7 परमप्रभुं गिदोनयात धयादिल, “थुपिं में लः फ्ययाः त्वंपिं मनूतपाखें हे जिं छिमित बचय् याये व मिद्यानीतय्त छंगु ल्हातय् तयाबी। मेपिं सकसितं थथःगु थासय् लिहां हुँ धकाः धा।”
स्वसःम्ह मनूतय्सं ल्हाः म्हुतुइ यंकाः लः फ्ययाः त्वन, ल्यंदुपिं सकसिनं पुलिं चुयाः लः त्वन।
अथे जुयाः गिदोनं स्वसःम्ह मनूतय्त जक तयाः ल्यंदुपिं इस्राएलीतय्त थथःगु पालय् लितछ्वल। इपिं स्वसःम्हय्सिनं नयेगु सामान व तुरही जिम्मा काल। मिद्यानीतय्गु छाउनी इमिगु क्वय् बेसीइ दुगु जुयाच्वन।
जोनाथनं ल्वाभः ज्वनीम्हय्सित धाल, “वा, झीपिं परमेश्वरयात मानय् मयाइपिं उपिं म्हय् चिं मतःपिनिगु छाउनी स्वःवनेनु। परमप्रभुं झीत ग्वाहालि यानादी। झीपिं यक्व दयेमा वा म्हो जुइमा झीत बचय् यायेगुपाखें वय्कःयात सुनानं पने फइ मखु।”
दाऊदं हाकनं छकः परमप्रभुयाके सल्लाह काल। अले परमप्रभुं थथे धकाः लिसः बियादिल, “कीलाह शहरय् हुँ। जिं पलिश्तीतय्त छंगु ल्हातय् बी।”