21 “मभिंपिं मनूतय्गु ल्हातं जिं छन्त बचय् याये, अले दयामाया मदुपिनिगु ल्हातं जिं छन्त त्वःतके।”
जितः दुःखय् ग्वाहालि यानादीम्ह स्वर्गदूतं थ्व मस्तय्त आशिष बियादीमा। अले थुमिपाखें हे जिगु नां, जिमि बाज्या अब्राहाम व बाः इसहाकयागु नां ल्यनाच्वने मा। पृथ्वीइ थुमि सन्तान यक्व दयाः न्यनावनेमा।”
गुबलय् दुष्टत जिगु ला नयेत न्ह्यज्याः वइ, जितः महीपिं व जिमि शत्रुत जितः हय्क्काः वइ, इपिं लुफिं हानाः क्वःदइ।
परमप्रभुं इमित ग्वाहालि यानादी अले बचय् यानादी, वय्कलं इमित मभिंपिं मनूतय्पाखें बचय् यानातयादी, छाय्धाःसा इपिं वय्कःया शरणय् वइ।
परमप्रभुयात माया याइपिन्सं मभिंगुयात यय्की मखु, वय्कलं थः विश्वास याये बहःपिनिगु प्राण रक्षा यानादी, वय्कलं इमित दुष्टतय्गु ल्हातं बचय् यानादी।
दयामदुपिं मनूतय्गु नां तक हे ल्यं मदय्क नाश यानाछ्वइ। मेपिन्त क्वह्यंकीपिं तनावनी, अले मभिंगु ज्याय् मिखा तइपिन्त नाश यानाछ्वइ।
तर छं यक्व शत्रुत नचुगु धू थें जुइ। अले दया मदुपिंनिगु पुचः याकनं फसं पुइके यंकेगु छ्वसँ थें जुइ। छक्वलं, अले मतिइ मतःगु इलय्!
छिमित दुःखकष्ट ब्यूपिन्त जिं इमिगु थःगु हे ला नके। दाखमद्यं का थें इपिं थःगु हे हिं काइतिनि। अनंलि फुक्क मनूतय्सं थ्व खँ सी जि, परमप्रभु छन्त मुक्ति बीम्ह खः, अले छन्त उद्धार याइम्ह, याकूबया तसकं बल्लाःम्ह खः।”
तर छन्त नाश यायेत दय्कूगु न्ह्याथें ज्याःगु ल्वाभलं नं छन्त बुके फइ मखु। अले छन्त दोष बीपिन्त छं सुम्क तइ। थ्व परमप्रभुया दासतय्गु निंतिं सर्बय जुइ। थ्व जिमि दासतय्त कोस्यालि खः,” परमप्रभुं घोषणा यानादी।
माम्हं थः मस्तय्त बिचाःसंचाः याःथें जाति जाति व जुजुपिन्सं छन्त बिचाः संचा याइ, उबलय् छं परमप्रभु थःत मुक्ति बीम्ह, उद्धार याइम्ह व याकूबया दक्व शक्ति दुम्ह खः धकाः थुइकी।
परमप्रभुया थ्व वचन जिथाय् वल-
परमप्रभुया लागि म्ये हा! परमप्रभुया प्रशंसा या! वय्कलं मगाःमचाःपिनिगु प्राणयात दुष्टतय्गु ल्हातं त्वःतकादी।
तर शापानया काय् अहीकाम यर्मियाया पंलित। उकिं वयात स्यायेत इमिसं मनूतय्गु ल्हातय् मब्यू।
छाय्धाःसा परमप्रभुं याकूबयात मू पुलाः त्वःतकादी। व स्वयाः बल्लाम्हय्सिगु ल्हातं इमित वय्कलं उद्धार यानादी।
थुकथं यर्मिया यरूशलेम कब्जा याःबलय् तक पिवाःत च्वनीगु चुकय् हे च्वन। थ्व गुकथं यरूशलेमयात कब्जा यात धयागु खँ खः।
बेबिलोनयाम्ह जुजु नबूकदनेसरं जुजुया अङ्गरक्षकतय् सेनापति नबूजरदानयात यर्मियाया बारे थ्व आज्ञा बिल,
“थ्वयात धाःसा यंकाः बांलाक सुसाकुसा या। थ्वयागु छुं नं स्यंके मते। थ्वं छन्त धाःथें थ्वयागु लागि या।”
अय्नं इमित उद्धार याइम्ह बल्लाः, वय्कःया नां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु खः। वय्कलं इमिगु मुद्दा म्हितादी अले देशय् शान्ति हयादी, तर बेबिलोनय् च्वंपिन्के धाःसा अशान्ति हयादी।
ह्वाना ह्वाना च्यानाच्वंगु मिया भट्टीइ जिमित वांछ्वःसां जिमिसं सेवा यानाम्ह परमेश्वरं जिमित बचय् यानादी फु। वय्कलं जिमित छःपिनिगु ल्हातं त्वःतकादी फु।
वं धाल, “स्व, जिं ला प्यम्ह मनू व मिइ थुखे उखे न्यासि जुयाच्वंगु खना, इमित चिनातःगु नं मदु, छुं जूगु नं मदु। प्यम्हम्ह मनू धाःसा द्यःया काय् थें च्वं।”
जिमित परिक्षाय् लाकादी मते, बरु दुष्टपाखें बचय् यानादिसँ छाय्धाःसा राज्य व पराक्रम व महिमा सदां सर्वदां छिगु हे खः, आमेन।’
थुकथं याना जूसा शान्ति बियादीम्ह परमेश्वरं शैतानयात छिमिगु तुतिं याकनं हे न्हुइके बी। झी प्रभु येशू ख्रीष्टयागु दया माया छिमिके दयाच्वनेमा।
अथे सी हे धुंकूपिं जिमित परमेश्वरं बचय् यानादिल, थथे हे लिपा तक नं बचय् यानातयादी। वय्कलं हानं हानं जिमित बचय् यानातयादी धकाः वय्कःयाके जिमिसं आशा तयाच्वना।