17 “यर्मिया तयार जु! जिं छन्त उजं बियागु फुक्क खँ वनाः इमित धयाब्यु। आः इपिं खनाः ग्याये मते! मखुसा जिं छन्त इमिगु न्ह्यःने ग्याये माय्काबी।
एलियायाके परमप्रभुया शक्ति वल, अले थःगु गा जँय् हिनाः व आहाबया न्ह्यःने न्ह्यःने यिजरेल तक हे ब्वांय् वन।
परमप्रभुया दूतं एलियायात धाल, “व नापं क्वय् हुँ, व खनाः ग्याये मते।” उकिं एलिया व कप्तानलिसें जुजुयाथाय् क्वय् वन।
अले एलीशां गेहजीयात धाल, “वनेत तयार जु। हथासं थ्व जिगु कथि ज्वनाः ब्वाँय् हुँ। लँय् सुं नापलात धाःसा वयात ज्वजलपा याये मते, वं ज्वजलपा यात धाःसा वयात लिसः बी मते। थ्व जिगु कथि व मचाया ख्वालय् तयाब्यु।”
एलीशा अगमवक्तां अगमवक्तातय् पुचःयाम्ह छम्हय्सित सःताः धाल, “तयार जु, थ्व जैतून चिकंया सिसी ज्वनाः छ रामोत गिलादय् हुँ।
मिजंम्ह थें जनी च्यु, जिं छन्त न्यने, छं लिसः ब्यु!
परमेश्वरं धयादिल, “जि छनापं दइ। अले जिं हे छन्त छ्वयागु खः धयागु खँया चिं थ्व जुइ, छं थः मनूतय्त मिश्रं पित हये धुंकाः छिमिसं थ्व हे पर्वतय् परमेश्वरयात आराधना याइ।”
जिं छन्त छु छु उजं बी व हे छं हारूनयात धा। अले छिमि दाजु हारूनं फारोयात इस्राएलीतय्त वयागु देशं वनेब्यु धकाः धाइ।
अय् यर्मिया, न्यँ! थ्व देशयापिं फुक्क यहूदाया जुजु, भारदार, पुजाहारी व मनूत छंगु विरोधय् दनी। तर थौं इमिगु सामना यायेगु शक्ति जिं छन्त बी। छचाःखेरं पःखाः दुगु शहर थें, नँयागु थां व कँय्या पःखाः थें जिं छन्त बल्लाकाबी।
जितः दुःख बीपिं हे मछाले मालेमा, तर जितः धाःसा मछाले म्वाय्कादिसँ। इमित ख्यानादिसँ तर जितः ग्यायेगुपाखें बचय् यानादिसँ। इमिके आतंकया दिं हयादिसँ अले निदुगं नाशं इमित चुंचुं यानादिसँ।
सुं अगमवक्तां म्हगस खंगु दुसा वं वयागु म्हगस कनेमा, तर सुयाके जिगु वचन दु वं जिगु वचन खःकथं कनेमा। जि, परमप्रभुं धाये, छ्वालिनापं छ्वयागु छु स्वापु?
अले यर्मियां फुक्क हाकिमत व फुक्क मनूतय्त धाल, “थ्व देगः व थ्व शहरया विरोधय् छिकपिन्सं न्यनादीगु फुक्क खँ अगमवाणी ल्हायेत परमप्रभुं जितः छ्वयाहयादीगु हे खः।
“परमप्रभुं थथे धयादी – परमप्रभुया देगःया चुकय् दँ, अले परमप्रभुया देगलय् आराधना यायेत वःपिं यहूदाया शहर शहरयापिं फुक्कं मनूतय्त जिं छन्त इमित धाः धकाः आज्ञा बियागु फुक्क खँ धा, छता खँ नं त्वःफिके मते।
यर्मिया अगमवक्तां धाःथें हे नेरियाहयाया काय् बारूकं यात। वं थूतुलातःगु भ्वँतय् च्वयातःगु परमप्रभुया वचन परमप्रभुया देगलय् ब्वना न्यंकल।
जिं छिके बिन्ति यानाबलय् छि जिगु न्ह्यःने झायादिल, अले छिं जितः धयादिल, “ग्याये मते।”
“याकनं तःधंगु शहर निनवेय् हुँ, अले अन च्वंपिन्त जिं धयागु खँ धा।”
“वसः फिनाः सेवाया निंतिं मत च्याकाः तयार जुयाच्वँ।
जिं छेँय् छेँय् वनाः मनूतय्गु न्ह्यःने भिंगु खँ न्यंका जुयाबलय् छिकपिनिगु भिं जुइगु छुं हे खँ मल्यंका।
छाय्धाःसा परमेश्वरयागु खँ छुं नं मल्यंकुसे जिं छिकपिन्त न्यंकागु हे दु।
जिं थथे भिंगु खँ न्यंकाच्वनागु दु धकाः तःधंछुइ माःगु मदु। थ्व ला जिं याये हे माःगु ज्या खः। जिं थ्व भिंगु खँ मन्यंकल धाःसा जितः धिक्कार दु।
आम्कन वये न्ह्यः फिलिप्पी च्वंपिन्सं जिमित दुःख बियाः नं जिमिगु इज्जत तकं काल धकाः ला छिमिसं सि हे स्यू। अय्नं परमेश्वरं जिमित साहस बियादीगुलिं जिमिसं न्ह्याक्व हे विरोधीत दःसां छिमित भिंगु खँ न्यंकेगु मत्वःता।
अथे जूगुलिं छिमिसं थःगु मन थातय् लाकाः होश यानाच्वँ। येशू ख्रीष्ट झायादीबलय् बी तिनिगु परमेश्वरयागु आशिषय् पूरा भरोसा तया च्वँ।