6 छं जितः त्वःतूगु दु,” परमप्रभुं धयादी। “छ लिचिला वनाच्वंगु दु। उकिं जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वनाः छन्त नाश याये, छाय्धाःसा जिगु तंयात सह यायां थाकय् जुल।
धिक्कार पापी जाति! दोषं क्वत्यकाच्वने माःपिं मनूत, दुष्ट ज्या यानाजुइपिनि मस्त, मभिंगु ज्या यानाजुइपिनि सन्तान, इमिसं परमप्रभुयात ल्वमंकूगु दु, इमिसं इस्राएलया पवित्र परमेश्वरयात हेला याःगु दु अले वय्कःपाखें फहिलावंगु दु।
अथे जुयाः परमप्रभुया वचन इमिगु निंतिं थथे जुइ – भतिचा थन, भतिचा अन हे स्यनेगु, अले हानं हानं कनेगु, अले हानं हानं धायेगु। थुकथं इपिं लुफिं हानाः दयेमा, घाःपाः जुइमा, जालय् तक्यनेमा, अले ज्वनेमा।
तर मिश्रीत ला मनूत जक खः परमेश्वर मखु। इमि सलत म्ह खः, आत्मा मखु। परमप्रभुं थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीबलय् ग्वाहालि याइपिं लुफिं हाइ अले ग्वाहालि काःपिं क्वदली, इपिं निगू पुचलं छक्वलं नाश जुइ।
जिं थः प्रजायात सजाँय बी, छाय्धाःसा इमिसं पाप याःगु दु, जितः त्वःतूगु दु, मेमेपिं द्यःतय्गु निंतिं धुपाँय् च्याकूगु दु, अले थःम्हं दय्कूगु द्यःतय्त भागि याःगु दु।
अले जिं इमित छम्हय्सित मेम्हनापं ल्वाकाबी, अर्थात बौम्हय्सित काय्म्हलिसें, काय्म्हसित बौम्हलिसें, जिं इमित दयामाया याये मखु। दया यानाः इमित नाश जुइगुपाखें बचय् नं याये मखु,’” परमप्रभुं धयादी।
“छाय्धाःसा जिमि प्रजां निगू पाप याःगु दु, जि जीवन बीगु लःया मुहानयात इमिसं त्वःतूगु दु। अले थःगु निंतिं लः मच्वनीगु प्वाःगंगु त्यांकि दय्कूगु दु।”
परमप्रभु छिमि परमेश्वरं छन्त लँय् यंकूसां हे वयात त्वःतूगुलिं छं थ्व खँ थःके हःगु मखु ला?
छंगु थःगु हे मभिंगु ज्यां छन्त सजाँय बी अले छं जितः त्वःतूगुलिं छं थःत हे दोष बी। छं जि परमप्रभु थः परमेश्वरयात त्वःतूगु व जिगु भय छंके मदुगु छगू मभिंगु व म्हाइपूगु खँ खः धकाः सीकाति,” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
तर “जिं वय्कःया खँ पिकाये मखु, जिं हाकनं गुबलें वय्कःया नामय् नवाये मखु” धकाः जिं धाल धाःसा वय्कःया वचन जिगु नुगलय् च्यानाच्वंगु व जिगु क्वँचय् कुनाच्वंगु मि थें जुइ। उकियात पँपं जितः त्यानुसे च्वनी। धात्थें जिं व सह याये मफु।
छिमिसं याःगु मभिंगु ज्या व घच्चाइपुगु ज्या परमप्रभुं यक्व अप्वः सह यानादी मफुत। अले छिमिगु देश झिजांमिजां दंगु, मनू मदुगु सुनसान थाय् जुल। अले मनूतय्सं छिमिगु नां कयाः सराः बियेगु यानावयाच्वंगु दु, थौं नं अथे जुयाच्वंगु दु।
तर जि परमप्रभुया तमं जाःगु दु, अले जिं थुकियात पनातये मफु। “थुकियात लँय् दुपिं मस्तय्थाय् व ल्याय्म्हपिं मनूत मुनाच्वंथाय् प्वंकाब्यु! छाय्धाःसा कलाः भाःतपिं सकसितं ज्वनाः यंकीगु जुइ। बाज्यःवंपिं व ज्याथपिं तकं बचय् जुइ मखु।
जिं थःगु ल्हाः थ्व देशय् च्वंपिनिगु विरोधय् ल्ह्वनेबलय् इमिगु छेँ, बुँ व मिस्त फुक्क मेपिनिगु जुइ,” परमप्रभुं धयादी।
हे पृथ्वी न्यँ, स्व! जिं थुपिं मनूतय्थाय् विपत्ति हये, गुगु इमिगु थःगु हे बिचाःया लिच्वः खः। इमिसं जिगु वचनय् ध्यान मब्यू। अले जिगु व्यवस्थायात इमिसं त्वःतल।
“उकिं, यर्मिया, छं थ्व प्रजाया निंतिं प्रार्थना याये मते। थुमिगु निंतिं इनाप नं याये मते। छाय्धाःसा जिं छंगु प्रार्थना न्यने मखु।
“तर इमिसं जिगु खँ मन्यं, उकी ध्यान मब्यू। उकिया पलेसा इमिसं थःगु जिराहा व मभिंगु इच्छा कथं ज्या याना जुल। इपिं लिज्यात, न्ह्यमज्याः।
अथे खःसा थुपिं यरूशलेमयापिं मनूत छाय् परमेश्वरयात त्वःताः फस्वयावन? इमिसं मूर्ति पुजा याना हे च्वंगु दु। इमिसं जिथाय् लिहां वये म्हां धाल।
बुद्धि दुपिं मछालेमाली, इमिगु नुगः क्वतुनी, अले इमित ज्वनी। इमिसं परमप्रभुया वचनयात त्वःतूगु दु, इमिके गज्याःगु बुद्धि दु?
“‘अले उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनाः अगमवाणी याकेब्यूगु दुसा, जि परमप्रभुं हे उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनागु खः। जिं थःगु ल्हाः वयागु विरोधय् ल्ह्वने, अले जिगु प्रजा इस्राएलया दथुं वयात नाश यानाबी।
उकिं जिं थःगु ल्हाः छिमिगु विरोधय् ल्ह्वने, अले छिमित जाति जातितय्गु ल्हातय् लुतया सामान थें बी। जाति जातितय्गु दथुं छिमिगु नां तक नं मदय्काबी अले देश देशं छिमित नाश यानाबी। जिं छिमित भज्यंक नाश यानाबी अले छिमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।’”
अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – हे सेइर पर्वत, जि छंगु विरोधय् दु। जिं थःगु ल्हाः छंगु विरोधय् ल्ह्वनाः छन्त झिजांमिजां दंगु व तहसनहस जूगु थाय् यानाबी।
जिमि मनूत जिपाखें फस्वया वनेगु जिद्दी यानाच्वंगु दु। इमिसं दकलय् तःधंम्ह परमेश्वयात सःतूसां जिं इमित च्वछाये मखु।
“जिं इमित चिहानया शक्तिपाखें मू पुलाः त्वतके ला? जिं इमित मृत्युपाखें छुत्कारा याये ला? अय् मृत्यु, छंगु ग्यानापुगु ल्वय् गन दु? अय् मृत-लोक छंगु नाश यायेगु शक्ति गन दु? “छाय्धाःसा जिं इमित दया याये मखुत।
इस्राएली मनूत मचाःम्ह सा थें अतेरि खः। अले गथे यानाः परमप्रभुं तःधंगु ख्यलय् इमित चीधिकःम्ह भ्याःचा थें ज्वये फइ?
“यहूदाया विरोधय् अले यरूशलेमय् च्वंपिं सकल मनूतय्गु विरोधय् जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वने। अले थ्व थासं बालद्यःया ल्यंदुपिन्त व मूर्ति व द्यः पुज्याइपिं पुजाहारीतय्गु लुमन्ति हे ल्यं मदय्क न्हंकाछ्वये।
“‘अय्नं जिराहा जुयाः जि मनूतय्सं जिगु खँ मन्यं। इमिसं थःगु न्हय्पं तित।