8 जिं नवाये पतिकं तःसलं हालाः “स्यायेसीगु व तहसनहस जुल” धकाः धायेगु। उकिं परमप्रभुया वचन न्हिच्छि हे जितः ब्वःबीगु व हेस्याइगु कारण जूगु दु।
अनं एलीशा बेथेलय् थहां वन। व लँय् वनाच्वंबलय् शहरं छुं मिजंमस्त वयाः वयात थथे धयाः गिजय् यात, “अय् पाचु छ्यं, छ च्वय् थाहां हुँ। अय् पाचु छ्यं, छ च्वय् थाहां हुँ!”
तर इमिसं परमेश्वरया दूततय्त हिस्यात, वय्कःया वचनयात च्यूताः मतः। वय्कःया अगमवक्तातय्त हिस्यायेगु त्वःमतू। लिपतय्, परमप्रभु थः मनूत खनाः तसकं तंचायादिल। उकिं बचय् जुइगु छुं हे लँ मन्त।
छं सुयात गिजय् यानाच्वनागु? छिमिसं सुयागु विरोधय् खँ ल्हानाः मे पिकयाच्वनागु? छु छिपिं हे विद्रोही मनूत थें ज्या याइपिं अले मखुगु खँ ल्हाइपिं थें ज्या याइपिं, मखु ला?
हाय, जिमि मां, छाय् छिं जितः बुइकादिया? जिलिसें फुक्क देशं ल्वापु व जवाःसवाः याइगु। जिं न त्याय् बियागु दु, न त्याय् कयागु दु, अय्नं सकसिनं जितः सराः बीगु।
छिं स्यू, हे परमप्रभु, जितः लुमंकादिसँ, जितः वास्ता यानादिसँ। जिगु निंतिं जितः कसाः बीपिन्त बदला कयादिसँ। छि सह याये फुम्ह खः, जितः यंकादी मते! छिगु लागिं जिं गुलि ब्वः फये माल! व लुमंकादिसँ।
तर विश्रामबारयात पवित्र मानय् या! अले विश्रामबार खुन्हु कु क्वबियाः यरूशलेमया ध्वाखा ध्वाखाय् जुयाः दुहां वये मते धइगु जिगु खँ छिमिसं ध्यान बियाः मन्यन धाःसा जिं उकिया ध्वाखात मि तयाबी। अले थुकिं यरूशलेमया किल्लात भज्यंक नाश याइ।’”
हे परमप्रभु, छिं जितः ह्यय्कादिल। जिं थःत ह्यय्के बिया। छि जि स्वयाः बल्लाः, छिं जितः त्याकादीगु दु। न्हियान्हिथं जितः हेस्याइगु। सकलें जि खनाः न्हिलीगु।
जि व छ स्वयाः न्ह्यः वःपिं अगमवक्तातय्सं यक्व देश व ततःधंगु देशया विरोधय् लडाइँ, विपत्ति व महामारीया बारे अगमवाणी ल्हाःगु दु।
“यरूशलेमया लँय् लँय् थाहां क्वहां हुँ, प्यखेरं स्व अले बिचाः या! उकिया चुक चुकय् माला स्व, छं छम्ह जक नं विश्वास यायेबहः जुयाः ज्या याइम्ह व सत्य मालीम्ह मनू गनं लुइके फत धाःसा जिं व शहरयात क्षमा यानाबी।
उकिं जंगलं छम्ह सिंह वयाः इमित स्यानाबी, सुख्खा इलाकां छम्ह गुँखिचा वयाः इमित नाश याइ, छम्ह चितुवा इमिगु शहरया लिक्क पियाच्वनी, अनं सुं पिहां वःसा वयात कुचा कुचा याइ, छाय्धाःसा इपिं तसकं विद्रोही जुल, इमिगु अधर्म यक्व दु।
जिं सुयात धायेगु व सुयात ख्याच्वः बियेगु? जिगु खँ सुनां न्यनी? इमिगु न्हाय्पं बन्द जूगु दु। इमिसं न्यने मफु। परमप्रभुया वचनयात इमिसं कुंखिनीगु, इमि व न्यने हे मयः।
छिमिसं खुइगु, स्याइगु, व्यभिचार याइगु, अदालतय् मखुगु साक्षी बीगु, बालद्यःया लागि धुपाँय् थनीगु अले थःपिन्सं न्हापा म्हमस्यूपिं द्यःतय्त पुजा यानाजुइगु।
छाय् छिं जितः अन्याय स्वय्के बियादीगु? छाय् छिं मखुगु खँ सह यानादियागु? नाश यायेगु व स्याये पालीगु जिगु न्ह्यःने जुयाच्वंगु दु। ल्वापुख्यापु व कचकच प्यखें दु।
छम्ह शास्त्रीं वय्कःयात धाल – “गुरुजु छिं धयादीगु ला जिमित नं लात नि।”
मिश्रयागु दक्व सम्पत्ति स्वयाः मुक्ति बीम्ह ख्रीष्टया निंतिं हेला याका जुइगु हे वं तःधं ताय्कल, छाय्धाःसा व परमेश्वरं बीगु सिरपाः कायेत पियाच्वंम्ह खः।
अय्जूगुलिं झीपिं नं वय्कःया निंतिं हेला फयाः ध्वाखां पिने वय्कःयाथाय् वनेनु।
ख्रीष्टयात विश्वास यानाः छिमित हेला यात धाःसा ला छिपिं धन्यपिं खः, छाय्धाःसा थुकिं हे छिमिके परमेश्वरयागु तःधंगु आत्मा दी धकाः सी दइ।