20 परमेश्वरं छिमित स्यनातःगु खँ व साक्षीइ ध्यान ब्यु! इमिसं थ्व स्यनातःगु खँ कथं न्वमवात धाःसा इमिके सुथसिया जः दइ मखु।
अथे जुयाः आः झीसं झी प्रभुयागु व थः परमेश्वरयागु आज्ञा मानय् याइपिनिगु सल्लाहकथं थज्याःपिं सकलें मिस्त व इमि मस्ततय्त त्वःतेत परमेश्वरया न्ह्यःने छगू बाचा चीनु। अले व्यवस्थाकथं ज्या यायेनु।
छिगु वचन थुइकाबीबलय् जिमित जः दइ। थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञान दइ।
वय्कलं याकूबयात उजं दय्काः इस्राएलया मनूतय्त व्यवस्था बियादिल। वय्कलं झी तापाःबाज्यापिन्त थः मस्तय्त वय्कःयागु व्यवस्था स्यनेत उजं दय्कादिल।
धर्मीतय्गु लँ सुथसिया निभाः थें खः, बान्हि मजुतले व थिनावं वइ।
अय् सदोमया शासकत, परमप्रभुया वचन न्यँ! अय् गमोराया मनूत, परमेश्वरया आज्ञा मानय् या! परमप्रभुं छिमित छु धयादीगु दु व बांलाक न्यँ!
थ्व साक्षी चिनाब्यु अले परमेश्वरं थ्व स्यनातःगु खँ जिमि चेलातय् दथुइ झौ छाप तयाः बन्द यानाब्यु।
अनंलि इमिसं पृथ्वीपाखे स्वइबलय् अन दुःख, खिउँगु व ग्यानपुसे च्वंगु सिबय् मेगु छुं खनी मखु। अले इमित खिउँगुलिइ वांछ्वइगु जुइ।
परमप्रभुं थथे धयादी, “प्यकालँय् दनाः स्व! पुलांगु लँ गन दु धकाः न्यँ! भिंगु लँयागु बारे न्यँ, व लँय् हुँ! अले छिमिगु मन याउँसे च्वनी। तर इमिसं धाल, ‘जिपिं व लँय् वने मखु।’
बुद्धि दुपिं मछालेमाली, इमिगु नुगः क्वतुनी, अले इमित ज्वनी। इमिसं परमप्रभुया वचनयात त्वःतूगु दु, इमिके गज्याःगु बुद्धि दु?
वा! झीसं परमप्रभुयात म्हसिकेनु, झीसं वय्कःयात मानय् यायेत कुतः यानाच्वनेनु। वय्कः झाइगु सूर्य लुया वइगु थें हे पक्का खः। वय्कः झीथाय् वा वःगु थें, बुँयात प्याकीगु वा थें झायादी।”
उकिं छिमिके दर्शन मदुगु चा वइ। छिपिं तच्वःगु खिउँगुलिइ लाइ, अले छिमिसं ज्वखना स्वये फइ मखु। अगमवक्तातय्गु निंतिं सूर्य बिनावनी, छिमिगु निंतिं दिं खिउँसे च्वनी।
“अथे जूसां छिपिं जिगु ग्याःभय काइपिन्त धाःसा धार्मिकताया शक्ति निभाः लूगु थें वइ। अले वयागु किरणं छिमिगु ल्वय् लनी। छिपिं सागलं पिहांवःपिं साचात थें लय्तायाः तिंतिंन्हुया जुइ।
वय्कलं इमित धयादिल – “छिकपिन्सं द्वंकाच्वन, छाय्धाःसा छिकपिन्सं धर्मशास्त्रयागु खँ व परमेश्वरयागु शक्ति हे थुइकामदीनि।
छिमिगु मिखा स्यंसा छिमिगु म्ह छम्हं हे खिउँसे च्वनी। उकिं छिमिके दुगु जः हे खिउँसे च्वंसा खिउँगु झन गुलि खिउँसे च्वनीगु जुइ।
वय्कलं धयादिल – “मोशां छिमित छु या धकाः धया थकल?”
वय्कलं वयात लिसः बियादिल – “व्यवस्थाय् छु च्वयातःगु दु? छिं गथे यानाः ब्वनादिया?”
“अनन्त जीवन दइ धकाः छिमिसं धर्मशास्त्र ब्वना जुइ। व हे धर्मशास्त्रं जिगु साक्षी बी,
अन च्वंपिं मनूत थेसलोनिकेय् च्वंपिं मनूत स्वयाः गुलिखय् भिं। इमिसं परमेश्वरयागु वचन यइपुक न्यन। पावलं धाःगु खँ पाय्छि जू ला कि मजू धकाः इमिसं न्हिथं धर्मशास्त्र पुइकाः स्वयेगु यात।
सःस्यूपिं बुद्धिमान खः धकाः धाधां हे इपिं छुं मस्यूपिं मूर्ख जुयाः वन।
अय्जूगुलिं न्हापायापिं अगमवक्तातय्गु खँ सत्य खः धकाः जिमिसं झन बांलाक सिल। थ्व खँ छिमिसं न्यंगु नं तसकं हे बांलात, छाय्धाःसा इमिसं धयावंगु खँ ला सुथ मजुतले खिउँथाय् च्यानाच्वंगु मत थें खः। अले छिमिगु नुगलय् थिनाच्वंगु सुथसिगु नगु खः।
थथे मयाइपिं मनूत ला मिखा कांपिं हे धाःसां छुं पाइ मखु। इमिसं थःगु पुलांगु पाप सिलाछ्वये धुंकल धयागु नं ल्वःमंके धुंकी।