3 अन च्वंबलय् इमिसं व ल्याय्म्हम्ह लेवीयागु सः म्हसीकाः वयात न्यन, “छ थन छु यानाः च्वनागु? सुनां छन्त थन हल? थन छंगु छु ज्या दु?”
याकूब इसहाकया लिक्क वन। इसहाकं वयात थियाः धाल, “छंगु सः याकूबयागु थें च्वं। छंगु ल्हाः धाःसा एसावया थें च्वं।”
छ थन छु यानाच्वनागु? अले छं थःगु निंतिं चिहान दय्केत सुनां छन्त अनुमति बिल? छं थन तःजाःगु थासय् थःगु निंतिं चिहान दय्काच्वन, अले तग्वःगु ल्वहं चानाः थःगु निंतिं आराम कायेगु थाय् दय्काच्वन।
भचा जाय्काः अन च्वंपिन्सं वयाः वयात थथे धाल – “छ नं व नाप जुयाच्वंम्ह खः नि। छंगु नवाइगु पहलं हे सी दु।”
इमिसं “अथे जूसा ‘शिब्बोलेत’ धा” धकाः धाइगु। वं व खँग्वः बांलाक धाये मफयाः “सिब्बोलेत” धाल धाःसा इमिसं वयात ज्वनाः यर्दन छीगु थासय् स्याइगु। उबलय् एफ्राइमयापिं पिइनिद्वः मनूतय्त स्यात।
उकिं दान कुलयापिन्सं थःगु कुलया फुक्क परिवारपाखें न्याम्ह मग्याःपिं मनूत ल्यल। अले इमित जमिन मालेत व उकियागु चिवा कायेत सोरा व एश्तोल शहरं छ्वल। उपिं न्याम्ह मनूत एफ्राइमया पहाडी देशय् थ्यने धुंकाः मीकाया छेँय् बाय् च्वन।
वं इमित मीकां थःगु लागि छु यात व कनाबिल। अले धाल, “मीकां जितः पुजाहारीया ज्या यायेत ज्यालाय् तःगु दु।”