2 छिमिगु धनसम्पत्ति छुनं ज्यालगय् मजुइ धुंकल। वसः नं फ्वसा ह्वयाः किलं नयेधुंकल।
उकिं जि ध्वग्गिगु चिज व किलं नःगु वसः थें नाश जुयाः वनाच्वंगु दु।”
छिं मनूतय्त इमिसं याःगु पापया निंतिं ब्वःबियादी, अले सजाँय बियादी। इमिगु सम्पत्तियात किलं नः थें नाश यानादी। मनूत धयापिं ला धात्थें हे छम्हू सासः जक खनि। सेला
परमप्रभु परमेश्वरं थःम्हं हे जितः ग्वाहालि यानादी। व सु खः, जि दोषी खः धकाः धाइम्ह? इपिं फुक्क वसः थें भ्वाथः जुयावनी। कीनं इमित नयाछ्वइ।
छाय्धाःसा वसः किलं नः थें इमित नइतिनि। ऊनयात किलं नः थें इमित नइतिनि। जिगु धार्मिकता धाःसा न्ह्याबलेंया निंतिं दयाच्वनी, जिगु उद्धार पुस्तां पुस्ता तक दयाच्वनी।”
मखुकथं धन कमय् याःम्ह मनू, मेपिनिगु खेँचं मचा थ्वय्कीम्ह झंगः थें खः। बच्छि आयु वनीबलय् हे उगु धनं वयात त्वःताः वनी। लिपतय् व मूर्ख ठहरय् जुइ।
अथे जुयाः जि एफ्राइमया निंतिं नवंकी थें व यहूदाया घरानाया निंतिं ध्वग्गीगु सिँ थें जुइ।
“अय्नं दुपिन्सं थःपिन्के दुगु फुक्कं मियाः नये मखंपिन्त इनाब्यु। अले खर्च यानाः नं फुना मवनीगु सम्पत्ति दय्केत स्व। स्वर्गय् मुंकातःगु सम्पत्ति न्ह्याक्व हे खर्च याःसां गुबलें हे फुनावनी मखु, खुं नं खू वइ मखु, अले किलं नं नइ मखु।
सुं छम्ह मनू लुँयागु अंगू न्ह्यानाः बांलाःगु वसतं पुनाः मण्डलीइ वल, अथे हे सुं छम्ह चीमिम्ह मनू नं भ्वाथःगु वसतं पुनाः वल धाय्का।
परमेश्वरं वय्कःया मनूतय्त स्वर्गय् गुबलें आशां मद्याइगु, न्हना मवनीगु, फुना मवनीगु सम्पत्ति तयादीगु दु।