1 परमप्रभुं जितः थथे धयादिल, “वनाः छपु सुतिया जनी न्या, अले व छंगु जँय् च्यु, तर उकियात लखं प्याके मते।”
अनंलि परमप्रभुं धयादिल, “गुकथं जिमि दास यशैया मिश्र देश व कूश देशया ग्यानापुगु दुःखया चिं जुइमाः धकाः स्वदँ तक पचिंनांगा व लाकां मदय्क न्यासि जुल,
छाय्धाःसा गथे छपु जनी मनूया जँय् क्वातुक्क ची, अथे हे जिं इस्राएलया फुक्क घराना व यहूदाया फुक्क घरानायात जिगु नां, प्रशंसा व हनाबनाया निंतिं जिगु प्रजा जुइत चिनागु दु। तर इमिसं खँ मन्यं,’ परमप्रभुं धयादी।
“क्वय् कुमाःया छेँय् हुँ, अन जिं छन्त जिगु वचन कने।”
परमप्रभुं थथे धयादी, “वनाः कुमाःयाके चायागु छगः थल न्या। मनूतय् थकालित व सुं पुजाहारीतय्त ब्वनाः
परमप्रभुं जितः थथे धयादिल, “छेंगूया खिपः व सिँया गजबारं छगू जुवा दय्कि, अले छंगु ककुइ ति।
“छं ततःग्वःगु ल्वहं ल्हातय् का, अले यहूदाया मनूतय्सं स्वयाच्वंबलय् हे तहपनेसय् दुगु मिश्रयाम्ह जुजु फारोया दरबारया लुखाय् अप्पा छिनातःगु लँया क्वसं ध्याचलय् उपिं ल्वहंत थुनाछ्व!
वं पावलयागु जनी कयाः थःगु ल्हाःतुति चिनाः थथे धाल – “पवित्र आत्मां थथे धयादीगु दु – ‘थ्व जनीया थुवाःयात यरूशलेमय् वन धाःसा यहूदीतय् नायःतय्सं थथे हे यानाः चिनाबी, अले यहूदीमखुपिन्त लःल्हानाबी।’”
न्हापा न्हापा अगमवक्तातय्पाखें परमेश्वरं झी तापाःबाज्यापिं नाप तःकः मछि तःकथं नवानादिल।