8 जि थः मनूत जिगु लागिं गुँयाम्ह सिंह थें जूगु दु। इपिं जितः स्वयाः गर्जय् जूगु दु, उकिं जितः इपिं मयः।
परमप्रभुया विरोधय् विद्रोही जूगु व वय्कःपाखें फस्वयागु दु, झी परमेश्वरयात हेला यानाः क्वत्यलेगु व विद्रोहया जाः ग्वःगु दु, अले झीगु नुगलय् ब्वलनावःगु मखुगु खँ हे झीसं धयाच्वनागु दु।
सिंहत थ्वयेक हाःगु दु, उपिं व पाखे स्वयाः थ्वयेक हालाच्वंगु दु। इमिसं वयागु देशयात भज्यंक नाश याःगु दु। वयागु शहरत नाश याःगु दु, अले उपिं शहरय् मनूत मदु।
वया सकलें मनूत सिंह थें थ्वय्क हाली, इमिसं सिंहया मस्तय्सं थें घुर्रघुर्र सः पिकाइ।
“वं खनेदय्कः वेश्याया ज्या यात अले थःगु नांगा म्ह सकसितं क्यंगुलिं वया ततापाखें जिगु मन तापाःगु थें अथे हे वपाखें नं जिगु मन तापात।
“इमिसं गिलगालय् याःगु दक्व बांमलाःगु दुष्ट ज्याया कारणं जिं इमित घृणा याना। इमिगु मभिंगु ज्याया कारणं जिं इमित जिगु देगलं पितिनाछ्वये। आः जिं आवंलि इमित माया याये मखुत। इमि दक्व न्ह्यलुवाःत विरोधी जूगु खः।
परमप्रभु परमेश्वरं थःगु हे नामं पाफयादीगु दु। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वरं घोषणा यानादी – “जिं याकूबया घमण्डयात यय्के मखु, अले वया किल्लातय्त तच्वकं मयय्के। जिं थुकी दुगु दक्वनापं थ्व शहरयात शत्रुतय्गु ल्हातिइ लःल्हानाबी।”
नकतिनि जक जि मनूत शत्रुत थें दंगु दु। छुं वास्ता मयासें न्ह्यःनं वनीपिंपाखें छिमिसं लडाइँनं लिहांवःपिं मनूतय्सं थें मू वंगु वसः लाका यंकीगु।
जिं लच्छिया दुने स्वम्ह फैजवाःतय्त पितिनाछ्वया। अले उगु फैबथानं जितः मयय्कल। जितः इपिं खनाः वाक्क वल।