17 याकूबया घरानापाखें थःगु ख्वाः फहिकादीम्ह परमप्रभुयाके हे जिं भरोसा तयाच्वने।
परमप्रभु! जि छिं उद्धार याइगु पियाच्वनागु दु।
छिं थःगु ख्वाः छाय् सुचुकादियागु? छाय् जिलिसें शत्रुतनापं थें व्यवहार यानादियागु?
मनू सीधुंकाः व हाकनं म्वाइ ला? जिगु दुःखया ई न्ह्याक्व हे ताहाकःगु जूसां जिगु छुत्कारा मजुतले जि पिया हे च्वने।
अले वय्कलं छिगु बिन्ति छुं न्यनादी धकाः, जिं वय्कःयात मखं धकाः छिं धयादी धाःसा। तर छिगु मुद्दा वय्कःया न्ह्यःने दु, अले छिं वय्कःया लँ स्वयादीमा!
जिं परमप्रभुयात पियाच्वना, जिं दुनुगलंनिसें हे वय्कःया लँ स्वयाच्वना। अले जिगु आशा वय्कःया वचनय् दु।
परमप्रभुयागु लँ स्वयाच्वँ। साहस या, थःगु नुगः बल्लाकि। परमप्रभुयागु लँ स्वयाच्वँ।
झीसं परमप्रभुयागु हे भलसा काये वय्कः हे झीगु ग्वाहालि व ढाल खः।
परमेश्वरयागु लँ स्व, वय्कलं धाःथें जु, वय्कलं छिमित देश बियाः तःधंकी। अले मभिंपिं मनूत नाश जूगु छिमिसं स्वये खनि।
उकिं हे परमप्रभु, जिं छुकियागु आशा यायेगु? जिगु आशा धयागु ला छि हे जक खः।
जिं आय्मबुसे ग्वाहालिया निंतिं परमप्रभुयात पिया। अले तिनि वय्कलं जिपाखे न्हाय्पं बियादिल, अले जिगु प्रार्थना न्यनादिल।
छिमिसं प्रार्थनाय् ल्हाः ल्ह्वनीबलय् जिं छिमित स्वये मखु। छिमिसं न्ह्याक्व प्रार्थना याःसां जिं न्यने मखु छाय्धाःसा छिमिगु ल्हाः हिया हिं जाःगु दु।
व दिंखुन्हु फुक्कसिनं धाइ, “धात्थें वय्कः हे झी परमेश्वर खः। झीसं वय्कःयाके भलसा तयाः अले वय्कलं हे झीत बचय् यानादिल। वय्कः परमप्रभु खः, वय्कःयाके हे झीसं भलसा तयागु खः। वय्कलं यानादीगु उद्धारया निंतिं झीपिं लय्ताया न्ह्यइपुकेनु।”
खः, परमप्रभु, जिपिं छिगु इच्छा कथं जुइ अले थःगु आशा छिके हे तये, जिमिगु मनया इच्छा छिगु नांयात तःधंकेगु खः।
अय्नं परमप्रभुं छिमिगु निंतिं दया यायेगु मतिइ तयादी। छिमिगु निंतिं माया यायेत वय्कः दनादी, छाय्धाःसा परमप्रभु न्याय यानादीम्ह परमेश्वर खः। वय्कःयात लं च्वनीम्ह धन्य खः।
हे परमप्रभु, जिमित दया यानादिसँ। जिमिसं छिके आस यानाच्वना। सुथ पतिकं छि जिमिगु निंतिं शक्ति व दुःखपाखें उद्धार याइम्ह जुयादिसँ।
हे परमेश्वर, इस्राएलया मुक्तिदाता। धात्थें छि हे परमेश्वर खः, सुनां थःत सुपिका तयादी।
छिपिं मध्ये सुनां परमप्रभुया भय काइ, अले वय्कःया दासया खँ मानय् याइ? जः मदय्क खिउँथाय् जुइपिं, परमप्रभुया नामय् भलसा ति अले थः परमेश्वरयाके हे भलसा या।
तमं जिं छन्त छुं ईया निंतिं जक जिगु ख्वाः छपाखें सुचुकागु खः। जिगु सदां दइगु दया मायां जिं छन्त दया याये,” छन्त उद्धार यानादीम्ह परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी।
जि इमिसं याःगु पाप व लोभया कारणं तंम्वयागु खः। जिं इमित सजाँय बिया, अले जिगु ख्वाः इपिंपाखें सुचुका। अय्नं इमिसं थःगु हे पहःचहलय् जिराहा जुयाच्वन।
तर छिमिगु अधर्मं यानाः छिपिं थः परमेश्वरपाखें अलग जूगु दु अले छिमिगु पापं यानाः वय्कःया ख्वाः छिमिगुपाखें त्वःपुया तःगु दु अले वय्कलं छिमिगु खँ न्यनादी मखु।
थःगु लँ स्वइपिनिगु निंतिं ज्या यानादीम्ह छि थें ज्याःम्ह परमेश्वरयात संसारया शुरुंनिसें न न्हाय्पनं न्यंगु दु, न मिखां हे खंगु दु।
जिपिं सकलें अशुद्ध मनूत थें जूगु दु, अले झीगु फुक्क धर्मया ज्या भ्वाथःगु कापः थें खः। जिपिं फुक्कं सिमाहः थें गनावनी अले जिमिगु पापं जिमित फसं थें पुइकायंकी।
छिगु नां काइपिं छम्ह नं मदु, छितः ज्वनेगु सुनानं कुतः याइ मखु, छाय्धाःसा छिं थःगु ख्वाः जिपिंपाखें सुपिकादीगु दु, अले जिमित जिमिगु पापया शक्तिइ त्वःतादीगु दु।
गुगु बेबिलोनीतलिसें लडाइँ जूबलय् थुंगु खः, ‘जिगु तंमय् जिं स्याइपिं मनूतय्गु सीम्हं छेँत जाइ। थुकियागु फुक्क मभिंगु ज्याया निंतिं जिं थ्व शहरपाखें थःगु ख्वाः सुचुके।
तर छिपिं थः परमेश्वरयाथाय् लिहां वये हे माः। दयामाया व न्यायया ज्या न्ह्याबलें याना हे च्वँ, अले न्ह्याबलें परमेश्वरया लँपु स्वयाच्वँ।
उबलय् नायःतय्सं परमप्रभुयाके ग्वाहालि फ्वनी। तर वय्कलं इमित लिसः बियादी मखु। इमिसं बांमलाःगु ज्या याःगुलिं उबलय् वय्कलं थःगु ख्वाः इपिंपाखें फस्वय्कादी।
तर जिं धाःसा जिम्ह परमप्रभुयाके आशा तयाच्वने, जि जितः उद्धार याइम्ह परमेश्वरयात पियाच्वने छाय्धाःसा वय्कलं जिगु प्रार्थना बिन्ति न्यनादी।
थ्व दर्शन लिपाया निंतिं खः। थुकिं लिपा जुइगु खँ धाइ, अले थ्व मखुगु खँ जुइ मखु। थ्व खँ पूवनेगु लिपा लाःसां थ्वयात पियाच्वनी, छाय्धाःसा थ्व धात्थें हे पूवनी, अले लिपालाइ मखु।
मचा येशू देगलय् दनिबलय् हे हन्नां नापलाः वयाः परमेश्वरयात सुभाय् बिल। अले यरूशलेमय् च्वंपिनिगु उद्धार जुइतिनि धकाः पिया च्वंपिन्त व मचायागु खँ कन।
अले वय्कलं मोशांनिसें कयाः फुक्क अगमवक्तातय्सं धर्मशास्त्रय् च्वया थकूगु वय्कःयागु हे खँ ध्वाथुइकादिल।
वय्कलं धयादिल, “जिं इमित त्वःताबी, अले स्व, इमित छु जुइ? थुपिं बेक्वःपिं मनूत खः, अले विश्वास याये बहःमजूपिं मस्त खः।
छिमिसं परमेश्वरया काय् स्वर्गं झाइतिनि धकाः लँ स्वयाच्वंगु दु हं। वय्कः परमेश्वरं सीम्हं म्वाकादीम्ह येशू खः। न्याय याइबलय् वय्कलं झीत बचय् यानादी।
प्रभुं छिमित परमेश्वरयागु माया व ख्रीष्टयागु सह यानाच्वनेगु शक्ति थुइकादीमा।
अले थथे नं च्वयातःगु दु – “परमेश्वरयाके हे जिं भरोसा तयाच्वने।” अले थथे नं च्वयातःगु दु – “स्व, परमेश्वरं जितः बियादीपिं वय्कःया काय्म्ह्याय्पिं नाप जि च्वनाच्वनागु दु।”
अथे हे तःम्हय्सिगु पाप हुया छ्वयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। वय्कः निक्वः खुसि नं झाइतिनि। उबलय् वय्कः पाप हुया छ्वयेत मखु, बरु वय्कःयागु लँ स्वयाच्वंपिन्त बचय् यायेत झाइ।