2 छु थःगु हे ल्हातं जिं आकाश व पृथ्वी दय्कागु मखु ला? अले फुक्कं थथे जू वःगु मखु ला? परमप्रभुं घोषणा यानादी। “आत्माय् चीमि खनीपिं व नुगः ख्वःपिन्त अले जिगु वचनय् थरथर खाइपिन्त जिं दयां स्वये।
“आहाब जिगु न्ह्यःने क्वमिलु जूगु छु छं खं ला? वं थःत क्वमिलु याःगुलिं जिं व म्वानाच्वंतले वया परिवारयात सजाँय बी मखु। वया काय्या पालय् जिं आहाबया परिवारयात सजाँय बी।”
अनंलि छ्यान्जे शापानं जुजुयात थथे नं धाल, “दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी हिल्कियाहं जितः छगू सफू ब्यूगु दु।” अले शापानं व जुजुया न्ह्यःने ब्वना न्यंकल।
व्यवस्थाया सफुलिइ च्वयातःगु खँ न्यनाः जुजुं थःगु जामालं खुत।
अथे जुयाः आः झीसं झी प्रभुयागु व थः परमेश्वरयागु आज्ञा मानय् याइपिनिगु सल्लाहकथं थज्याःपिं सकलें मिस्त व इमि मस्ततय्त त्वःतेत परमेश्वरया न्ह्यःने छगू बाचा चीनु। अले व्यवस्थाकथं ज्या यायेनु।
अले ज्वनायंकाः लित छ्वयाहःपिन्सं याःगु अपराधया कारणं इस्राएलया परमेश्वरयागु वचनपाखें ग्याःपिं सकल मनूत जिथाय् मुंवल। सन्ध्याया बां बीगु इलय् तक जि अथे हे वातां जुयाः च्वनाच्वना।
छिगु भयं यानाः जिगु म्ह खाइ, अले छिगु विधि खनाः जि ग्याना।
शासकतय्सं छुं हे कारण मदय्कं जितः सास्ती बी। अय्नं जिगु नुगलं छिगु वचनया भय काइ।
परमप्रभु तःधंम्ह जूसां वय्कलं क्वत्यका च्वनेमाःपिन्त स्वयादी। तःधंछुया जुइपिन्त धाःसा वय्कलं तापाक्कं हे म्हस्यू।
नुगः ख्वःपिं सकसिगुं न्ह्यःने परमप्रभु दी, अले नुगः क्वतुंपिन्त वय्कलं बचय् यानादी।
ख्वःगु नुगः हे परमेश्वरया निंतिं ल्वःगु बलि खः। हे परमेश्वर, ख्वःगु व पस्ताय् चाःगु नुगःयात छिं मयय्कादी मखु,
अले छि पाय्छिगु बां बीगुलिइ लय्तायादी, व होमबलि बीगुलिइ लय्तायादी, मनूतय्सं हाकनं छिगु वेदीइ द्वहं बां बी।
परमप्रभुया भय काइपिन्त आशिष दइ, अतेरि जुयाच्वंपिं नाश जुयावनी।
घमण्डं मनूतय्त पतन यानाबी। क्वमिलु जुयाः जुइपिन्सं हनाबना काइ।
च्वय् आकाशय् मिखा ब्वयाः स्व, अनयागु फुक्क नगुत सुनां दय्कूगु खः? वय्कलं हे मखु ला? वय्कलं उपिं फुक्क नगु व नक्षत्रतय्त नां कयाः सःतादी, वय्कःया तःधंगु शक्तिया कारणं उपिं छगू नं तनावनी मखु।
छाय्धाःसा मनूतय्सं खनाः थुइमा अले बिचाः यायेमा। थ्व परमप्रभुया ल्हाःया ज्या खः धकाः इमिसं पक्का हे थुइमा। थ्व इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं सृष्टि यानादीगु खः।
छाय्धाःसा सदां म्वानाच्वनादीम्ह, तच्वकं मानय् याये बहःम्ह, गुम्हय्सिगु नां पवित्र खः, वय्कलं धयादी, “जि दक्वसिबय् च्वय् पवित्रगु थासय् च्वनीम्ह खः, तर जि पश्चातापी व क्वमिलुपिंनापं नं च्वनीम्ह खः, अले जिं क्वमिलुया आत्मां छिमित बल्लाकाबी, अले पश्चातापयागु नुगःयात नं बल्लाकाबी।
मगाःमचाःपिन्त भिंगु खँ न्यंकेत परमप्रभुं जितः ल्ययादीगुलिं परमप्रभु परमेश्वरया आत्मा जिके दु। नुगः क्वतुंवंपिन्त लाय्काबीत, चिना तःपिन्त त्वःताबीत व कुनातःपिन्त छुत्काराया घोषणा यायेत वय्कलं जितः छ्वयाहयादीगु खः।
छिपिं मध्ये सुनां परमप्रभुया वचनया भय काइ, वय्कःया वचन न्यँ, “छिकपिनि थः मनूत, सुनां छिमित यय्की मखु, सुनां छिमित जिगु नांया निंतिं हेला याइ, इमिसं छिमित थथे धाइ, ‘परमप्रभुया महिमा जुइमा, अले जिमिसं छिमिगु आनन्द स्वये।’ अय्नं इपिं लाजय् लाइ।
इपिं परमप्रभुया ल्यूल्यू वनी अले वय्कः सिंह थें हालादी। गुबलय् वय्कः हाली, वय्कःया मस्त थरथर खाखां पच्छिमं वइ।
हे मनू, बांलाःगु अले भिंगु खँ वय्कलं छन्त क्यनादीगु दु। छपाखें परमप्रभुं छु यय्कादी? खःकथं ज्या यायेगु, मायायात यय्केगु, थः परमेश्वरलिसें क्वमिलु जुयाः जुयेगु।
थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु नुगः तसकं थुरथुर खात, थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु म्हुतुसि थुरथुर खात, जिगु क्वँय्त दुने दुने मर्कय् जुल, अले जिगु तुति फ्यारर खात। अय्जूसां जिमित हमला याः वइपिं जात जातितय्त वइगु दुःखया दिंयात जिं धैर्य यानाः पियाच्वने।
अय्नं जिं छिमित धाये – देगः स्वयाः तःधंम्ह छम्ह थन दु।
थ्व फुक्कं जिगु हे ल्हातं दय्का तयागु मखु ला?’”
आः दनाः शहरय् हुँ, अन हे छन्त यायेमाःगु ज्या कनी।”
यःपिं दाजुकिजापिं, जि छिपिंनाप दुबलय् छिमिसं जिगु फुक्क खँ न्यना का। अथे हे जि मदइबलय् नं झन छिमिसं जिगु खँ न्यनेमाः। अले भय कयाः मुक्तिया ज्या क्वचाय्केत मेहनत या।
वय्कः सृष्टि मयाःनिबलय् निसें दीम्ह खः। अले फुक्क वय्कःयागु हे लिधंसाय् च्वनाच्वंगु दु।