1 परमप्रभुं थथे धयादी, “वनाः कुमाःयाके चायागु छगः थल न्या। मनूतय् थकालित व सुं पुजाहारीतय्त ब्वनाः
वं दरबारया प्रशासक एल्याकीम, छ्यान्जे शेब्ना व मू मू पुजाहारीतय्त आमोजया काय् यशैया अगमवक्तायाथाय् छ्वल। उपिं सकसिनं भांग्रा हिनातःगु दु।
कुमाःया थलयात चुंचुं यानाः तछ्याः थें इपिं नं कुचा कुचा दलाः तज्याइतिनि, अनंलि इपिं कुचा दलाः भुतुलिं ह्यंग्वाः लिकायेत वा तुंथिं लः सालेत छगू धकाः नं कुचा ल्यं दइ मखु।”
परमप्रभुं जितः थथे धयादिल, “वनाः छपु सुतिया जनी न्या, अले व छंगु जँय् च्यु, तर उकियात लखं प्याके मते।”
देशयापिं सुं थकालितय्सं दनाः अन मुनाच्वंपिं मनूतय्त धाल,
‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी – बुँ न्यानागुया छाप दुगु व छाप मदुगु थ्व निपां भ्वँ कयाः लिपाथ्यंक सुरक्षित जुयाच्वनेमा धकाः थुमित चायागु थलय् तयाब्यु।
भिंगु लुँ थें मू वंपिं सियोनया काय्पिं आः कुमाःया ल्हातं दय्कातःगु चायागु थलबल थें जुल।
“आः अय् सीमानिम्ह मनू, छपा अप्पा कयाः उकियात थःगु न्ह्यःने ति, अले उकी यरूशलेम शहरयागु नक्सा च्व।
“आः, अय् सीमानिम्ह मनू, छपु ज्वःगु तरवार का, उकियात नौयागु ख्वःचा थें छ्यलाः उकिं थःगु सँ व दाह्री खा! अले लनेगु तराजु कयाः सँयात ब्वथ!
बुरापिं मनूत, ल्याय्म्हपिं ल्यासेपिं, मिस्त व मस्त सकसितं स्यानाछ्व! तर कपालय् व चिं दुपिं सुयातं नं थी मते! जिगु पवित्रगु थासं हे शुरु या।” उकिं इमिसं देगःया न्ह्यःने दुपिं धर्म गुरुतपाखें हे थ्व ज्या शुरु यात।
अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “जिगु निंतिं छं इस्राएलीतय् धर्मगुरुत मध्ये मनूतय् नायःत व अधिकारीत खः धकाः थम्हं म्हस्यूपिं न्हयेम्हय्सित (७०) मुंकि। अले इमित नापलायेगु पालय् जिगु न्ह्यःने हयाः थःनापं तुं थँ।
उबलय् हे तःधंपिं पुजाहारीत व थकालिपिं कैयाफा धाःम्ह दकलय् तःधंम्ह पुजाहारीया छेँय् मुन।
सुथ न्हापां हे तःधंपिं पुजाहारीतय्सं व थकालिपिन्सं मुनाः येशूयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वल।
वं पावलयागु जनी कयाः थःगु ल्हाःतुति चिनाः थथे धाल – “पवित्र आत्मां थथे धयादीगु दु – ‘थ्व जनीया थुवाःयात यरूशलेमय् वन धाःसा यहूदीतय् नायःतय्सं थथे हे यानाः चिनाबी, अले यहूदीमखुपिन्त लःल्हानाबी।’”
चायागु थलय् तःजिगु धन तः थें परमेश्वरं जिमिगु मनय् झल्ल मत थीकादिल। थुकिं हे जिमिगु शक्ति मखु, बरु वय्कःयागु शक्ति खः धकाः सी दइ।