20 छु! भिंया पलेसा मभिं याइ ला? अय्नं इमिसं जिगु प्राणया निंतिं गाः म्हूगु दु। इपिंपाखें छिगु तं चीकाछ्वयेगु लागि जिं इमिगु पंलिनाः नवायेत जि छिगु न्ह्यःने दना। व लुमंकादिसँ।
छिकपिन्सं ला मांबौ मदुपिनिगु लागि चिट्ठा तयादी, थः पासापिन्त तकं हिलादी।
उकिं वय्कलं इमित नाश याये धकाः धयादीगु खः, अय्नं वय्कःया नाश याइगु तं चीकाछ्वयेत वय्कःया ल्ययातःम्ह मनू मोशा वय्कःया न्ह्यःने दन।
दुष्टत जितः नाश यायेत पियाच्वंगु दु, तर जिं छिगु उपदेशय् ध्यान याये।
इमिसं जिगु भिंगु ज्याया पलेसा जितः मभिं याइ। जिगु नुगः तसकं क्वतुनी।
जिं छुं मयाकं इमिसं जितः जाः ग्वल जिं छुं मयाकं इमिसं जिगु निंतिं गाः म्हुल।
इमिसं जिगु भिंगु ज्याया पलेसा जितः मभिं यानाच्वंगु दु। अले जिं भिंगु ज्या यानागुया विरोधय् जुयाच्वंगु दु।
जिमि शत्रुतय्सं जिगु निंतिं जाः ग्वयातःगु दु। जि दुःखं न्यलेधुन। इमिसं जिगु लँय् गाः म्हुयातल, तर इपिं थःपिं हे व गालय् कुतुंवन। सेला
सुनां कर्पिनिगु निंतिं गाः म्हुइ व थःम्हं म्हूगु गालय् थः हे दुनी।
भिंगुया पलेसा मभिंगु याइम्हय्सिया छेँनं मभिं धयागु गुबलें चिलावनी मखु।
सुनां गाः म्हुइ, व थः हे गालय् कुतुं वनी। सुनां ल्वहं ग्वारातुइकी, लिखतं वयाः वयात हे लाःवइ।
सुनां गाः म्हुइ व गालय् थः हे क्वबाये फु। पःखाः थुनीम्ह मनूयात सर्पं न्याये फु।
“अथे जुयाः थ्व जातिया लागि प्रार्थना याये मते! थुपिं मनूतय्गु पंलिनाः बिन्ति याये मते! छाय्धाःसा इमिगु दुःखया इलय् इमिसं याःगु प्रार्थना जिं न्यने मखु।
हे परमप्रभु, जिमिसं थःगु मभिंगु ज्या व जिमि तापाःबाज्यापिनिगु अपराध मानय् याये, जिमिसं धात्थें हे छिगु विरोधय् पाप यानागु दु।
अले परमप्रभुं जितः धयादिल, “मोशा व शमूएल जिगु न्ह्यःने दंसां थ्व जातिपाखे जिगु मन वनी मखु। इमित जिगु न्ह्यःनं पितिनाछ्व! इमित वनेब्यु!
जितः दुःख बीपिं हे मछाले मालेमा, तर जितः धाःसा मछाले म्वाय्कादिसँ। इमित ख्यानादिसँ तर जितः ग्यायेगुपाखें बचय् यानादिसँ। इमिके आतंकया दिं हयादिसँ अले निदुगं नाशं इमित चुंचुं यानादिसँ।
हे परमप्रभु, जिगु खँ ध्यान बियाः न्यनादिसँ, अले जिम्ह शत्रुतय्सं छु धयाच्वन – व न्यनादिसँ।
छिं आकाझाकां हमला याइपिं सिपाइँत हयादीबलय् इमिगु छेँनं ख्वःगु सः ताये दयेमा। छाय्धाःसा जितः ज्वनेत इमिसं छगू गाः म्हूगु दु, अले जिगु तुतिया निंतिं जाः ह्वःगु दु।
इपिं अगमवक्तात खः अले इमिके परमप्रभुया वचन दु धइगु खःसा, परमप्रभुया देगलय् दुगु, यहूदाया जुजुया दरबारय् दुगु व यरूशलेमय् ल्यं दुगु मालसामान बेबिलोनय् मयंकेमा धकाः दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुयाके इमिसं बिन्ति यायेमा।
“जिमि मनूतय् दथुइ मभिंपिं मनूत च्वनाच्वंगु दु। इपिं झंगःपन्छित लायेत जाः ह्वलाच्वंपिं मनूत थें पियाच्वनी तर इमिसं मनूतय्त लायेत थःगु जाः ह्वलाच्वंगु दु।
“उकिं, यर्मिया, छं थ्व प्रजाया निंतिं प्रार्थना याये मते। थुमिगु निंतिं इनाप नं याये मते। छाय्धाःसा जिं छंगु प्रार्थना न्यने मखु।
हे परमप्रभु, जितः याःगु अत्याचार छिं खंगु दु। जिगु न्याय यानादिसँ।
वय्कलं इमित धयादिल – “बाःयापाखें जिं छिकपिन्त यक्व हे भिंगु ज्या यानाः क्यनागु दु, उकी मध्ये छुकिं यानाः छिकपिन्सं जितः ल्वहँतं कय्केत्यना?”
व्यवस्थाय् थथे च्वयातःगु खँ पूवंकेत हे थथे जूगु खः – ‘छुं म्वाय्क हे इमिसं जितः हेला यात।’
अथे जुयाः जोनाथनं थः बौ शाऊलयात थथे धाल, “स्वयादिसँ, थः दास दाऊदयात छुं मभिं याये मते। वं गुबलें छिगु मभिं याःगु मदु। वं याःगु ज्यां छितः फाइदा हे जूगु दु।