14 मनूत मूर्ख व ज्ञान मदुपिं खः, मूर्ति दय्कीपिं इमिसं दय्कूगु मूर्तिपाखें मछालेमाली। छाय्धाःसा इमिसं दय्कूगु मूर्तित छगू ध्वखा खः अले इमिके सासः द हे मदु।
भिंपिं सुं दु ला, अले परमेश्वरयात मालाजुइपिं सुं दु ला धकाः परमेश्वरं स्वर्गं क्वय् मनूतय्थाय् स्वयादी।
थ्व खँ बुद्धि मदुम्ह मनुखं सीके फइ मखु, मूर्खं थुइके नं फइ मखु,
अय् पशु थें ज्याःपिं मनूत, होश या, अय् मूर्खत, छिमिके गुबलय् बुद्धि दइगु?
मूर्ति पुजा याइपिं, मूर्तितय्गु बारे घमण्ड याइपिं सकलें मछाले माली। परमप्रभुया न्ह्यःने फुक्क द्यःतय्सं छ्यं क्वछुकाः आराधना याइ।
जि मनू धाये हे मल्वःम्ह मनू खः, जिके मनूतय्गु थज्याःगु बुद्धि मदु।
तर सुनां सुनां मूर्ति तय्के भलसा याइ, उपिं मूर्तितय्त थःगु द्यः मानय् याइ, इपिं लज्जा चायेमाली अले बदनाम जुइ।”
मूर्तियात पुजा याइपिं फुक्कं लाजय् लाइतिनी। कारिगरत छुं नं मखु तर इपिं ला मनूत जक खः। इपिं सकलें मुनाः जाँचय् दं वयेमाः। इपिं सकलें ग्याइ अले लाजय् लाइ।
मूर्ति दय्कीपिं फुक्कं लाजय् लाइ अले इपिं फुक्कसिगु छकलं बेइज्जत जुइ।
जिमिसं छु यानाः व धार्मिकता खः धकाः बिचाः याइ, तर जिं छिमिगु चाला क्यनाबी। अले उकिं छिमित छुं नं फाइदा दइ मखु।
इमिगु मूर्तित तुसिया क्यबय् तयातःम्ह बुँख्याःचा थें नवाये मफु। इमित क्वबिया जुइमाः, छाय्धाःसा इपिं न्यासि जुइ मफु। इपिं खनाः ग्याये मते, इमिसं छिमिगु छुं स्यंके फइ मखु, न इमिसं छुं भिं याये फइ।”
इपिं फुक्क ग्वाज्यः व मूर्ख खः। सिँया मूर्तितपाखें इमिसं छु सय्काकाये फइ?
परमेश्वरयागु सत्ययात इमिसं मखुगु खँनापं हिलाः सृष्टि यानादीम्ह परमेश्वरयात मानय् मयासें वय्कलं सृष्टि यानातःपिन्त पुजा व सेवा यानाच्वन। परमेश्वर न्ह्याबलें तःधनेमा। आमेन।
तर कन्हय् खुन्हु सुथय् इपिं दनावःबलय् हाकनं व मूर्ति परमप्रभुया सनूया न्ह्यःने भ्वसुलाच्वंगु खन। अले वया छ्यं व निपा ल्हाः नं छुतय् जुयाः लुखा क्वय् लाःवनाच्वन। वयागु म्ह धाःसा तमज्याः।