3 छाय्धाःसा छिमिगु ल्हाः हिं त्वपूगु दु व छिमिगु पतिंचाय् दोष कीगु दु अले छिमिगु म्हुतुं मखुगु खँ ल्हाःगु दु अले छिमिगु मेचां मभिंगु खँ ल्हाःगु दु।
घमण्ड याइगु मिखा मखुगु खँ ल्हाइगु मे निर्दोषपिन्त स्याइगु ल्हाः
छिमिसं प्रार्थनाय् ल्हाः ल्ह्वनीबलय् जिं छिमित स्वये मखु। छिमिसं न्ह्याक्व प्रार्थना याःसां जिं न्यने मखु छाय्धाःसा छिमिगु ल्हाः हिया हिं जाःगु दु।
स्वःसा, विश्वास याये बहःजूगु शहर आः गथे छम्ह वेश्या थें जुल! न्याय व धार्मिकतां जाःगु शहर तर आः स्याइपालिपिन्सं जाःगु दु!
छिमिसं थथे धयाः घमण्ड याइ, “जिमिसं मृत्युलिसें बाचा चिनागु दु, अले सीगाःलिसें सहलह यानागु दु। तसकं तःधंगु विपत्ति जिमिथाय् वःसां, उकिं जिमित थिइ फइ मखु। छाय्धाःसा जिमिसं मखुगु खँ ल्हाइपिन्थाय् शरण कयागु दु, अले असत्ययात सुपीगु थाय् दय्कागु दु।”
धात्थें, यरूशलेम छ्यालब्याल जुइ, अले यहूदा तनावनी, इमिसं ल्हाना जूगु खँ व याना जूगु ज्या परमप्रभुया विरोधय् जुइ। इमिसं परमप्रभुया महिमायात हेला याइ।
थ्व छगू जिराहा जातिया मनूत खः, धोखा बिइपिनि काय्म्ह्याय्पिं खः, वा परमप्रभुया स्यनातःगु खँ मानय् मयाःपिं काय्म्ह्याय्पिं खः।
वं पत्याः याःगु चिज नउ स्वया अप्वः छुं मखु। वयागु मभिंगु बिचालं हे वयात मखुगु लँय् यंकूगु दु, वं थःम्हय्सित बचय् याये फइ मखु, न वं थथे धाये फइ, “छु जिं थःगु जव ल्हातय् कयातयागु चिज मखुपिं द्यःतय्गु मूर्ति मखु ला?”
परमप्रभुया विरोधय् विद्रोही जूगु व वय्कःपाखें फस्वयागु दु, झी परमेश्वरयात हेला यानाः क्वत्यलेगु व विद्रोहया जाः ग्वःगु दु, अले झीगु नुगलय् ब्वलनावःगु मखुगु खँ हे झीसं धयाच्वनागु दु।
अले जिं धया, “धिक्कार जितः! जि नाश जुइन। छाय्धाःसा जिगु म्हुतुं पिहां वःगु फुक्क खँ अशुद्ध खः। अले जि अशुद्ध म्हुतु दुपिं मनूतलिसें च्वंच्वनागु दु। तर जिं थःगु हे मिखां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु जुजुयात खनागु दु।”
थकालिपिं व हनेबहःपिं मनूत छ्यं खः, अले मखुगु खँ स्यनीपिं अगमवक्तात न्हिप्यं खः।
“छिमि मनूतय्त मफतय् जिं सजाँय बिया, भिंकेगु जिगु शिक्षायात इमिसं नाला मका। क्वाप्प नइम्ह सिंहं थें छिमि अगमवक्तातय्त छिमिसं स्याःगु दु।
छंगु वसतय् स्वजापिं चीमितय्गु हिया दाग दु। डाँकातय्गु हिया दाग ला मखु। थ्व फुक्क जुइ धुंकाः नं,
“तर छंगु मिखा व नुगः ला बेइमान यानाः कमय् यायेगुपाखे, व दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केगु, अत्याचारया ज्या यायेगु व लुतय् यायेगुपाखे हे वनाच्वंगु दु।”
“‘स्व! छिमिसं थःत छुं फाइदा मदइगु मखुगु खँय् भलसा कयाच्वंगु दु।
जिके मरुभूमिइ लँजुवाःत च्वनीगु छगूथाय् दुगु जूसा, जि थः मनूतय्त त्वःताः तापाक च्वंवनेगु। छाय्धाःसा इपिं सकलें व्यभिचारी खः, विश्वासघातीतय्गु पुचः।
उकिं दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “स्व! जिं थःम्हं हे इमित धातुयात थें शुद्ध याये अले जाँचय् याये। जिमि प्रजां मभिंगु ज्या याःगु दु। उकिं जिं इमित मेगु छु यायेगु?
“‘उकिं परमप्रभु परमेश्वरं छिमित थथे धयादी – छिमिसं मखुगु खँ ल्हाःगुलिं व मखुगु दर्शन खंगुलिं जि छिमिगु विरोधय् दु, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
“अय् सीमानिम्ह मनू, छु छं वयागु न्याय याये, मखु ला? छु छं थ्व ज्यानमारा शहरया न्याय याये, मखु ला? छं वयागु फुक्क घच्चाइपुगु ज्या वयात कनाब्यु।
उकिं परमप्रभु परमेश्वरं धयादी, गथे जि धात्थें म्वाःम्ह खः, जिं छन्त हि बाः वःगुया अधीनय् तयाबी, वं छन्त लित्तुली। छं हियात घृणा मयाः, अथे जुयाः छन्त हिं लित्तुली।
“‘सिखःत तयार या, छाय्धाःसा देश हि बाः वय्क जूगु अपराधं जाःगु दु अले शहर अत्याचारं जाःगु दु।
वय्कलं जितः धयादिल, “इस्राएल व यहूदाया घरानाया पाप तसकं तःधं। देश मनू स्यायेगु ज्यां जाःगु दु अले शहर अन्यायनं जाःगु दु। इमिसं धाइगु, ‘परमप्रभुं देशयात त्वःतादीगु दु, परमप्रभुं मखं।’
थन सराः बीगु, मखुगु खँ ल्हायेगु, मनूया ज्यान कायेगु, खुयाकायेगु, व्यभिचार यायेगु ज्या जक जुइ। छिमिगु मभिंगु ज्या झन अप्वया वनी, छगूया ल्यू मेगु स्यायेगु ज्या जुया हे च्वनी।
धिक्कार इमित, छाय्धाःसा इपिं जिपाखें फहिलाः वंगु दु। इमिगु भज्यंक नाश जुइमा, छाय्धाःसा इपिं जिगु विरोधय् विद्रोही जूगु दु। इमित मू पुलाः त्वःतकेगु जिगु इच्छा दु, अय्नं इमिसं जिगु विरोधय् मखुगु खँ ल्हाइ।
“इमिसं थःगु दुष्ट ज्यां हे जुजुयात व थःगु मखुगु खं राजकुमारतय्त लय्ताय्की।
उबलय् नायःतय्सं परमप्रभुयाके ग्वाहालि फ्वनी। तर वय्कलं इमित लिसः बियादी मखु। इमिसं बांमलाःगु ज्या याःगुलिं उबलय् वय्कलं थःगु ख्वाः इपिंपाखें फस्वय्कादी।
थनयापिं तःमिपिं मनूत ल्वापुख्यापुं जाःगु दु। थनच्वंपिं सकसिनं मखुगु खँ ल्हानाच्वंगु दु। इमिगु म्हुतुं छलया खँ ल्हानाच्वनी।
विश्वास यायेबहःपिं मनूत पृथ्वीं नाश जुयावने धुंकल। छम्ह नं भिंम्ह मनू मदय् धुंकल। सकलें मनूत स्याये पालेत पियाच्वनीगु। दक्व मनूतय्सं जाः ह्वलाः थः दाजुकिजापिनिगु शिकार याइगु।
अले धाल – “दोष मदुम्ह मनूयात स्याकेत ज्वंकाः जिं पाप याये लात।” अय्नं इमिसं वयात थथे धाल – “जिमित छु धया लय्? छं हे सीकि।”
धर्मयागु ख्वाःपालं पुयाः मखुगु खँ ल्हाना जुइपिन्सं थथे याना जुइ। थुमिगु मतिइ मिइ छुयातःगु नँयागु नालुं पुकातये धुंकल।