13 परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् हाकनं वल, “मेमेगु छु छु खना लय्?” जिं धया, “जिं उत्तरपाखें भ्वसुलाच्वंगु लः दासि वयाच्वंगु देछुनातःगु छगः थल खना।”
महाराजया थथे लिसा कयाः म्हंगुया अर्थ परमेश्वरं थ्व क्वःछिनादी धुंकल, अले थथे याकनं जुइ धयागु खः।
जिगु म्हुतुं पिहां वःगु वचन अथे हे जुइ। व सितिकं जिथाय् लिहां वइ मखु, तर उकिं जिं मतिइ तयागु ज्या पूवंके, अले छु ज्याया निंतिं जिं वयात छ्वयाहयागु खः, उकी व ताःलाइ।
परमप्रभुं जितः न्यनादिल, “अय् यर्मिया, छं छु खना?” जिं लिसः बिया, “जिं यःमरि खना, बांलाःगु यःमरि ला तसकं बांलाः, बांमलाःगु यःमरि धाःसा थुलि बांमलाः कि नये तक नं मज्यू थें च्वं।”
इमिसं धाइगु, ‘छेँ दय्कीगु ई थ्यंकः मवनी ला? थ्व शहर छगः सामान तइगु थल थें खः अले थुकिया दुने झीपिं थलय् दुगु ला थें सुरक्षित जू।’
“उकिं परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादीगु दु – छिमिसं स्यानाः अन वांछ्वःगु सीम्हत ला खः, थ्व शहर धाःसा कराई खः। तर छिमित थुकिया दथुं पिने लिनाछ्वये।
“उकिं इमित धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – जिं धयागु छगू खँ नं पूरा जुइत आः लिबाइ मखुत तर जिं छु धयागु दु व पूरा जु हे जुइ, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
वय्कलं जितः न्यनादिल, “आमोस, छं छु खनाच्वना?” जिं लिसः बिया, “पाके जूगु फलं जाःगु छगः दाला नयेत तयार दु।” अले परमप्रभुं जितः धयादिल, “जि थः प्रजा इस्राएलयात सजाँय बीत तयार दु। जिं इमिगु पापयात हाकनं मखंछु याये मखुत।”
वं जितः न्यन, “छं छु खना?” जिं लिसः बिया, “जिं छगू सेल्लाःगु लुँयागु त्वाःदेवा खना। उकिया च्वकाय् चिकं तइगु छगू तग्वःगु ख्वला दु। व ख्वलाया क्वय् चाकःछिं न्हय्गः पाल्चात दु। पाल्चातय् च्वय् मतया निंतिं न्हय्पु चिकं वइगु नली तयातःगु दु।