13 इमिसं छ्व ह्वल, तर कं बुल। इमिसं दुःख सियाः ज्या यात, तर इमित छुं फाइदा मदु। जि तसकं तंम्वयागुलिं इमिगु बाली मदुगु जुयाः इपिं मछाले माल।”
वय्कः थः मनूतलिसे तंम्वयादिल। अले थः सर्बययात शत्रुतय्पाखें स्याकेबियादिल।
गुगु नयेगु नसा हे मखु, उकिया निंतिं छाय् धिबा पुलेगु? अले गुकिं प्वाः जाइ मखु, उकिया निंतिं छाय् ज्या यायेगु? न्यँ, जिगु खँ बांलाक न्यँ! गुगु नये ज्यू व हे जक न, अले साःगु साःगु नयाः छं थःगु प्राणयात लुधंकी।
“जि परमप्रभुं मनूतय्गु मनयात दुवालाः स्वये, इमिगु नुगःयात जाँचय् याये। छम्ह छम्हय्सित जिं वयागु पहःचहः व ज्या स्वयाः फल बी।”
हानं जिं स्वया, परमप्रभुयागु न्ह्यःने वय्कःयागु तच्वःगु तमं यक्व सइगु बुँ मरुभूमि जूगु अले शहरत नाश जूगु।
पासां थः पासायात झंगः लानाजुइगु, सुनानं खःगु खँ मल्हाः। इमिसं थःगु मेचां न्ह्याबलें मखुगु खँ ल्हानाजुइगु। इपिं पाप यायां त्यानुचाये धुंकल।
“इमिसं फय् ह्वली अले ग्वःफय् मुंकी। दंचाय् छुं नं बाला सइ मखु, उकियागु बालिं छ्वचुं दइ मखु। छुं दत धाःसां विदेशीतय्सं व नयाबी।
जिं नं छिमिथाय् आकाझाकां भय छ्वयाहये, अले म्ह सुकुगना वनीगु, मिखायात स्यंकीगु, ग्यानपुसे च्वंगु ल्वय् छ्वयाहये। छिमिसं ह्वलातःगु पुसा अथें सितिं वनी छाय्धाःसा छिमि शत्रुतय्सं बाली नयाबी।
छिमिसं यक्व ज्या याःसां सितिं वनी छाय्धाःसा छिमिगु बुँइ अन्न सइ मखु। अले सिमाय् फल नं सइ मखु।
छिमिसं अन्न ह्वःसां लये खनी मखु अले जैतूनया चिकं पिकाःसां छ्यलेदइ मखु। अले दाख तिस्यूसां त्वने दइ मखु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे यानादीगु मखु ला? मनूतय्सं याःगु ज्या ला मिइ सिँ वांछ्वयेगु थें जक खः, जात जातितय्सं यक्व ज्या याइ तर ज्यालगे जुइ मखु।
छिमिसं यक्व पी, कम जक लइ, नयेत ला नइ, लुधनी मखु, त्वनेत ला त्वनी, प्याःचाः लनी मखु, वसः ला पुनी तर लुमुइ मखु। कमय् याःगु धिबा नं ह्वगं म्हिचाय् तः थें जुइ।”
“छिमिसं यक्व लयेगु आसा याइ, अय्नं कम जक सइ, छिमिसं छेँय् हःगु बाली नं जिं फसं पुइकाछ्वये। थथे छाय् जुल?” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी। “जिगु देगः दुनाच्वन, छिपिं धाःसा थथःगु बांलाःगु छेँ दय्केगुलिइ जुयाच्वन।
न्हापा लज्या चायापुगु ज्या जक याना जुयाबलय् छिमित छु इनाम दत? थथे लज्या चायेमाःगु ज्याखँ यानाजुइपिं मनूत लिपा नरकय् वनी।
छिमिसं बुँइ यक्व पुसा ह्वली अय्नं कम अन्न मुनी, छाय्धाःसा क्वःबुइँचां छिमिगु अन्न नइ।