1 परमप्रभुं थथे धयादी, “स्वर्ग जिगु सिंहासन खः, अले पृथ्वी जिगु तुति तइगु थाय् खः। आः छिमिसं जिगु निंतिं गज्याःगु देगः, जि च्वनेत गज्याःगु थाय् दय्के फु?
“तर हे परमेश्वर, छु छि धात्थें पृथ्वीइ मनूतय्गु दथुइ च्वनादी फइ ला? स्वर्गत, स्वर्ग स्वया तःजाःगु स्वर्गय् हे छि न्ह्यनी मखु धाःसा जिं दय्कागु थ्व देगलय् झन छि गन न्ह्यनी धकाः?
अले दनाः दाऊद जुजुं धाल, “हे जिमि दाजुकिजा व थः मनूत, जिगु खँ न्यँ। जिं परमप्रभु परमेश्वरया बाचाया सनूया निंतिं, परमेश्वरया पाउदानया निंतिं न्ह्याबलें दयाच्वनीगु छगू देगः दय्केगु इच्छा यानागु खः। अले जिं व दय्केत तयारी नं याना।
“जिं दय्के त्यनागु देगः तःधंगु जुइ छाय्धाःसा जिमि परमप्रभु परमेश्वर फुक्क द्यःत स्वयाः तःधं।
“तर हे परमेश्वर, छु छि धात्थें पृथ्वीइ मनूतय्गु दथुइ च्वनादी फइ ला? स्वर्ग हे छिगु लागि चिधं धाःसा जिं दय्कागु थ्व देगः छि च्वनेत गन गाइ धकाः?
परमप्रभु थःगु पवित्र देगलय् दी, परमप्रभु स्वर्गया थःगु सिंहासनय् च्वनादीगु दु, वय्कलं मनूतय्सं याःगु ज्या फुक्कं स्यू, छाय्धाःसा वय्कलं फुक्कं स्वयाच्वनादीगु दु।
“वा, झीपिं परमप्रभुया देगलय् वनेनु, झीसं वय्कःया सिंहासनया न्ह्यःने आराधना यायेनु।”
परमप्रभु झी परमेश्वरया प्रशंसा या, अले वय्कःया पवित्र पहाडय् आराधना या! परमप्रभु झी परमेश्वर पवित्र खः।
छाय्धाःसा सदां म्वानाच्वनादीम्ह, तच्वकं मानय् याये बहःम्ह, गुम्हय्सिगु नां पवित्र खः, वय्कलं धयादी, “जि दक्वसिबय् च्वय् पवित्रगु थासय् च्वनीम्ह खः, तर जि पश्चातापी व क्वमिलुपिंनापं नं च्वनीम्ह खः, अले जिं क्वमिलुया आत्मां छिमित बल्लाकाबी, अले पश्चातापयागु नुगःयात नं बल्लाकाबी।
“लेबनानया गौरव छन्थाय् वइ, थाकुराःमात, सल्लाया सिमात व सिसौया सिमात नं जिगु पवित्रथाय् तसकं बांलाकेत वइ। अले जिगु पवित्रथाय् गौरवं जाइ।
“छु सुं मनू जिं खंके मफय्क गुप्ति थासय् सुले फइ ला? छु स्वर्ग व पृथ्वीइ न्ह्याथाय् नं जि मदु ला?” परमप्रभुं धयादी।
“सूर्य लुया वइगु थासंनिसें सूर्य बिनावनीगु थाय् तक जात जातितय्गु दथुइ जिगु नां तःधनी। फुक्क थासय् जिगु नामय् धुपाँय् च्याकी अले नाले बहःगु देछा छाइ, छाय्धाःसा जाति जातितय् दथुइ जिगु नां तःधनी,” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
अय्नं जिं छिमित धाये – देगः स्वयाः तःधंम्ह छम्ह थन दु।
अले वय्कलं धयादिल – “बांलाक स्वयाच्वँ। जिं छिमित खःगु खँ धाये – थ्व फुक्क दुना वनाः ल्वहं छगः नं दइ मखुत।”
“थ्व हे परमेश्वरं थ्व संसार, अले थ्व संसारय् दुगु दक्वं दय्कादीगु खः। थथे स्वर्ग व पृथ्वीया मालिक जुयादीम्ह परमेश्वर मनूतय्गु ल्हातं दय्कूगु देगलय् च्वनादी मखु।