7 सीम्हय्सिगु लागि ख्वइम्हय्सित ह्ययेकेत सुनानं नयेगु नसा बी मखु। सुयां मां-बौ हे सीगु जूसां वयात ह्ययेकेत सुनानं दाखमद्य बी मखु।
अनंलि अय्यूबया फुक्क दाजुकिजा, तताकेहेँ व वया न्हापायापिं म्हस्यूपिं मनूत वयाः वलिसें वयागु छेँय् भ्वय् नल। अले परमप्रभुं वयाके हयादीगु फुक्क विपत्तिया निंतिं इमिसं वलिसें बिलाप यात, अले वयात सान्त्वना बिल। अले सकसिनं वयात धिबा व लुँयागु अंगू बिल।
हाकनं जिं थ्व संसारय् जुयाच्वंगु फुक्क अन्याय खना। क्वत्यलातःपिनीगु मिखां ख्वबि वयाच्वंगु जिं खना, अले इमित सान्त्वना बीपिं सुं छम्ह नं मदु। अन्याय याइपिनिपाखे शक्ति दु, अले क्वत्यलातःपिन्त सान्त्वना बीपिं सुं छम्ह नं मदु।
सी धुंकूम्ह जुजुया लागि ख्वये मते वा वयागु लागि नुगः मछिंके मते। बरु ज्वनायंकूम्ह मनूया लागि ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व, छाय्धाःसा व हाकनं लिहां वइ मखु। वं थः जन्म जूगु देश हाकनं खनी मखु।
वयागु अशुद्धता वयागु वसतय् दु। वं थःगु लिपाजुइगुया वास्ता हे मयाः। व तसकं हे बांमलाक क्वःदल, वयात हःपाः बीपिं सुं हे मदु। “हे परमप्रभु, जिगु दुःखकष्टयात स्वयादिसँ, छाय्धाःसा शत्रु त्याःगु दु।”
चिसल्लं जक उंउं हा। सीम्हय्सिगु निंतिं दुखं च्वने मते। छेनय् फेटा हिं अले तुतिइ लाकां न्ह्या, छंगु म्हुतुसि त्वपुइ मते, दुखं च्वनीपिन्सं नइगु मरि नये मते।”
इमिसं परमप्रभुयात दाखमद्य व मेमेगु बलि छाये फइ मखु, न इमिसं छाःगु बलिं वय्कः लय्ताइ। इमिसं छाःगु बलि ला सीपिं मनूतय्गु निंतिं दुःखं च्वनीपिन्त बीगु मरि थें जुइ, व नइपिं सकलें अशुद्ध जुइ, थ्व नसा इमिगु थःगु हे निंतिं जुइ, व परमप्रभुया देगलय् छायेयनी मखु।
दुखं च्वनाबलय् जिं पवित्र ब्वतिं छुं नयागु मदु। अले अशुद्ध जूबलय् उकिं छुं लिकयागु मदु, अले उकिं छुं सिनावंपिन्त छायागु मदु। छिं आज्ञा बियादीगु फुक्क खँ जिं यानागु दु।