18 जितः दुःख बीपिं हे मछाले मालेमा, तर जितः धाःसा मछाले म्वाय्कादिसँ। इमित ख्यानादिसँ तर जितः ग्यायेगुपाखें बचय् यानादिसँ। इमिके आतंकया दिं हयादिसँ अले निदुगं नाशं इमित चुंचुं यानादिसँ।
तःक्वः हे वय्कलं जितः घाःपाः यानादी। छम्ह बहादुर सिपाइँनं थें वय्कलं जितः हमला यानादिल।
जितः स्यायेत स्वयाच्वंपिन्त व स्यंकेत स्वयाच्वंपिन्त मछालापुसे च्वंक लिनाछ्वयादिसँ।
उकिं इमिसं थाःगाः कायेमफयेक आकाझाकां इमिगु नाश जुइमा। इपिं थःम्हं ग्वःगु जालय् थःपिं हे लायेमा, इपिं थःम्हं म्हूगु गालय् थःपिं हे लायेमा।
जितः स्यायेत स्वःपिं लज्या चाये मालेमा, अले इतिमिति कनेमा। जिगु दुःखय् लय्तायाजूपिं लिज्यां वनेमा, अले मछालाः जुइमा।
हे परमप्रभु, जि छिगु शरणय् वयागु दु, जितः गुबलें मछाले म्वाःलेमा।
“यर्मिया तयार जु! जिं छन्त उजं बियागु फुक्क खँ वनाः इमित धयाब्यु। आः इपिं खनाः ग्याये मते! मखुसा जिं छन्त इमिगु न्ह्यःने ग्याये माय्काबी।
तर हे दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, छिं खःकथं न्याय यानादी। छिं मनूतय् नुगः दुवालादी। छिं इमित बदला कयादीगु जिं स्वये दयेमा, छाय्धाःसा छितः हे जिं जिगु मुद्दा लःल्हानागु दु।
तर हे परमप्रभु, छिं ला जितः म्हस्यू। छिं जितः खं, छिं जिगु मनयात जाँचय् यानादी। स्यायेत यंकीपिं फैतय्त थें इमित साला यंकादिसँ! स्याइगु दिंया लागि इमित अलग तयादिसँ!
“आः हे यर्मिया, छं इमित थ्व वचन धा, “‘जिगु मिखां मदिक्क चान्हि ख्वःबि पिहां वयाच्वनेमा। छाय्धाःसा कुमारी म्ह्याय्, जिमि मू वंपिं मनूत तसकं घाःपाः जूगु दु। इमित तःधंगु घाः जूगु दु।
इमिगु अधर्म व पापया निंतिं जिं इमित निदुगं सजाँय बी, छाय्धाःसा इमिसं जिगु देशयात इमिगु घच्चाइपुगु द्यःतय्गु ज्यालगय् मजूगु मूर्तिं अशुद्ध याःगु दु। अले जिगु सर्बययात इमिसं थःगु घच्चाइपुगु मूर्तिं जाय्कूगु दु।”
हे परमप्रभु, छि इस्राएलया आशा खः। छितः त्वःतिपिं सकलें मछालेमाली। छिपाखें फस्वयावनीपिं धुलय् च्वयातःगु नां थें मदयावनी, छाय्धाःसा इमिसं छि परमप्रभु म्वाःगु लःया मुहानयात त्वःतूगु दु।
छिम्ह फैजवाः जुइगुपाखें जि बिस्युं वनागु मदु। जिं निराशया दिंया इच्छा यानागु मदु धकाः छिं स्यू। हे परमप्रभु, जिं छु धया व छिगु हे न्ह्यःने धाःगु खः धकाः छिं स्यू।
परमप्रभुं जितः थथे धयादिल, “यहूदाया जुजुपिं दुनेपिने जुइगु मनूतय्गु ध्वाखा व यरूशलेमया मेमेगु ध्वाखाय् वनाः दँ।
तर परमप्रभु बहादुर सिपाइँ थें जिलिसें दु। उकिं जितः क्वत्यलिपिं लुफिं हायाः दइ। इमिसं जितः त्याके फइ मखु। इपिं ताःलाइ मखु, इपिं मछाले माली, इमिगु अपमान गुबलें लोमंकी मखु।
परमप्रभु, इमिगु फुक्क ज्याय् सुवाः बियादिसँ, इमिगु ज्या खनाः लय्तायादिसँ! इमि विरोधीतय् व शत्रुतय्त हानं दने मफय्क कय्कादिसँ।”
वं छिमित गथे यानातःगु खः छिमिसं नं वयात अथे हे या। वं याःगु ज्या सिबय् निदुगं अप्वः वयात छिमिसं नं या। छिमित त्वंकेत ख्वल्चाय् तयाब्यूगु सिबय् निदुगं अप्वः कडागु वयागु ख्वल्चाय् तयाब्यु।