10 स्व, थौं जिं छन्त जाति जाति व राज्य राज्यया अधिकार बी, इमित लेहें थनेगु व स्यंकेगु, नाश यायेगु व वांछ्वयेगु, दय्केगु व पीगु अधिकार छन्त बी।”
गिलादया तिश्बेयाम्ह तिश्बी एलियां आहाबयात धाल, “जिं सेवा याना वयाच्वनाम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वर म्वाःम्ह खः थें, जिं पाफयाः धाये जिं मधायेकं आः वइगु छुं दँ तक सुतिलः नं गाइ मखु, वा नं वइ मखु।”
हजाएलया तरवारं बचय् जूपिन्त येहूनं स्याइ, येहूया तरवारं बचय् जूपिन्त एलीशां स्याइ।
स्यायेगु छगू ई दु, लाय्केगु छगू ई दु। थुनेगु छगू ई दु, दय्केगु छगू ई दु।
“जिं छन्त छिमि मांया प्वाथय् दय्के न्ह्यः हे म्हस्यू। छ बुइ न्ह्यः हे जिं छन्त अलग याना। जिं छन्त जाति जातितय्त अगमवाणी न्यंकेत ल्यया।”
जिं इमित दया याये अले इमित हाकनं थ्व देशय् लित हये, जिं इमित नाश याये मखु तर जिं इमित दय्के, जिं इमित लिनाकाये मखु तर तयातये।
“अले जिं व देशय् जिं व देशया बारे धयागु फुक्क खँ, अर्थात थ्व सफुलिइ च्वयातःगु फुक्क खँ पूवंके, गुगु खँ यर्मियां फुक्क जातिया विरोधय् अगमवाणी ल्हाःगु दु।
गथे जिं इमित कुतः यानाः लिनाकया, क्वथलाबिया, वांछ्वयाबिया, नाश याना व ध्वस्त याना, अथे हे कुतः यानाः पी, सुसाःकुसाः याये अले ब्वलंके।” परमप्रभुं धयादी।
सीम्ह व नौ वांछ्वइगु फुक्क गाः, पुर्बपाखे किद्रोन खुसि तकयागु फुक्क बुँ व सल ध्वाखाया कुन्चा तक परमप्रभुया निंतिं पवित्र जुइ। व शहरयात आवंलि कब्जा याइ मखु वा भज्यंक नाश याइ मखु।”
“छथू थूतुलातःगु भ्वँ कयाः उकी इस्राएल, यहूदा व मेगु फुक्क जातिया बारे जिं छन्त धयागु फुक्क खँ च्व। योशियाह जुजुया पालय् जिं छलिसें खँ ल्हानागु दिनंनिसें थौं तक जिं छु छु धया, व फुक्क खँ च्व।
छाय्धाःसा जिं इमित भिंया लागि मखु तर मभिंया लागि स्वयाच्वनागु दु, मिश्र देशय् दुपिं सकलें यहूदाया मनूत नाश मजुतले तरवार व अनिकालं सी।
“उकिं परमप्रभुं धयादी – छं वयात थथे धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – जिं छु दय्कागु दु, व जिं स्यंकाबी। जिं पृथ्वी न्यंक छु पिनागु दु व जिं लिनाकाये।
“अय् सीमानिम्ह मनू, बेबिलोनयाम्ह जुजु तरवार ज्वनाः वइगु निपु लँय् चिं ति। थुपिं निपु लँ छगू हे देशं शुरु जूगु जुइ, उकिया दोबातय् छगू नां च्वइगु थां ति।
परमप्रभुं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, छु! छं ओहोला व ओहोलिबाया न्याय यायेगु ला? अथे खःसा इमिसं याःगु घच्चाइपुगु ज्या इमित कनाब्यु,
“अय् सीमानिम्ह मनू, मिश्र देशया सेनाया लागिं ख्वः, वयात व बबल्लाःगु जातिया म्ह्याय्पिन्त पातालय् लानाच्वंपिं मनूतय्थाय् पृथ्वीया क्वय्पाखे क्वका!
अबलय् छिमि प्यखेरं च्वंगु जातितय्सं नाश जूगु शहरतय्त जि परमप्रभुं हाकनं दय्काब्यूगु दु अले उजाड जूगु जमिनयात हाकनं बांलाक सइगु जमिनय् हिलाब्यूगु दु धकाः सी। थ्व जि परमप्रभुं धयागु खः, थ्व जिं या हे याये।’
थ्व दर्शन वय्कः शहरयात नाश यायेत झाःबलय् जिं खनागु दर्शन व कबार खुसिया सिथय् जिं खनागु दर्शन थें च्वं, अले जि बँय् भ्वसुला।
अथे जुयाः जिं छिमित जिमि अगमवक्तातपाखें कुचा कुचा यानागु दु। जिं छिमित जिगु म्हुतुया वचनं स्यानागु दु। जिगु न्याय छिमिके हाबलासा थें प्वालापिलि च्यात।
धात्थें हे परमप्रभु परमेश्वरं थः दास अगमवक्तातय्त थःगु योजना मक्यंसे छुं नं यानादी मखु।
“व दिंखुन्हु “जिं दाऊदया नाश जुइ धुंकूगु वंशयात हाकनं थापं याये, व दुंगु छेँ थें जूगु खः। जिं उकिया पःखाः दय्के अले उकियात हाकनं थापं याये। जिं उकियात हाकनं दय्के अले उकियात यक्व न्हापायागु थें दय्के।
अय्नं जिं थः दास अगमवक्तातय्पाखें छिमि पुर्खातय्त बियागु वचन व ख्याच्वः इमिके पूरा जुल। “अले इमिसं पस्ताय् चायाः धाल, ‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं झीगु पहःचहः व ज्याकथं झीलिसें छु यायेगु क्वःछिनादीगु खः व वय्कलं झीपिंलिसे यानादिल।’”