अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”
बुरापिं मनूत, ल्याय्म्हपिं ल्यासेपिं, मिस्त व मस्त सकसितं स्यानाछ्व! तर कपालय् व चिं दुपिं सुयातं नं थी मते! जिगु पवित्रगु थासं हे शुरु या।” उकिं इमिसं देगःया न्ह्यःने दुपिं धर्म गुरुतपाखें हे थ्व ज्या शुरु यात।