6 अनंलि छम्ह सराफ चिम्तां वेदीया च्यानाच्वंगु हेंग्वामि कयाः ब्वयाः जिथाय् वल।
त्वाःदेवायात माःगु चिम्ता व किस्ति नं भिंगु लुँयागु जुइमाः।
वय्कःया च्वय् सराफत च्वनाच्वंगु दु, उपिं फुक्कसिके खुगू खुगू पपू दु। निगू पपुतिं इमिसं थःगु ख्वाः त्वपुयातःगु दु, मेगु निगू पपुतिं थःगु तुति त्वपुयातःगु दु। अले मेगु निगू पपुतिं ब्वयाच्वंगु दु।
अनंलि परमप्रभुं ल्हाः ताहाक यानाः जिगु म्हुतुसि थियादिल, अले धयादिल, “स्व, जिं थःगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु।
परमप्रभुं सुतिया वसः फिनातःम्ह मनूयात धयादिल, “करूबतय्गु क्वय् दुगु घःचाःया दथुइ हुँ। उपिं करूबतय्गु दथुइ दुगु च्यानाच्वंगु हेंग्वाः छम्हु ल्हातय् कयाः शहरय् ह्वलाब्यु!” अले जिं स्वयाच्वनाबलय् हे व दुहां वन।
वं परमप्रभुया न्ह्यःने च्वंगु वेदीं जायेक मि च्याकातःगु मकः व निपा ल्हातिं जायेक नस्वाः वःगु विशेष धुपाँय्चुं कयाः महा-पवित्र थासय् दुने यंकेमाः।
मोशां हारूनयात धाल, “छिगु गुँगू थनेगु मकः कयादिसँ, अले उकी वेदीं मि तयाः गुँगू तयादिसँ, अले याकनं हे व खलःयाथाय् यंकाः इमित प्रायश्चित याकि, छाय्धाःसा परमप्रभुया तं च्याये धुंकूगु दु, महामारी शुरु जूगु दु।”
“जिं ला छिमित पश्चातापया निंतिं लखं बप्तिस्मा बियाच्वना। जिगु लिपा जि सिबय् तसकं तःधंम्ह झायाच्वंगु दु। जि ला वय्कःयागु लाकां ज्वनाजुइत तक नं मल्वः। वय्कलं हे छिमित पवित्र आत्मां व मिं बप्तिस्मा बियादी।
अले अन मियागु मे थें च्वंगु छुं खनेदत। थ्व मियागु मे कूकू दयाः इपिं फुक्कसिगु छेनय् छेनय् च्वन।
अय्सा स्वर्गदूतत धयापिं सु खः लय्? इपिं परमेश्वरयात सेवा याइपिं आत्मात खः। अले मुक्ति काइपिं मनूतय्त ग्वाहालि यायेत छ्वयाहःपिं खः।
स्वर्गदूततय्गु बारे वय्कलं धयादी, “वय्कलं थः दूततय्त फय्, थः दासतय्त मित्याः यानादी।”
झीगु छगू वेदी दु, गुकी छायेहःगु बलिपाखें पवित्र पालय् ज्या याइपिं पुजाहारीतय्सं नये मज्यू।