9 इमि सन्तानत जाति जातिया दथुइ, अले इमि मचाखाचातय्त मनूतय्गु दथुइ म्हसिइगु जुइ। इमित खंपिं सकसिनं ‘इपिं ला परमप्रभुपाखें सुवाः दुपिनि सन्तान खः’ धकाः स्वीकार याइ।”
छं जिं धाःथें याःगुलिं छिमि सन्तानपाखें संसारय् च्वंपिं फुक्कसिनं आशिष कायेखनि।”
लाबानं वयात धाल, “छं जितः माया वं धयागु खःसा थन हे च्वँ। परमप्रभुं जितः छंगुपाखें आशिष बियादीगु दु धकाः जिं सीके धुन।
परमप्रभुं मचाखाचात बियादीमा, छन्त व छिमि काय् छय्पिन्त नं।
ग्याये मते, छाय्धाःसा जि छनापं हे दु। जिं छिमि सन्तातय्त पुर्बंनिसें हये, पच्छिमंनिसें छिमित छथाय् मुंके।
छाय्धाःसा जिं गंगु बँय् लः प्वंकाबी, व सुख्खा बुँइ खुसिचात न्ह्याकाबी। जिं छिमि सन्तानयाके जिगु आत्मा प्वंकाबी, अले जिं छिमि सन्तानतय्त आशिष बी।
वयात दुःखकष्ट सह याकेगु हे परमप्रभुया इच्छा खः, परमप्रभुं वयागु जीवनयात पलेसा बीगु बलिदान थें यानादीसां, वं थः सन्तानतय्त खनाः थःगु दिं ताहाकय्की। परमप्रभुया इच्छा कथं व ताःलाइ।
इमिसं सित्तिंवंक ज्या याइ मखु, वा विपत्तिया निंतिं मचात बुइकी मखु। छाय्धाःसा इपिं व इमि सन्ताननापं जि, परमप्रभुपाखें सुवाः दुपिं प्रजा जुइ।
“गथे न्हूगु आकाश व न्हूगु पृथ्वी जिं दय्के, उपिं जिगु न्ह्यःने दयाच्वनी,” परमप्रभुं धयादी। “थुकथं छिमिगु नां व छिमि सन्तान ल्यनाच्वनी।
परमप्रभुं थथे धयादी, “लय्तातां याकूबया मनूतय्गु निंतिं म्ये हा! ततःधंगु जातिया निंतिं तःसलं हा! तःसलं प्रशंसा यानाः धा, ‘हे परमप्रभु, थः प्रजा, इस्राएलया ल्यनाच्वंपिन्त उद्धार यानादिसँ।’
हे यहूदा व इस्राएलयापिं मनूत, परदेशीतय्सं सुयातं सराः बीबलय् थौं तक नं छिमिगु नां छ्यलाच्वंगु दु। अय्नं जिं छिमित बचय् याये, अले छिपिं भिंगु सुवाः जुइ।”
“फुक्क जातितय्सं छिमित धन्य धकाः धाइ, छाय्धाःसा छिमिगु देश न्ह्यइपुस्से च्वंगु थाय् जुइ,” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
परमेश्वरं बालामयात धयादिल, “छ इपिं नापं वने मते। छं इमित सराः बी मते, छाय्धाःसा इपिं आशिष लाःपिं खः।”
परमेश्वरं सी धुंकूम्ह थःकाय्यात हानं म्वाकाः न्हापालाक छिकपिन्थाय् छ्वयाहयादिल। छिकपिन्त पापया ज्यां लिचिकाः आशिष बीत थथे यानादीगु खः।”