12 “गुगु नं खँयात थुमिसं जाः ग्वयातःगु धकाः धाइ उकियात छं पत्याः याये मते। छु खं इपिं ग्याइ छ ग्याये मते अले नुगः भाराभारा मिंके मते।
थः परमप्रभु परमेश्वरया जक आराधना या। वय्कलं हे छिमित छिमि फुक्क शत्रुतय्गु ल्हातं त्वःतकादी।”
थन इमित गुबलें हे मजूकथं ग्याःचिकुं भुनी। छाय्धाःसा परमेश्वरं थःमनूतय्गु विरोधय् घेराबियाच्वंपिनिगु क्वँय् उखेंथुखें ह्वलाबी। वय्कलं इमित मछालापुकाबी, छाय्धाःसा वय्कलं इमित त्वःतादी।
परमप्रभुं धयादी, “धिक्कार! उपिं अतेरि काय् म्ह्याय्पिन्त,” सुनां योजना दय्काः ज्याझ्वः न्ह्याकि तर उपिं जिगुपाखें मखु, सुनां स्वापु तइ, तर जिगु आत्मां मखु, अले पापय् पाप थपय् यानाब्यूगु दु।
अले छिमिसं जवंखवं तसकं ल्वापु जूगु व ल्वापु जुइत्यंगु खँ न्यनी। अय्सां छिपिं ग्याये मते, छाय्धाःसा थ्व संसार नाश जुयावने न्ह्यः थथे जुइ हे माः। अथेसां उघ्रिमय् हे संसारयागु नाश जुइ मखु।”
जिं छन्त आज्ञा बियागु, मखु ला? बल्ला व साहसी जु! ग्याये मते, नुगः क्वतुंके मते, छाय्धाःसा छ न्ह्याथाय् वंसां परमप्रभु छिमि परमेश्वर छनापं दइ।”
अथे जुयाः यहोशूं थः सेना, दकलय् बांलाक ल्वायेसःपिं सिपाइँत कयाः गिलगालं न्ह्याः वन।