9 मनूयागु मनं मेगु फुक्क स्वयाः अप्वः झंगः लाइ। उकियात लंके फइ मखु। उकियात सुनां थुइके फइ?
पृथ्वीइ च्वंपिं मनूत मभिनावःगु व इमिगु नुगलय् न्ह्याबलें मभिंगु खँ जक थानाच्वंगु खनाः परमप्रभुं थःम्हं
उकिं लय्तायाः परमप्रभुं मनं मनं धयादिल, “मनूया नुगलय् मचांनिसें हे मभिंगु खँ बुयावःसां आः हाकनं जिं मनूया कारणं पृथ्वीयात सराः बी मखुत। अले न्हापा याना थें आः हाकनं ज्यान दुपिं फुक्कसितं नाश याये मखुत।
दाऊदं पौलय् थथे धकाः च्वल, “गन तच्वकं लडाइँ जुयाच्वंगु दु अन उरियाहयात न्ह्यःने छ्वयाः छिपिं लिच्यु अले व घाःपा जुयाः सीमा।”
स्वः, जि बूबलय् हे पापी खः। मांया प्वाथय् दुबलय् निसें पापं जाःम्ह खः।
तर परमेश्वरं थःगु वाणं इमित कय्कादी। आकाझाकां हे इपिं घाःपाः जुइ।
थःगु बिचारं जक जुइपिं मनूत मूर्ख खः, सःस्यूपिन्सं धाःगु खँ न्यनीपिं मनूत सुरक्षित जुइ।
थ्व संसारय् याइगु फुक्क ज्याय् मभिंगु दु। फुक्कसिगु छगू हे कथं नाश जुइ। जिवंकाछि हे मनूतय्गु नुगलय् मभिंगु व वँय्यागु खँ जायाच्वनी। अले इपिं सी धुंकूपिंनापं हे मिलय् जू वनी।
छाय् छिमिसं अप्वः ल्हाः नयेमाःगु? छाय् छिपिं विद्रोही जुयाच्वनागु? छिमिगु छ्यं छगलं घालं जाःगु दु अले नुगः दुःखं जाःगु दु।
पालिंनिसें छेनय् थ्यंक घाः मजूगु थाय् हे मदु। छंगु म्ह छम्हं घालं, दागं व ख्वँतं जाःगु दु। उकी सिलाः चिनाब्यूगु मदु न चिकं तयाः नाइकाब्यूगु दु।
अनंलि वय्कलं जितः धयादिल, छं थुपिं मनूतय्गु नुगः छाकाब्यु, इमिगु न्हाय्पं ख्वाँय् यानाब्यु, अले इमिगु मिखा कां यानाब्यु, मखुसा इमिसं मिखां खनी, न्हाय्पनं ताइ अले न्यना, सीकि थुइकी थुकथं इमिगु ल्वये लनाः जिपाखे लिहां वइ।”
तर छिमिसं ला छिमि तापाःबाज्यापिन्सं स्वयाः यक्व मभिंगु ज्या याःगु दु। स्व, छिपिं सकलें जिगु आज्ञा पालन यायेगु स्वयाः जिराहा जुयाः मभिंगु इच्छाया ल्यू जूगु दु।
“तर इमिसं जिगु खँ मन्यं, उकी ध्यान मब्यू। उकिया पलेसा इमिसं थःगु जिराहा व मभिंगु इच्छा कथं ज्या याना जुल। इपिं लिज्यात, न्ह्यमज्याः।
छाय्धाःसा छिमिगु नुगः क्वय् धुंकल, न्हाय्पं ख्वातुइ धुंकल, अले छिमिसं मिखा तिस्सी धुंकल। मखुसा ला छिमिगु न्हाय्पनं ताये माःगु खः, मिखां खने माःगु खः, नुगलं ध्वाथुइका काये माःगु खः। छिपिं पापं लिचिलाः जिथाय् लिफः स्वया वये माःगु खः, अले जिं छिमित लाय्काबीगु खः।’
छाय्धाःसा मनूतय्गु नुगलं हे थज्याःगु मभिंगु बिचाः पिहां वइ – स्यायेगु, व्यभिचार यायेगु, खुइगु, मखुगु साक्षी बीगु, मेपिन्त मभिंकाः खँ ल्हायेगु।
थ्व न्यनाः वय्कलं इमित धयादिल – “छुं मजूपिं मनूतय्त डाक्टर माली मखु, ल्वय् दुपिन्त जक माली। जि धर्मीतय्त मखु बरु पापीतय्त सःतः वयागु खः।”
इमिसं परमेश्वरयात म्हस्यूसां वय्कःयात मानय् मयाः। अले वय्कःयात तःधंके मालं नं तःमधंकू। थुकथं इपिं थःगु बिचारं यानाः ज्यालगय् मजूपिं जुल व इमिगु बुद्धि मदुगु नुगः खिउँसे च्वन।
पापं आज्ञायागु ग्वाहालि कयाः जितः झंगः लात। थुकथं जितः स्यानाबिल।
थःत हे स्यंकीगु न्हापायागु चालचलनयात छिमिसं त्वःताछ्व।
यःपिं दाजुकिजापिं, होश यानाच्वँ। छिपिं सुं नं म्वाःम्ह परमेश्वरयात त्वःताः विश्वास मयाइपिं व जिद्दी जूपिं जुइ मते।