24 “अले इपिं पिहां वयाः जिगु विरोधय् जिराहा जूपिं मनूतय्गु सीम्ह स्वःवइ। इमिगु की सी मखु, इमिगु मि सी मखु, अले इपिं फुक्क मनूत व जातितय्त घच्चाइपुस्य च्वनी।”
वय्कलं जाति जातितय्गु न्याय यानादी, अले वय्कलं सीम्हयात द्वँचिनादी, अले पृथ्वी न्यंकयापिं शासकतय्त चुँचुं यानादी।
तर विद्रोहीत व पापीत कुचा कुचा जुइ, वय्कःयात त्वःतूपिं फुक्कं नाश जुइ।
तसकं बल्लाःपिं मनूत सुका थें बमलाइ, इमिसं न्ह्याःगु याःसां मिकुचा थें जक जुइ निगुलिं छक्वलं भस्म जुइ, मि स्याइम्ह सुं दइ मखु।”
वीणा थानाः छन्त हनाबना यायेमाःगु खः तर छ थन मृत्यु लोकय् वये धुंकूगु दु। त्वँ छंगु लासा व की छंगु फायेगु फांगा जूगु दु।
पृथ्वी अय्लाःगुलुत लँय् धेधेचुयाः जू थें व ग्वःफय् वयाः बल्चायात संकूगु थें सनी। अले थःपिन्सं यानागु विद्रोहया दोष वयात तःधंगु झ्यातुगु ल्ह्वने हे मफुगु कु थें जूगु दु गुकिं यानाः व गुबलें दने मफय्क क्वदःगु दु।
हे परमप्रभु, इमिसं छिं ल्ह्वनादीगु ल्हापाखे ध्यान मब्यू। छिके थः प्रजाया निंतिं गुलि जोश दु इमित क्यनादिसँ। अले इपिं लाजय् लाइ। छिं तयार यानादीगु सजाँय इमित प्वंकादिसँ।
व चच्छि न्हिच्छि हे च्यानाच्वनी। उकियागु कुँ न्ह्याबलें थाहां वनाच्वनी। पुस्तां पुस्ता तक व झिजांमिजां दनाच्वनी, अनं जुयाः सुं नं हाकनं वनी मखु।
इमि सीपिं मनूत पिने यंकाः वांछ्वइ। इमिगु सीम्ह तसकं नवइ अले पर्वतय् इमिगु हिया हि जुइ।
तर परमप्रभुं धयादिल, “दुष्टतय्त शान्ति दइ मखु।”
अथे जुयाः परमप्रभु थः प्रजालिसे तंचायादीगु दु अले इमित सजाँय बीत थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीगु दु। पर्वतत थरथर खाइ अले सीम्हत धू थें लँय् अथें हे वांछ्वया तइ। तर उलि जुलं नं परमप्रभुया तं क्वलाइ मखुनि अले इमित सजाँय बीत वय्कःया ल्हाः ल्ह्वना तुं च्वनादी।
छाय्धाःसा वसः किलं नः थें इमित नइतिनि। ऊनयात किलं नः थें इमित नइतिनि। जिगु धार्मिकता धाःसा न्ह्याबलेंया निंतिं दयाच्वनी, जिगु उद्धार पुस्तां पुस्ता तक दयाच्वनी।”
छिमिसं थःपिनिगु नां जिं ल्ययापिनिगु निंतिं सरा कथं त्वःतावनि। अले जि, परमप्रभु परमेश्वरं छिमित स्यानाबी। तर जिं थः दासतय्गु निंतिं मेगु नां बी।
मि व तरवारपाखें परमप्रभुं फुक्क मनूतय्गु न्याय यानादी, अले परमप्रभुपाखें सीपिं यक्व हे दइ।
अले ग्वाः ग्वाः सी धुंकूपिं मनूत, गुलिं अनन्त जीवनया लागिं, गुलिं धाःसा लज्या व न्ह्याबलें क्वह्यंकाच्वनेगु लागि दना वइ।
यरूशलेमलिसें लडाइँ याइपिं जातितय्थाय् परमप्रभुं छगू ग्यानापुगु ल्वय् हयाबी। इपिं दनाच्वंबलय् हे इमिगु म्हयागु ला ध्वग्गिनाः वनी। इमिगु मिखा इमिगु मिखा ग्वलय् हे ध्वग्गिनावनी अले इमिगु मे इमिगु म्हुतुइ ध्वग्गिनावनी।
वय्कलं ल्हातिइ हासा ज्वना तयादीगु दु। वय्कलं फुक्क छ्व हायाः थःगु धुकुतिइ स्वथनादी। अले छ्वस जुक्व गुबलें मसीगु मिइ छ्वय्कादी।”
“भुस्याःत, विश्वास त्वःतूपिं, घच्चायापुगु ज्या याइपिं, मनू स्याइपिं, व्यभिचार याइपिं, धामी झाँक्री ज्या याइपिं, मूर्ति पुजा याइपिं व मखुगु खँ ल्हाइपिं फुक्कसितं गन्धकयागु मि गालय् वांछ्वइ। निकः सीगु धाःगु थ्व हे खः।”