2 “यहूदा ख्वइ, वया शहरत कमजोर जूगु दु। इमिसं देशया निंतिं नुगः मछिंकी, यरूशलेमया ख्वःसः आकाश तक थ्यंगु दु।
इमिसं यानाः गरीबत ख्वःगु सः परमेश्वरयाथाय् थ्यन, थुकथं मगाःमचाःपिं ख्वःगु वय्कलं न्यनादिल।
झी सा द्वहंया मचा छम्ह हे क्वहां मवय्क यक्व दयेमा। झीगु पखाः थुनी मखु, झीपिं ज्वंकाः वनेमाली मखु, अले झीगु लँय् दुःखं जाःगु ख्वःसः ताये मदयेमा।
थथे इपिं पिच्यानाः हाःगु सः न्यनाः परमेश्वरं अब्राहाम, इसहाक व याकूबनापं थःम्हं यानागु बाचायात लुमंकादिल।
जिगु नुगः मोआबया निंतिं ख्वइ। अन च्वंपिं बिस्युं वनाः सोअर तक अले एग्लत-शलीशियाय् तक थ्यंकः वन। गुलिं ख्वख्वं लूहीतपाखे थाहां वनीगु लँय् वन। होरानैमया लँय् इमिसं थःपिनिगु नाश जूगुया निंतिं बिलाप यात।
दाखमद्य काये मखंगुलिं मनूत लँय् हाःहू यानाच्वनी। लसता सदांया निंतिं मदयावन, देशं व तनावन।
पृथ्वीइ गनाः सुकूचिनी, संसार कमजोर जुइ अले सुकूचिनी, पृथ्वीयापिं ततःधंपिं मनूत बःमलानावनि।
दाखमा गनावनी अले न्हूगु दाखमद्य सुनावनी। छगू इलय् लसता हंपिन्सं आः नुगः मछिंकेगु याइ।
सियोनया मू ध्वाखा ध्वाखाय् ख्वःसः जक जुइ अले मनू सीगुलिं नुगः मछिंका बँय् फेतुनाच्वम्ह मिसा थें फुक्क शहर झिजांमिजां दनी।
देशं विलाप याइ अले झिजांमिजां दनि। लेबनान लाजय् लाइ अले सुकूगनावनी। शारोन अराबा थें जुइ। बाशान व कर्मेलं थःगु हःत कुर्का हइ।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुया दाखक्यब ला इस्राएल जाति खः, यहूदाया मनूत धाःसा वय्कःयात यःगु क्यब खः। स्व, वय्कलं न्यायया आशा यानादिल, अय्नं स्याये पालीगु जक जुल। वय्कलं धार्मिकताया आशा यानादिल, अय्नं दुःखया ख्वःगु सः ताये दत।
उकिं परमप्रभुं थथे धयादी, ‘स्व! जिं थम्हं हे इमिथाय् इपिं बचय् जुइ मफय्क विपत्ति हये। अले इमिसं जितः सःतूसां जिं लिसः बी मखु।
इमिसं थुकियात ज्याख्यलय् मजूगु जमिन दय्काब्यूगु दु। व जिगु न्ह्यःने गंगु व झिजांमिजां दंगुथाय् जूगु दु। देशया फुक्क थाय् मरुभूमिइ जूगु दु, सुनां उकियागु वास्ता मयाः।
देशय् गुबलय् तक वा मवयाच्वनीगु? ख्यलय् च्वंगु घाँय् गुबलय् तक गनाः सुकूचिना च्वनीगु? देशय् च्वंपिं मनूतय्सं याःगु मभिंगु ज्याया कारणं पशुत व झंगःत फुक्क नाश जुइ धुंकल। छाय्धाःसा मनूतय्सं “झीत छु जुइ, वय्कलं खनी मखु” धयाच्वंगु दु।
छिं आकाझाकां हमला याइपिं सिपाइँत हयादीबलय् इमिगु छेँनं ख्वःगु सः ताये दयेमा। छाय्धाःसा जितः ज्वनेत इमिसं छगू गाः म्हूगु दु, अले जिगु तुतिया निंतिं जाः ह्वःगु दु।
अथे जुयाः पृथ्वी ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वइ। आकाश खिउँसे च्वनी। जिं धायेधुन अले जिं थःगु मन हीके मखु। जिं क्वःछीधुन, जिं थःगु बिचाः हिले मखु।”
जात जातिं छंगु लज्याया खँ न्यनी। छंगु ख्वःसलं पृथ्वी जाइ। सिपाइँलिसें सिपाइँ थक्कर नइ। इपिं निम्हं छकलं दइ।”
जिमि मनूतय्त घाःपाः याःगु खनाः जि थः हे घाःपाः जूगु दु। जि ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वये, जिगु नुगः क्वतुंगु दु।
परमप्रभुं म्ह्याय् सियोनयागु पःखाःयात नाश यायेगु क्वछिनादिल। वय्कलं नापे याइगु खिपतं व नापय् यानादिल। वयात नाश यायेगुपाखें वय्कलं थःगु ल्हाः पनामदी। वय्कलं धरहरा व पःखाः निगुलिंयात ख्वय्कादिल, उपिं निगुलिं छकलं दुन।
वयागु मू ध्वाखात बँय् तुनावन। वय्कलं वयागु गजबारत कुचा कुचा यानाः नाश यानादिल। वया जुजु व राजकुमारतय्त मेपिं जातितय्गु दथुइ पितिनाछ्वःगु दु, आः ला व्यवस्था मन्त। अले वया अगमवक्तातय्सं नं परमप्रभुपाखें छुं हे दर्शन कायेखनी मखु।
तसकं नये पित्यागुलिं जिमिगु छेंगू भुतू थें क्वाये धुंकल।
अथे जुयाः थ्व देशं नुगः मछिंकी, थन च्वनीपिं दक्व मनूतनापं पशुत, आकाशय् ब्वइपिं झंगःत व समुद्रय् च्वनीपिं न्यात नं नाश जुइ।
बुँयात उजाड यानाब्यूगु दु। बँ सुख्खा जूगु दु, अन्न नष्ट जूगु दु, न्हूगु दाखमद्य मदये धुंकल, चिकं नं मदये धुंकल।
अय् बुँज्या याइपिं, निराश जु। अय् दाखमा पीपिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व। छ्व व तछ्वया लागिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व, छाय्धाःसा बुँयागु अन्न नष्ट जूगु दु।
पवित्र अपसं घोषणा या, पवित्र मुँज्या सःति। परमप्रभु छिमि परमेश्वरयागु देगलय् देशय् च्वंपिं सकल मनूत अले थकालितय्त मुंकाः परमप्रभुयात पुकारा या।
इमित खनीबलय् जाति जातित ग्यानाः थुरथुर खाइ, इमित खनाः सकसिगु ख्वाः वँचुसे च्वनावनी।
जिं छिमिगु बुँइ, पहाडय्, अन्नबालिइ, न्हूगु दाखमद्यलय्, चिकनय् व बँय् सइगु फुक्क बालिइ, मनूतय्थाय्, छिमिसं लहिनातःपिं पशुतय्थाय् व छिमिसं ल्हाः तःगु फुक्क ज्याय् अनिकाल छ्वयाहयागु दु।”
“‘गथे जिं सःताबलय् इमिसं मन्यन अथे हे इमिसं सःतिबलय् जिं इमिगु बिन्ति न्यने मखु,’ दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
अले मसीनिपिं मनूतय्त धाःसा ला ग्वारां तसकं सास्ती जुल अले व शहरय् च्वंपिनिगु तःसलं हाःगु सः स्वर्गय् तक हे थ्यन।
“जिं कन्हय् थ्व हे इलय् बेन्यामीनया लागां छम्ह मनू छ्वयाहये। वयात हे छं जिमि प्रजा इस्राएलया निंतिं जुजु अभिषेक या। वं जिमि प्रजातय्त पलिश्तीतय्गु ल्हातं त्वःतका हइ। जिं जिमि प्रजायागु दुःख खनागु दु छाय्धाःसा इमिगु ख्वःसः जिथाय् थ्यंगु दु।”