18 जुजु व राजमातायात धा, “सिंहासनं कुहां वा, छाय्धाःसा छिमिगु छेनं गौरवं जाःगु मुकुट कुतुं वनी।”
यहूदाया जुजु यहोयाकीन, वया मां, वयात सल्लाहबीपिं, वया भारदारत सकसिनं थःपिन्त वयागु ल्हातय् लःल्हाना बिल। बेबिलोनयाम्ह जुजुं थः जुजु जूगु च्यागूगु दँय् यहोयाकीनयात ज्वनाः कुन।
नबूकदनेसरं यहोयाकीनयात ज्वनाः बेबिलोनय् यंकल। वं यरूशलेमं रानीमां, वया कलाःपिं, वया हाकिमत व देशयापिं नांजाःपिं मनूतय्त यरूशलेमं बेबिलोनय् यंकल।
तर आपत जूबलय् वं परमप्रभु थः परमेश्वरयाके ग्वाहालि फ्वन, अले व वया पुर्खातय् परमेश्वरया न्ह्यःने क्वमिलु जुल।
जुजुया प्रार्थना व परमप्रभुया लिसः, पश्चाताप याये न्ह्यः वं याःगु पाप, वयागु विश्वासघात, वं दय्कूगु मूर्ति पुजा याइगु थाय् व अशेरा द्यःमय्जुया थांत व पुजा याःपिं द्यःतय्गु खँ अगमवक्तातय्गु सफुलिइ च्वयातःगु दु।
तर थः अबु थें व परमप्रभुया न्ह्यःने क्वमिलु मजू। व थः अबु स्वयाः झन पापी जुल।
उकिं मोशा व हारूनं वनाः फारोयात धाल, “हिब्रूतय् परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, ‘गुबलय् तक छ जिगु खँ मन्यंसे च्वनेगु? जिमि मनूतय्त जिगु आराधना यायेत वनेब्यु।
छाय्धाःसा धनसम्पत्ति सदांया निंतिं दयाच्वनी मखु। मुकुट पुस्तां पुस्ता तक ल्यनाच्वनी मखु।
छ्यंयागु कापः, लप्पाय् तयेगु जन्तर, तुतिइ न्ह्यायेगु कल्या, जँनी, अत्तर, जन्तर,
सियोनया मू ध्वाखा ध्वाखाय् ख्वःसः जक जुइ अले मनू सीगुलिं नुगः मछिंका बँय् फेतुनाच्वम्ह मिसा थें फुक्क शहर झिजांमिजां दनी।
“अय् बेबिलोनया कुमारी म्ह्याय्, छ क्वय् क्वहां हुँ, धुलय् फेतु! अय् बेबिलोनीतय् म्ह्याय्, सिंहासन त्वःताः बँय् फेतु! आवंलि छन्त क्वमिलु व नाइसे च्वम्ह धाइ मखु।
“जि धात्थें म्वाःम्ह खः थें,” परमप्रभुं धयादी, “यहूदाया जुजु यहोयाकीमया काय् यहोयाकीन जिगु जव ल्हाःया अंगू जूसां नं जिं वयात त्वयाः वांछ्वयेगु।
जिं छन्त व छन्त बुइकूम्ह छिमि मांयात छिपिं मबूगु देशय् ज्वनायंकेबी। अले छिपिं निम्हं अन हे सी।
(जुजु यहोयाकीन, राजमाता, दरबारयापिं हाकिमत, यहूदा व यरूशलेमयापिं नायःत, कारिगरत व सःपिं मिस्त्रीतय्त यरूशलेमं ज्वना यंके धुंकाः थ्व पौ च्वःगु खः।)
वं व ब्वने धुंकाः इमिसं ग्यानाः छम्हय्सिनं मेम्हय्सित स्वल अले बारूकयात धाल, “थ्व खँ झीसं जुजुयात कने हे माः।”
म्ह्याय् सियोनया फुक्क गौरव आः मदये धुंकल। वया न्ह्यलुवाःत ज्वयेगु थाय् मदुपिं चल्लात थें कमजोर जुइ धुंकल। इपिं बल मदय्कः लिनाहःपिनिगु न्ह्यःने न्ह्यःने बिस्युं वंगु दु।
वयागु अशुद्धता वयागु वसतय् दु। वं थःगु लिपाजुइगुया वास्ता हे मयाः। व तसकं हे बांमलाक क्वःदल, वयात हःपाः बीपिं सुं हे मदु। “हे परमप्रभु, जिगु दुःखकष्टयात स्वयादिसँ, छाय्धाःसा शत्रु त्याःगु दु।”
म्ह्याय् सियोनया थकालिपिं बँय् फेतुनाः छुं हे मधासे च्वनाच्वनी, इमिसं थथःगु छेनय् धू तःगु दु अले भाग्रां फिनाच्वंगु दु। यरूशलेमया ल्यासेपिन्सं थथःगु छ्यं बँय् तक हे क्वछुका तःगु दु।
जिमिगु छेनं श्रीपेच कुतुं वंगु दु, जिमित धिक्कार दु, छाय्धाःसा जिमिसं पाप यानागु दु।
जिं छंगु न्हासय् फुलिचा व छंगु न्हाय्पनय् चाःचा तयाबिया अले छंगु छेनय् बांलाःगु श्रीपेच पुइकाबिया।
परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – फेटा लिका! मुकुट नं त्वः! आः हाकनं छुं खँ न्हापा थें जुयाच्वनी मखु। चिधंपिन्त तःधंकीगु जुइ, अले तःधंपिन्त चिधं याइ।
चिसल्लं जक उंउं हा। सीम्हय्सिगु निंतिं दुखं च्वने मते। छेनय् फेटा हिं अले तुतिइ लाकां न्ह्या, छंगु म्हुतुसि त्वपुइ मते, दुखं च्वनीपिन्सं नइगु मरि नये मते।”
छिमिगु फेटा छिमिगु हे छेनय् दइ, अले छिमिगु लाकां छिमिगु हे तुतिइ। छिपिं दुखं च्वनी मखु, छिपिं ख्वइ मखु, तर छिपिं थःगु पापं यानाः सुकूचिन वनी, अले थः हे नुगः मछिंकाच्वनी।
इमिसं छेनय् सुतियागु फेटा व जँय् सुतियागु दुनेयागु वसः फीमाः। इमिसं चःति वइगु छुं कथं याःगु वसः फी मज्यू
तर वय्कः तःधंछु, जिराहा जूगुलिं राजगद्दीं लिकाल अले वय्कःयागु शान वय्कःपाखें लाकाकाल।
थ्व खँ निनवेया जुजुयाथाय् थ्यनेवं वं सिहासनं दना वयाः थःगु वसः त्वःताः भांग्रां फित। अले नउलय् वनाः फ्यतुल।
उकिं थ्व मचा थें क्वमिलु जुइम्ह मनू हे स्वर्गयागु राज्यय् दकलय् तःधंम्ह जुइ।
परमेश्वरया न्ह्यःने चिधं जु। अले जक छिमित वय्कलं तःधंकादी।
उकिं छिपिं दकलय् तःधंम्ह परमेश्वरयागु न्ह्यःने चिधंपिं जुयाः च्वँ। अले वय्कलं छन्हु छिमित तःधंकादी।