17 “तर छंगु मिखा व नुगः ला बेइमान यानाः कमय् यायेगुपाखे, व दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केगु, अत्याचारया ज्या यायेगु व लुतय् यायेगुपाखे हे वनाच्वंगु दु।”
आहाबयात जिं थथे धाःगु दु धकाः धा, परमप्रभुं थथे धयादी- ‘आहाब नाबोत धाःम्ह मनूयात स्यानाः छं वयागु दाखक्यब नं थःगु यानाः कायेत्यंगु दु। नाबोतया हि खिचातय्सं फ्यःगु थासय् हे छंगु हि नं खिचातय्सं फ्यइ।’”
इपिं नये पित्याःपिं खिचात थें खः। इपिं गुबलें नये लुमधंपिं खः। इपिं मथूपिं जवाःत खः। इपिं फुक्क थथःगु हे लँपुइ जुयाच्वंगु दु। इमिसं थःत जक भिं यायेत स्वयाच्वनी।
छाय्धाःसा इमिसं जितः त्वःतूगु दु, अले थ्व थाय् विदेशी द्यःतय्गु थाय् दय्कूगु दु। इमिसं थःपिन्सं, इमि पुर्खातय्सं व यहूदाया जुजुपिन्सं म्हमस्यूपिं मेपिं द्यःतय्गु लागि धुपाँय् च्याकाः इमिसं थ्व थाय्यात द्वं मदुपिं मनूतय्गु हिं जाय्कूगु दु।