15 “छु यक्व देवदारु दयां छ जुजु जुइ ला? छु छिमि अबुयाके नयेगु व त्वनेगु गाक्क मदुगु खः ला? वं खःगु व पाय्छिगु ज्या हे यात। अथे जुयाः वयागु भिं हे जुल।
दाऊदं इस्राएल न्यंक शासन यात। वं फुक्कसिगु लागि खःकथं व न्यायकथं ज्या यात।
परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरया प्रशंसा जुइमा। वय्कः छि खनाः गुलि लय्तायादी व छितः जुजु दय्काः थःगु नामय् शासन याके बियाः क्यनादीगु दु। छाय्धाःसा परमप्रभुं इस्राएलयात सदां माया यानादी। उकिं न्याय व धार्मिकता तया तयेत वय्कलं छितः इस्राएलयाम्ह जुजु दय्कादीगु दु।”
वं परमप्रभुयात यःगु बांलाःगु ज्या यात। वं जव खव गनं मवंसें थः पुर्खा दाऊदयागु लँ लित।
दुनुगलंनिसें तनमन बियाः मोशायागु फुक्क आज्ञा पालन यानाः परमप्रभुपाखे अथे लिहां वःम्ह सुं नं जुजु योशियाह थें न्हापा वा लिपा दुगु मदुनि।
योशियाहया काय्पिं तःधिकःम्ह योहानान, माइलाम्ह येहोयाकीम, साइँलाम्ह सिदकियाह, व चिधिकःम्ह शल्लूम खः।
वं परमप्रभुया मिखाय् भिंगु ज्या यात। व थुखे उखे मवंसें थः पुर्खा दाऊदया लँपुइ वन।
तर योशियाह लिमच्यू, तर नेकोलिसें ल्वायेत वं थःत म्हमसीक मेम्ह थें च्वंकल। अले लडाइँ याः वन। वं नेकोपाखें वःगु परमेश्वरया वचनयात वास्ता मयाः। तर मगिद्दोया ब्यासिइ वलिसें ल्वाः वन।
योशियाह जुजु जुयाच्वंबलय् जूगु फुक्क खँ, अले परमप्रभुया व्यवस्थाय् च्वयातःगु थें,
परमेश्वरया दया व भलसां हे शासकतय्गु शासन बचय् जुयाच्वनी।
परमप्रभुयात झीसं छायेगु देछा स्वयाः छु भिं, छु पाय्छि जू व हे याःगु यः।
मभिंपिं मनूतय्त जुजुपाखें तापाक ति, अले तिनि न्यायया शासन याये फइ।
जुजुं न्यायया पँ लिनाजुल कि देश बल्लाइ, तर जुजुं धिबाया पँ लित कि देशया नाश जुइ।
चीमि व हाःनाः मदुपिनिगु न्यायया निंतिं सः ल्ह्वँ, अले इमिगु रक्षा या।
व देश सुखी जुइ, गुगु देशया जुजु इमिगु हे घरानाय् बूगु दु अले गुम्ह राजकुमारत मद्य त्वनीगुलिइ मखु तर बलया निंतिं पाय्छिगु इलय् नसा नयेगु याइ।
मनुखं नयेगु त्वनेगु व थःगु थाकुगु ज्यां लुधंकिगु स्वयाः मेगु बांलाःगु छु हे याये फइ धकाः। थ्व नं जिं परमेश्वरया ल्हातं वःगु खना।
धर्मी मनूतय्त धा, “छिमित भिं हे जुइ, छिमिसं थःम्हं याःगु ज्याया सिरपाः कायेखनी।”
व हे मनू च्वय् च्वनी, सुयागु शरण कायेगु थाय् पहाडया किल्ला जुइ। वयागु नसा वयात हे बी अले वयात त्वनेत माक्व लः दइ।
वय्कःया शासन न्ह्याबलें दयाच्वनी, वय्कःया शान्तिया अन्त्य गुब्सं जुइ मखु। दाऊद जुजुया लिपा वइम्ह जुजु वय्कः हे खः। न्याय व धर्मया निंतिं धिसिलाक्क दना थनिंनिसें सदांया निंतिं राज्य यानादी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया जोशं थ्व पूवनी।
अय् दाऊदया घराना, परमप्रभुं थथे धयादी, “‘सुथ पतिकं न्याय या, सुयातं लुतय् याःगु खः वयात अत्याचार याःम्हय्सिगु ल्हातं त्वःतकि। मखुसा छिमिगु मभिंगु ज्यां यानाः जिगु तं मि थें ह्वानाह्वाना च्याइ। सुनानं उकियात क्वलाके फइ मखु।
अथे जुयाः यहूदाया जुजु योशियाहया काय् यहोयाकीमया बारे परमप्रभुं थथे धयादी, “‘हाय, जिमि किजा! हाय, जिमि केहेँ!’ धयाः इपिं वयागु निंतिं ख्वइ मखु। ‘हाय, जिमि मालिक! हाय, वय्कःया गौरव!’ धयाः इपिं वयागु लागि ख्वइ मखु।
परमप्रभुं थथे धयादी – खःगु व पाय्छिगु ज्या या! लुतय् याकाच्वंम्ह मनूयात अत्याचारीया ल्हातं बचय् या! परदेशी, मांबौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्त क्वत्यके बी मते! थ्व थासय् दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केबी मते!
“स्व, थज्याःगु दिं वयाच्वंगु दु, गबले जिं दाऊदया वंशपाखें छगू धर्मी कचायात पिकाय्। वं जुजु जुयाः बुद्धिं शासन याइ। वं देशय् न्याय व पाय्छिगु ज्या याइ।
व जिमित यःगु जुइमा वा मयःगु जुइमा, जिमिसं परमप्रभु जिमि परमेश्वरया आज्ञा पालन याये, गुम्हय्सिथाय् जिमिसं छितः छ्वयेत्यनागु दु। जिमित बां हे लायेमा, छाय्धाःसा जिमिसं परमप्रभु जिमि परमेश्वरयागु आज्ञा पालन याये।”
छिमिसं धात्थें हे थःगु पहःचहः व ज्या भिंकल, छिमिसं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित बांलाःगु व्यवहार यात धाःसा,
भु व ख्वलाय् च्वंगु नये मखंपिन्त ब्यु, अले छिपिं दुनेंनिसें यचुइ।”
छगू हे मन यानाः न्हिं न्हिं फुक्कं देगलय् मुना च्वनेगु, हानं छेँय् छेँय् मरि कुचा थलाः फुक्कंनापं च्वनाः लय्तातां नयेगु यानाच्वन।
अय्जूगुलिं छिमिसं नःसां त्वंसां न्ह्यागु याःसां परमेश्वरया महिमाया निंतिं या।
थौं जिं छिमित बीत्यनागु वय्कःया विधि व आज्ञा मानय् या, गुकिं यानाः छिमिगु व छिमि सन्तानतय्गु भिं जुइमा, अले परमप्रभु छिमि परमेश्वरं छिमित न्ह्याबलेंया निंतिं बियादीगु देशय् छिपिं ताःई तक म्वानाच्वनेमा।