Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यशैया 55:2 - नेवाः बाइबल

2 गुगु नयेगु नसा हे मखु, उकिया निंतिं छाय् धिबा पुलेगु? अले गुकिं प्‍वाः जाइ मखु, उकिया निंतिं छाय् ज्‍या यायेगु? न्‍यँ, जिगु खँ बांलाक न्‍यँ! गुगु नये ज्‍यू व हे जक न, अले साःगु साःगु नयाः छं थःगु प्राणयात लुधंकी।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यशैया 55:2
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

नये मखंपिन्‍सं लुधंक नयेखनी परमप्रभुयात मालाजुइपिन्‍सं वय्‌कःयात तःधंकी। इमिगु नुगः न्‍ह्याबलें लसतां जायाच्‍वनी।


वा, अय् ल्‍याय्‌म्‍हत! जिगु खँ न्‍यँ! जिं छिमित परमप्रभुयागु भय कायेगु स्‍यनाबी।


छिं इमित गाक्‍क नकेबियाच्‍वनादीगु दु। छिं थःगु लसताया खुसिं इमित लः त्‍वंकेबियाच्‍वंगु दु।


जिगु नुगः तःजिगु भ्‍वय् नये थें लुधंगु दु। जिगु म्‍हुतुं छिगु म्‍ये हालाः छितः तःधंकाच्‍वनी।


वय्‌कलं धयादिल, “छिमिसं थःपिनि परमप्रभु परमेश्‍वरया खँ ध्‍यान बियाः बांलाक न्‍यन धाःसा अले वय्‌कःया मिखाय् छु छु पाय्‌छि जू व यात धाःसा अले वय्‌कःया उजंयात न्‍हाय्‌पं बियाः न्‍यन धाःसा अले वय्‌कःया फुक्‍क नियमत बांलाक पालन यात धाःसा जिं मिश्रीतय्‌थाय् छ्वयाहयागु छुं हे ल्‍वय् छिमिथाय् छ्वयाहये मखु। छाय्‌धाःसा जि हे छिमित लंकाबीम्‍ह परमप्रभु खः।”


तर सुनां जिगु खँ न्‍यनी, वयात सुरक्षा दइ, व छुं जुइ धकाः ग्‍याये म्‍वाय्‌क याउँक च्‍वनी।


जाः प्‍यनातःथाय् न्‍ह्यब्‍वांवंम्‍ह झंगः थें व मिसाया ल्‍यूल्‍यू वन। थःगु ज्‍यान हे वनीगु खँ वं छुं हे मस्‍यू।


“हे जिकाय् न्‍यँ! जिगु लँ ल्‍यूपिं लय्‌तायाच्‍वनी।


“जिथाय् भ्‍वय् वा, अले मसला ल्‍वाकछ्यानातयागु दाखमद्य त्‍वँ!


परमेश्‍वरं सुं मनूतय्‌त धन-सम्‍पत्ति, बुँ व इज्‍जत बियादी, गुकिं यानाः इमित यःगु छुं हे मगाःमचाः जुइ मखु। तर परमेश्‍वरं इमित उपिं न्‍ह्यइपुकेत बियादी मखु। बरु मेम्‍ह हे मनूयात न्‍ह्यइपुकेत बियादी। थ्‍व नं सितिं वंगु व ग्‍यानापुगु खँ खः।


छिमिसं जिगु आज्ञा मानय् याये यय्‌कल धाःसा छिमिसं थ्‍व देशया भिंगु भिंगु नसा नयेखनी।


उखुन्‍हु इमिगु कु छिमिगु ब्‍वहलय् व इमिगु ककुसिँ छिमिगु गःपतं चीकाछ्वइ वय्‌कलं दासत्‍वया जुवा त्‍वःथुलादी अले थुकियात छिमिगु ब्‍वहलं चीकादी।


थन सियोन पर्वतय् दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं पृथ्‍वीया फुक्‍क जातिया निंतिं छगू भ्‍वय् तयार यानादी। व भ्‍वय् तसकं साःगु चीजबीजं व दक्‍वसिबय् भिंगु दाखमद्यं जाःगु जुइ।


वं पत्‍याः याःगु चिज नउ स्‍वया अप्‍वः छुं मखु। वयागु मभिंगु बिचालं हे वयात मखुगु लँय् यंकूगु दु, वं थःम्‍हय्‌सित बचय् याये फइ मखु, न वं थथे धाये फइ, “छु जिं थःगु जव ल्‍हातय् कयातयागु चिज मखुपिं द्यःतय्‌गु मूर्ति मखु ला?”


मनूतय्‌सं थःगु म्‍हिचात चाय्‌काः लुँ प्‍वंकी, अले वहः ताल्‍जुइ लनी। इमिसं कारिगरयात ज्‍याला बियाः द्यःतय्‌गु मूर्ति दय्‌केबी। अले इपिं उकिया न्‍ह्यःने क्‍वछुनाः भागि याइ अले उकियात पुजा याइ।


“हे धार्मिकताया ल्‍यूल्‍यू जुइपिं व परमप्रभुयात मालीपिं, जिगु खँ न्‍यँ, गुगु ल्‍वहंपाखें छिमित दय्‌कल अले गुगु ल्‍वहं चानाः छिमित लिकागु खः, उकियात स्‍व।


“हे जिमि प्रजा, जिगु खँ न्‍यँ। हे जिमि प्रजा, जिगु खँय् ध्‍यान ब्‍यु। जिगुपाखें हे स्‍यनातःगु खँ पिहां वइ, अले जिगु न्‍याय जाति-जातितय्‌गु निंतिं जः जुइ।


“सुनां धार्मिकता स्‍यू जिगु खँ न्‍यँ, अले सुयागु नुगलय् जिं स्‍यनातयागु खँ दु, मनूतय्‌सं दोष बी धकाः ग्‍याये मते, अले इमिसं क्‍वह्यंकी धकाः नं ग्‍याये मते।


परमप्रभुं थःगु जव ल्‍हातं अले थःगु दक्‍वसिबय् बल्‍लाःगु ल्‍हातं पाफयादीगु दु, “जिं हाकनं गुबलें छंगु अन्‍न छिमि शत्रुतय्‌त नयेत बिइ मखु। अले छं गुगु न्‍हूगु दाखमद्यया निंतिं ज्‍या याःगु दु, व परदेशीतय्‌सं गुबलें त्‍वने दइ मखु।


तर सुनां बाली लइ, इमिसं हे व नयेखनी। अले वं परमप्रभुयात प्रशंसा याइ। सुनां दाख मुंकी अले इमिसं जिगु पवित्र थाय्‌या चुकय् व त्‍वनी।”


इमिसं सित्तिंवंक ज्‍या याइ मखु, वा विपत्तिया निंतिं मचात बुइकी मखु। छाय्‌धाःसा इपिं व इमि सन्‍ताननापं जि, परमप्रभुपाखें सुवाः दुपिं प्रजा जुइ।


इमिसं छ्व ह्वल, तर कं बुल। इमिसं दुःख सियाः ज्‍या यात, तर इमित छुं फाइदा मदु। जि तसकं तंम्‍वयागुलिं इमिगु बाली मदुगु जुयाः इपिं मछाले माल।”


परमप्रभुं धयादी, ‘विश्रामबार खुन्‍हु थ्‍व शहरया ध्‍वाखां छुं नं कु महयेत छिमिसं जिगु खँ ध्‍यान बियाः न्‍यन धाःसा अले विश्रामबारयात पवित्र मानय् यायेत छुं ज्‍या मयात धाःसा,


“छाय्‌धाःसा जिमि प्रजां निगू पाप याःगु दु, जि जीवन बीगु लःया मुहानयात इमिसं त्‍वःतूगु दु। अले थःगु निंतिं लः मच्‍वनीगु प्‍वाःगंगु त्‍यांकि दय्‌कूगु दु।”


पुजाहारीतय्‌त जिं भिंगु भिंगु नसां प्‍वाः जाय्‌काबी। जि प्रजा जिगु भिंगु ज्‍यां लुधनी,” परमप्रभुं धयादी।


एफ्राइम छम्‍ह घाँय्‌या पलेसा फय् नइम्‍ह पशु थें खः। वं न्‍हिच्‍छिं हे मरुभूमिं वःगु फय्‌यात लित्तुलिनाच्‍वनी। वं छलकपट व ल्‍वायेलीगु अप्‍वय्‌की। वं अश्‍शूरनापं सन्‍धि याइ, अले मिश्र देशय् जैतूनया चिकं छ्वइ।


“इमिसं फय् ह्वली अले ग्‍वःफय् मुंकी। दंचाय् छुं नं बाला सइ मखु, उकियागु बालिं छ्वचुं दइ मखु। छुं दत धाःसां विदेशीतय्‌सं व नयाबी।


दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं थथे यानादीगु मखु ला? मनूतय्‌सं याःगु ज्‍या ला मिइ सिँ वांछ्वयेगु थें जक खः, जात जातितय्‌सं यक्‍व ज्‍या याइ तर ज्‍यालगे जुइ मखु।


थुमिसं थःपिन्‍सं दय्‌कूगु थितिकुतियात परमेश्‍वरयागु आज्ञा खः धकाः मनूतय्‌त स्‍यना जुइ। उकिं थुमिसं जिगु सेवा याःसां छप्‍तिं ज्‍यालगय् मजू।’”


“उकिं वं हानं मेपिं दासतय्‌त थथे धया छ्वल – ‘पाहांतय्‌त वनाः थथे धयाब्‍यु। नयेगु ई जुल। नसाज्‍वलं फुक्‍कं बुइ धुंकल। भ्‍वय् झाःसां जिल।’


परमेश्‍वरया न्‍ह्यःने धर्मी ठहरय् जुइत पित्‍याकाः प्‍याय्‌चाय्‌का जुइपिं मनूत धन्‍यपिं खः, परमेश्‍वरं इमित लुधंकादी।


हानं येशूं मनूतय्‌गु हुलयात थःथाय् सःताः धयादिल – “छिपिं फुक्‍कसिनं जिगु खँ न्‍यँ, अले थुइकि।


भ्‍वय् ज्‍वरय् या। थौं झीसं लय्‌ताः भ्‍वय् न्‍याय्‌केमाः,


सितिं वनीगु नसायागु निंतिं ज्‍या याये मते, बरु मनूया काय्‌नं बीगु अनन्‍त जीवन तक दयाच्‍वनीगु नसायागु निंतिं ज्‍या या। परमेश्‍वर बाःनं जितः थ्‍व हे ज्‍या यायेत छ्वयाहयादीगु खः।”


अथे जूगुलिं विश्‍वास न्‍यनाः दइ, अले न्‍यनेगु खँ ख्रीष्‍टयागु वचनं वइ।


व्‍यवस्‍था मानय् यानाः धर्मी जुइत स्‍वयाः जूपिं यहूदीतय्‌सं धाःसा विश्‍वास मयानाः व व्‍यवस्‍था मानय् याये मफयाः धर्मी जुइ मफुत।


अथे जुयाः परमप्रभु छिमि परमेश्‍वरयात माया या, अले दुनुगलंनिसें व प्राणंनिसें वय्‌कःया सेवा या धइगु जिं छिमित बियागु आज्ञायात बांलाक न्‍यन धाःसा,


थीथी कथंया अजू चायापुगु स्‍यनातःगु खं छिमित मखुगु लँय् यंके मफयेमा। नयेत्‍वनेगुलिं मखु, बरु परमेश्‍वरयागु दया मायां थःगु मनयात बल्‍लाकि, छाय्‌धाःसा नयेत्‍वनेगुलिइ जक जुयाच्‍वंपिन्‍त गुब्‍सं भिं जूगु मदु।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ