6 त्वःतातःम्ह व थःगु आत्माय् दुःख ताय्काच्वंम्ह, ल्यासेबलय् ब्याहा यानाः नं भाःतं त्वःतूम्हय्सित थें छन्त हाकनं परमप्रभुं सःतादीगु दु,” परमप्रभुं धयादी।
छंगु तुंयात आशिष दयेमा। ल्याय्म्हबलय् ब्याहा यानाम्ह कलाःपाखें लय्ताया च्वँ।
परमेश्वरं थ्व संसारय् बियादीगु छंगु सितिं वंगु जीवनया फुक्क दिनय् थःम्हं माया यानाम्ह कलाःनापं मोजमज्जा या। थ्व हे जीवनय् व थ्व संसारय् छं याःगु थाकुगु ज्या हे छंगु भाग जुइ।
छन्त हाकनं “आजुबा” धकाः धाइ मखु। छंगु देशयात हाकनं “समामा” धकाः धाइ मखु, तर छन्त “हेप्सीबा” धकाः धाइ, अले छंगु देश “ब्युलाह” धकाः धाइ। छाय्धाःसा परमप्रभु छनापं तसकं लय्तायादीगु दु, अले छंगु देशं ब्याहा याःगु जुइ।
परमप्रभुं धयादी, ‘जिं छन्त वासः यानाः छंगु घाः लाय्काबी, छाय्धाःसा छन्त सकसिनं अलग यानातःम्ह सुनां वास्ता मयाःम्ह सियोन धकाः धाइगु।’
जिं छन्त न्ह्याबलेंया निंतिं थः कलाः यानातये। जि छंगु धात्थेंयाम्ह व विश्वास याये बहःम्ह भाःत जुइ। जिं छन्त न्ह्याबलें दयामाया क्यने।
छिमिसं न्यनी, “छाय्?” छाय्धाःसा परमप्रभुं छिपिं व छिमि ल्याय्म्हबलय्या कलाः दथुइया साक्षीया ज्या यानाच्वनादीगु दु। छं वलिसें विश्वासघात यात, खः ला व छिमि जीवनया पासा व व्याहाया बाचाय् चिनातःम्ह कलाः खः।
“कु क्वबिया त्यानुचाःपिं फुक्कं जिथाय् झासु लंकः वा, जिं छिमित आराम बी।
अय्नं नुगः ख्वःपिन्त सान्त्वना बियादीम्ह परमेश्वरं तीतसयात छ्वयाहयाः जिमित लय्ताय्कादिल।