13 छं इमित धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – जिं थःम्हं हे थ्व देशय् च्वंपिं सकसितं, दाऊदया वंशया राजगद्दीइ च्वंपिं जुजुपिं, पुजाहारीत, अगमवक्तात व यरूशलेमय् च्वंपिं सकसितं दाखमद्यं काय्काबी।
छिं थः मनूतय्त तःधंगु दुःखकष्ट बियादिल अले जिमित अय्लाःगुलुत थें लिगिलिगि संकाबिल।
परमप्रभुया ल्हातिइ ख्वला दु, थ्व ख्वला वय्कःया तमं जाः। वय्कलं थ्व हे ख्वलां त्वंकादी। दुष्टत फुक्कसिनं थ्व हे ख्वलां त्वनी, भ्याःभचा हे मल्यंक।
अजू चा अले छक्क जु, मिखां मखनाः कां जु। त्वना हे जु तर दाखमद्यं मखु, धेधेचू तर अय्लाखं मखु।
छिमित दुःखकष्ट ब्यूपिन्त जिं इमिगु थःगु हे ला नके। दाखमद्यं का थें इपिं थःगु हे हिं काइतिनि। अनंलि फुक्क मनूतय्सं थ्व खँ सी जि, परमप्रभु छन्त मुक्ति बीम्ह खः, अले छन्त उद्धार याइम्ह, याकूबया तसकं बल्लाःम्ह खः।”
अय् यरूशलेम, दनाः वा, छ गुम्हय्सिनं परमप्रभुया ल्हाःपाखें वय्कःया तंया ख्वलां त्वंगु दु, अले धेधेचुइकीगु ख्वलापाखें सुचुक्क त्वंगु दु, न्ह्यलं चाय्कि, न्ह्यलं चाय्कि!
अथे जुयाः जिगु खँ न्यँ, छ दुःख सियाच्वंगु व अय्लाखं काःम्ह थें च्वं तर दाखमद्यं काःगु मखु।
तमं जिं जाति जातितय्त न्हुत्तुन्हुया। जिगु तमं इमित काय्का बिया, अले जिं इमिगु जीवनया हि बँय् प्वंकाबिया।”
“छं इमित धा, ‘परमप्रभु इस्राएलयाम्ह परमेश्वरं थथे धयादी, फुक्क छेंगूया म्हिचा दाखमद्यं जायेमा।’ अले ‘फुक्क थल दाखमद्यं जायेमा धकाः जिमिसं मस्यू ला?’ धकाः इमिसं छन्त धाल धाःसा,
“अले छं इमित धा, ‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी – त्वँ, लगे जुइकि, ल्ह्व, ग्वतु अले हाकनं गुबलें दने मते। छाय्धाःसा थ्व जिं छिमिगु दथुइ चले यायेगु तरवारया कारणं जुइ।’
स्व! मनूतय्सं जिगु धकाः धाइगु शहरय् हे ला जिं विपत्ति हयेत्यनागु दु धाःसा, छिमिसं स्वयेबलय् जिं छिमित सजाँय बी मखु धकाः च्वनागु ला? अथे मखु, जिं छिमित धात्थें सजाँय बी। छाय्धाःसा जिं पृथ्वीया फुक्क मनूतय्गु विरोधय् तरवार चले यायेत्यनागु दु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी!’
जिं इमि हाकिमत, अले बुद्धि दुपिं मनूतय्त काय्काबी, वया बडा-हाकिमत, हाकिमत व सिपाइँतय्त नं। इपिं न्ह्याबलेंया निंतिं द्यनी अले दनी मखु,” परमप्रभुं धयादी गुम्हय्सिगु नां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु खः।
बेबिलोन परमप्रभुया ल्हातय् लुँयागु ख्वला जूगु खः, वं फुक्क पृथ्वीयात दाखमद्यं काय्कल। जाति जातितय्सं वयागु दाखमद्य त्वन, उकिं इपिं वें थें जुल।
थथे याइम्हय्सित मान व इज्जतया थासय् मछालापूं जाइ। आः छंगु पा वःगु दु! छं नं मद्य त्वँ अले छंगु नांगांसू खनेदयेमा! परमप्रभुया जःपा ल्हाःया ख्वला छन्थाय् वःगु दु, अले छंगु मान व इज्जत मछासुं त्वःपुइ।