2 उकिं परमप्रभुं धयादीगु थें जिं छपु सुतिया जनी न्यानाः थःगु जँय् चिना।
थःगु दुनुगलंनिसें परमेश्वरयाके भरोसा ति! थःम्हं स्यूगु खँय् जक नं जुइ मते।
उगु हे दँय् परमप्रभुं आमोजया काय् यशैयालिसें न्ववानादिल। वय्कलं वयात थथे धयादिल, “हुँ, छंगु म्हय् च्वंगु भांग्रा त्वःति अले छंगु तुतिइ च्वंगु लाकां नं त्वः।” अले वं अथे हे यात, अले व पचिंनांगा व लाकां मदय्क हे न्यासि जुल।
हाकनं निक्वः खुसी परमप्रभुया थ्व वचन जिथाय् वल,
तर छं धाःसा, अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त छु धाये, व खँ बांलाक न्यँ! व विद्रोही घराना थें छ विद्रोही जुइ मते, छंगु म्हुतु चाय्कि, जिं छु बी व न!”
थ्व यूहन्नां उँटयागु सं थानातःगु वसः पुनातःगु दु। अले जँय् छेंगूयागु जनी चिनातःगु दु। वयागु नसा क्वःबुइँचा व गुँ कस्ति खः।
जिगु आज्ञा मानय् याःसा छिपिं धात्थें हे जिमि पासापिं खत।