14 हे परमप्रभु, छिं जितः लाय्कादिसँ, अले जि बांलाक लनी। जितः बचय् यानादिसँ अले जि बचय् जुइ। जिं छितः हे प्रशंसा याये।
हे परमप्रभु जिमि परमेश्वर, जिमित बचय् यानादिसँ, जाति जातिया दथुं जिमित लितहयादिसँ, जिमिसं छितः सुभाय् बी, अले छिगु पवित्र नांया प्रशंसा याये।
हे जिं प्रशंसा यानाम्ह परमेश्वर, छि सुम्क च्वनादी मते!
जि छिकपिनिम्ह हे खः, छिं जितः बचय् यानादिसँ, जिं छिगु उपदेश मालागु दु।
इमिसं धयाजुइ, “जिमिसं थःगु खं थःत माःगु पूवंके। जिमि थः मंदु थें धयाजुये। जिमित सुनानं पने फइ मखु।”
वय्कलं थःगु देशयात बल्लाकादीगु दु, उकिं विश्वास यायेबहःपिं वय्कःयात तसकं यःपिं, इस्राएलया मनूतय्सं वय्कःया प्रशंसा याइ। हल्लेलूयाह।
हे परमेश्वर! छिं थःगु नामं जितः बचय् यानादिसँ! छिगु शक्तिं जितः छुत्कारा बियादिसँ।
जि तसकं न्यले धुंकूगुलिं जितः दया यानादिसँ। जिगु क्वँय् तसकं स्याये धुंकूगुलिं जितः लाय्कादिसँ।
जिगु नुगः तसकं स्यानाच्वंगु दु। हे परमप्रभु, जिं गुबलय् तक पियाच्वनेगु?
हे परमप्रभु, जिपाखे फहिलादिसँ। अले जितः बचय् यानादिसँ। छिगु तःधंगु दयां जितः बचय् यानादिसँ।
छिं बल्लाःगु जव ल्हातं जिमित बचय् यानादिसँ, जिमिगु प्रार्थनाया लिसः बियादिसँ। छिं माया यानातःपिं मनूत बचय् जुइमा।
अनंलि वय्कलं जितः धयादिल, छं थुपिं मनूतय्गु नुगः छाकाब्यु, इमिगु न्हाय्पं ख्वाँय् यानाब्यु, अले इमिगु मिखा कां यानाब्यु, मखुसा इमिसं मिखां खनी, न्हाय्पनं ताइ अले न्यना, सीकि थुइकी थुकथं इमिगु ल्वये लनाः जिपाखे लिहां वइ।”
जिं छन्त थ्व प्रजाया निंतिं कँय्यागु बल्लाःगु किल्ला दुगु पःखाः दय्काबी। इमिसं छंगु विरोधय् लडाइँ याइ, तर इमिसं छन्त त्याकी मखु, छाय्धाःसा छन्त बचय् यायेत व उद्धार यायेत जि छलिसें दु,” परमप्रभुं धयादी।
डाँडाया मूर्ति पुजा व हल्लाखल्ला धोखा जक खः। परमप्रभु झी परमेश्वरपाखें जक इस्राएलयात उद्धार दइ।
परमप्रभुं धयादी, ‘जिं छन्त वासः यानाः छंगु घाः लाय्काबी, छाय्धाःसा छन्त सकसिनं अलग यानातःम्ह सुनां वास्ता मयाःम्ह सियोन धकाः धाइगु।’
“जिं धात्थें एफ्राइम ख्वःगु सः न्यना, ‘छम्ह हारांम्ह द्वहंचायात थें छिं जितः आज्ञा पालन यायेगु स्यनादिल। जितः लितहयादिसँ, जि लिहां वये, छाय्धाःसा छि परमप्रभु जिम्ह परमेश्वर खः।
“‘अथेजूसां, जिं थःम्हं हे थ्व शहरयात लाय्काः हाकनं स्वस्थ यानाबी। अले थनयापिं मनूतय्त गाक्क सुरक्षा व शान्ति बी।
अले मोशां परमप्रभुयात प्रार्थना यात, “हे परमेश्वर, बिन्ति दु, वयात लंकादिसँ!”
फय् वःगु खनाः व ग्यात, दुनी थें च्वंबलय् व चिल्लाय् दनाः हाल – “प्रभु, जितः बचय् यानादिसँ।”
चेलातय्सं वनाः वय्कःयात थनाः थथे धाल – “प्रभु, जिमित बचय् यानादिसँ। जिपिं लखय् दुनिन।”
“मगाःमचाःपिन्त भिंगु खँ न्यंकेत परमप्रभुं जितः ल्ययादीगुलिं परमप्रभुयागु आत्मा जिके च्वनादीगु दु। परमप्रभुं चिना तःपिन्त त्वःताबीत, कांपिन्त मिखां खंका बीत, अले न्हुत्तुन्हुया तःपिन्त थना बीत,
वय्कः हे च्वछाये बहःम्ह छिमि परमेश्वर खः। वय्कलं छिमिगु निंतिं छिमिसं खंक हे तःधंगु व ग्यानपुसे च्वंगु अजू चाइपुगु ज्या यानादिल।
“जि छम्ह हे जक परमेश्वर खः। जि बाहेक मेम्ह सुं द्यः मदु। जिं हे मृत्यु बी, जिं हे जीवन बी। जिं घाः याये, जिं हे लाय्काबी, जिं यानागु ज्यायात सुनानं पने फइ मखु।