जिमि पुर्खातय्गु इलंनिसें थौं तक हे जिमिसं तःधंगु पाप यानागु दु। जिमिगु पापं यानाः जिपिं, जिमि जुजु व पुजाहारीत विदेशी जुजुपिनिगु ल्हातय् लात। जिपिं मध्ये गुलिंसित स्यात, गुलिंसित ज्वनाः विदेशय् यंकल। जिमित लुटपाट यात, तसकं क्वह्यंकल, बेइज्जत यात। थौं तक नं अथे हे जुयाच्वंगु दु।
थज्याःगु खँ सुनां न्यंगु दु? थज्याःगु खँ सुनां खंगु दु? छु! छन्हुं हे छगू देश दय्के फइ ला? वा छुं भतिचा इलय् हे छगू जाति पिकाये फइ ला? अय्नं सियोनं ला ब्यथा शुरु जुइ सात हे थः मचात बुइकी।
“अले जुजुं थःगु जवय् च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘जिमि बाःनं आशिष बियातःपिं मनूत छिपिं हे खः। वा, संसार सृष्टि मजूनिबलय् निसें छिमित बी धकाः तयातःगु राज्यय् आः छिमिसं हे अधिकार या।
अबलय् यरूशलेमय् शिमियोन धाःम्ह छम्ह मनू दु। थ्व मनू तसकं धर्मीम्ह व परमेश्वरया भक्त खः। व इस्राएलीतय्गु उद्धार जुइगु दिं स्वयेत पियाच्वंम्ह खः। पवित्र आत्मा वयाके च्वनादीगु दु।
तर इमिसं व स्वयाः भिंगु व बांलाःगु स्वर्गयागु देशय् वनेगु मनंतुनाच्वंगु दु। उकिं परमेश्वरं नं थःत इमि परमेश्वर खः धकाः धयादीत लज्या चायामदी, छाय्धाःसा वय्कलं इमिगु निंतिं छगू शहर हे दय्कादीगु दु।
झीसं परमेश्वरयात माया यानागु मखु, बरु वय्कलं हे झीत माया यानादीगुलिं झीगु पाप क्षमा यानाबीत थः हे काय्यात बलिदान यायेत छ्वयाहयादिल – माया धयागु थ्व हे खः।