6 तःन्हु दये धुंकाः परमप्रभुं जितः धयादिल, “दँ, परात खुसिइ हुँ, अले अनं जिं छन्त अन सुचुका तयेत बियागु जनी ज्वनाः वा।”
उकिं परमप्रभुं जितः धयादीगु थें वनाः परात खुसिइ जिं व सुचुकातया।
अले जि परात खुसिइ वना, अनं जिं सुचुका तयागु थासं व जनी म्हुयाः लिकया। जनी ला चने धुंकल, व ज्यालगय् मजुइ धुंकल।
जिं स्वया, करूबतय्गु छ्यंया च्वय्यागु गुम्बजय् नीलमया सिंहासन थें छुं खनेदत।
खिउँसे व म्हाइपुसे च्वंगु दिं, सुपाँय् व यक्व हे खिउँसे च्वंगु दिं! डाँडाय् सुथय्यागु निभाः लाःगु थें छगू तःधंगु व बल्लाःगु सेना वइ। अज्याःपिं गुबलें मवनी, हानं गुबलें वइ नं मखु।
तसकं तांन्वयाः मनूतय्त पुत। थथे दुःखकष्ट छ्वयाहयेगु अधिकार दुम्ह परमेश्वरयागु नां कयाः इमिसं सराः बिल। अय्नं इमिसं पश्चाताप मयाः अले परमेश्वरयात नं तःमधंकू।