Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यशैया 57:17 - नेवाः बाइबल

17 जि इमिसं याःगु पाप व लोभया कारणं तंम्‍वयागु खः। जिं इमित सजाँय बिया, अले जिगु ख्‍वाः इपिंपाखें सुचुका। अय्‌नं इमिसं थःगु हे पहःचहलय् जिराहा जुयाच्‍वन।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यशैया 57:17
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

थःके दुगुलिइ लुधंकाच्‍वनेगु थःके मदुगुलिइ लोभ यायेगु स्‍वयाः बांला। थ्‍व नं सितिं वंगु खँ खः, अले थ्‍व ला फय्‌यात लिइगु थें जक खः।


धिक्‍कार पापी जाति! दोषं क्‍वत्‍यकाच्‍वने माःपिं मनूत, दुष्‍ट ज्‍या यानाजुइपिनि मस्‍त, मभिंगु ज्‍या यानाजुइपिनि सन्‍तान, इमिसं परमप्रभुयात ल्‍वमंकूगु दु, इमिसं इस्राएलया पवित्र परमेश्‍वरयात हेला याःगु दु अले वय्‌कःपाखें फहिलावंगु दु।


इमिगु देश लुँ व वहलं जाःगु दु अले अन च्‍वंपिन्‍त धन-सम्‍पत्ति छुं हे मगाःमचाः जूगु मदु। इमिगु देश सलया सलं जक जाःगु दु अले इमिगु रथला ल्‍याः खाये हे मफु।


सुनां याकूबयात लुतय्‌ याकेत अले इस्राएलयात लुतय् याइपिनिगु ल्‍हातय् तयाबिल? वय्‌कः व हे परमप्रभु खः सुया विरोधय् झीसं पाप यानागु खः। वय्‌कःया इच्‍छा कथं मनूतय्‌सं थःगु जीवन हनेगु इच्‍छा मयाः। वय्‌कलं बियादीगु नियम मानय् मयाः।


हे परमेश्‍वर, इस्राएलया मुक्तिदाता। धात्‍थें छि हे परमेश्‍वर खः, सुनां थःत सुपिका तयादी।


इपिं नये पित्‍याःपिं खिचात थें खः। इपिं गुबलें नये लुमधंपिं खः। इपिं मथूपिं जवाःत खः। इपिं फुक्‍क थथःगु हे लँपुइ जुयाच्‍वंगु दु। इमिसं थःत जक भिं यायेत स्‍वयाच्‍वनी।


हे परमप्रभु तसकं तंपिकयादी मते, जिमिगु पाप न्‍ह्याबलें लुमंकादी मते। बिन्‍ति याये, जिमित दया यानादिसँ, छाय्‌धाःसा जिपिं फुक्‍कं छिकपिनि हे प्रजा खः।


तर द्वहंया बलि छाइपिं मनूयात स्‍याइपिं थें खः। चिधिकःम्‍ह भ्‍याःचा बलि छाइपिं धाःसा खिचाया ककु त्‍वथुलीगु थें हे खः। अन्‍नबलि छाइपिं फाया हि छाःगु थें हे खः। लुमन्‍ति कथं धुपाँय् च्‍याकीपिं मूर्तियात पुजा याःगु थें हे खः। इमिसं थःगु हे लँ ल्‍यःगु दु, अले इमिगु प्राण थःगु हे घच्‍चाइपुगु ज्‍याय् लय्‌ताइ।


याकूबया घरानापाखें थःगु ख्‍वाः फहिकादीम्‍ह परमप्रभुयाके हे जिं भरोसा तयाच्‍वने।


तर मनूत इमित कय्‌कूम्‍ह मनूपाखे लिहां वःगु मदुनि, न इमिसं दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुयात माःगु दु।


“छिमि मनूतय्‌त मफतय् जिं सजाँय बिया, भिंकेगु जिगु शिक्षायात इमिसं नाला मका। क्‍वाप्‍प नइम्‍ह सिंहं थें छिमि अगमवक्तातय्‌त छिमिसं स्‍याःगु दु।


“तर छंगु मिखा व नुगः ला बेइमान यानाः कमय् यायेगुपाखे, व दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्‌केगु, अत्‍याचारया ज्‍या यायेगु व लुतय् यायेगुपाखे हे वनाच्‍वंगु दु।”


“अय् विश्‍वास याये बहःमजूपिं मनूत लिहां वा,” परमप्रभुं धयादी, “छाय्‌धाःसा जि छिमि मालिक खः। जिं छगू छगू शहरं छम्‍ह छम्‍ह व छगू छगू कुलं निम्‍ह निम्‍हय्‌सित सियोनय् हये।


“हे विश्‍वास याये बहःमजूपिं मनूत, छिपिं सकलें जिथाय् लिहां वा, जिं छिमित लाय्‌काबी, अले जिं छिमित विश्‍वास यायेबहःपिं यानाबी।” मनूतय्‌सं लिसः बी, “स्‍वयादिसँ, जिपिं छिथाय् लिहां वये, छाय्‌धाःसा छि परमप्रभु जिमि परमेश्‍वर खः,


हे परमप्रभु, छिगु मिखां सत्‍य ममाली ला? छिं इमित कय्‌कादिल, अय्‌नं इमि नुगः मछिं मजू, छिं इमित क्‍वत्‍यलादिल, अय्‌नं इमिसं थःत भिंकेगु वास्‍ता मयाः। इमिसं थःगु ख्‍वाःयात ल्‍वहं स्‍वयाः छाकल। अले पस्‍ताय् चायेत मानय् मजू।


हे यक्‍व लः दुगु थासय् च्‍वनीपिं! व धन-सम्‍पत्ति यक्‍व दुपिं! छिपिं खतम जुइगु ई थ्‍यंकः वल, छंगु अन्‍त थ्‍यंकः वल।


“दक्‍कलय् चिधंम्‍हंनिसें दक्‍कलय् तःधंम्‍ह तक फुक्‍कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्‍वंलायेगु ज्‍या याइगु।


छाय्‌धाःसा जिं इमि कलाःपिं मेपिं मनूतय्‌त व इमिगु बुँ न्‍हूपिं मालिकतय्‌त बी। दक्‍कलय् चिधंम्‍हंनिसें दक्‍कलय् तःधंम्‍ह तक फुक्‍कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्‍वंलायेगु ज्‍या याइगु।


जिं ध्‍यान बियाः खँ न्‍यनागु दु, तर इमिसं खःगु खँ ल्‍हाः हे मल्‍हाः, सुनानं “थ्‍व जिं छु यानागु” धयाः थःगु मभिंगु ज्‍याया निंतिं पश्‍चाताप मयाः। लडाइँलय् वंम्‍ह सल थें सकलें थथःगु लँय् ब्‍वांवनाच्‍वंगु दु।


इमिसं न्‍ह्याबलें याःथें जिमि मनूत छन्‍थाय् वइ अले छंगु खँ ध्‍यान बियाः न्‍यनेत छंगु न्‍ह्यःने च्‍वनी। तर इमिसं छं धाःथें याइ मखु। इमिगु म्‍हुतुइ मिसाह्यः खँ जक दइ, तर इमिगु नुगलं ध्‍यबा जक माली।


अले वय्‌कलं फुक्‍कसित धयादिल – “होश या, छुं नं लोभ लालच यायेगु बानी याये मते, छाय्‌धाःसा यक्‍व धनसम्‍पत्ति दयेवं जक धात्‍थेंगु जीवन दइगु मखु।”


अय्‌जूगुलिं संसारयागु ज्‍याखं छिमिसं थःत कःघाना च्‍वँ। व्‍यभिचार याये मते, मभिंगु ज्‍याखँ याये मते, लाः लाः थें सना जुइ मते, मभिंगु मतिइ तया जुइ मते, कर्पिनिगुली मिखा वंके मते, गुगु मूर्ति पुजा यायेगु ति हे ग्‍यं।


तःमि जुइत स्‍वइम्‍ह मनू पापयागु ल्‍हातय् लाइ, वं मभिंगु व थःत हे स्‍यंकीगु खँ मनंतुना जुइ। थुकिं हे यानाः व नाश जुइ।


इमिसं न्‍ह्याबलें व्‍यभिचार यायेत जक स्‍वयाच्‍वनी। न्‍ह्याक्‍व हे पाप याना जूसां इपिं गुबलें लुमधं। इमिसं बमलाःपिं मनूतय्‌त थःगु ल्‍हातय् काइ। अले इमिगु मन हे लोभ यायेगु ज्‍याय् लाये धुंकल। परमेश्‍वरयागु सराः इमित हे लाइ।


अज्‍याःपिं मनूतय्‌सं लोभलालचय् लानाः छिमिके हेय्‌का कायेत मखुगु खँ दय्‌काः स्‍यनी। न्‍हापांनिसें हे अज्‍याःपिं मनूत दोषी खः धकाः परमेश्‍वरं धयादीगु दु। अय्‌जूगुलिं अज्‍याःपिं मनूत याकनं हे हासनास जुयावनी।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ