23 उगु इलय् ११.५ किलोग्राम वहः मू तूगु द्वःछिमा दाखमा दुगु क्यबय् कंमा व झाः जक बुया वइ।
वं छंगु लागि कंमा व न्हाय्कं सय्की। अय्सां छं धाःसा अन्न व वाउँचा नयेखनी।
थनिं दच्छि स्वयाः छुं ई लिपा छिपिं याउँक च्वनाच्वंपिं थुरथुर खाइ। दाखमाय् फल हे सइ मखु, अले फल खायेगु नं जुइ मखु।
झिगू हेक्टर दाखबय् नं निइछगू लिटर जक दाखमद्य बी अले झिफा पुसां फछि जक अन्न सय्की।”
जिं व क्यबयात ज्याख्यलय् मदुगु यानाबी, उकियात न कचा न्हाय् न बुँ पाले, तर झाः व कँ बुया वइ। अन वा मवयेमा धकाः सुपाँय्यात नं उजं बी।”
कंमा व झाः जक दुगुलिं मनूतय्सं अन धनुष वाण ज्वना वनी।
हानं जिं स्वया, परमप्रभुयागु न्ह्यःने वय्कःयागु तच्वःगु तमं यक्व सइगु बुँ मरुभूमि जूगु अले शहरत नाश जूगु।
मनूत च्वनाच्वंगु शहरत सुनसान जुइ, अले देश नाश जुइ। अले इमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।’”
जिं वयागु दाखमा व यःमरिया सिमात नाश यानाबी। थुकियागु खँय् वं धाइ, थुपिं जिमि प्रेमीपिन्सं ब्यूगु जिगु ज्याला खः। जिं उपिं मायात छगू गुँ यानाबी, व गुँपशुतय्सं उपिं नयाबी।
इपिं आपत बिपतपाखें बिस्युं वःसां मिश्र देशय् च्वंपिन्सं इमिगु सीम्ह मुंकी अले नोपय् इमित थुनाबी। इमिगु वहःया धुकुतिइ, अले न्हापा इमिगु छेँ दुगु थासय् घाँय्घिइ व कंया झाः बुया वइ।
येशूं इमित धयादिल – “मेगु छगू उखान नं न्यनादिसँ – छम्ह तःसिं दु। वं थःगु क्यबय् दाख पित। अले प्यखें वालं चिनाबिल। वं अन दाख तिसीगु साः नं तयाबिल। अले क्यबय् स्वयेत छगू बल्चा नं दय्का थकल। क्यब म्हय्तय्त त्वःताः व मेगु देशय् वन।
कं व घाँय् जक बुयावल धाःसा व बुँ ज्यालगय् जुइ मखु। उकी ला परमेश्वरयागु सराः लाइ, अले मि तइ।