4 धात्थें वं झीगु ल्वय्त क्वबिल, अले झीगु कष्ट फयादिल, अय्नं झीसं वयात परमेश्वरं सजाँय ब्यूम्ह, व दुःखकष्टय् लाःम्ह तायेका।
छाय्धाःसा छिं सजाँय ब्यूम्हय्सित इमिसं लित्तुली। छिं घाःपाः याःम्हय्सिगु दुःखया बारे खँ ल्हाइ।
इमिगु पापया ल्याःचाः तयादिसँ। छिं उद्धार यानादीबलय् इपिं दुमथ्यायेमा।
जिमि थः हे दाजुकिजापिन्सं जितः म्हमस्यू थें याइगु। जि थःगु हे परिवारय् परदेशी थें जुयाच्वनागु दु।
वयात दुःखकष्ट सह याकेगु हे परमप्रभुया इच्छा खः, परमप्रभुं वयागु जीवनयात पलेसा बीगु बलिदान थें यानादीसां, वं थः सन्तानतय्त खनाः थःगु दिं ताहाकय्की। परमप्रभुया इच्छा कथं व ताःलाइ।
त्वःताछ्वयेगुलिइ लाःम्ह दुगुचायात म्वाःम्वाकं परमप्रभुया न्ह्यःने हयेमाः। अले मनूतय्गु पापया प्रायश्चितया निंतिं वयात मरुभूमिइ त्वःतेमाः।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, हे तरवार, दनाः जिम्ह फैजवाःयात हमला या, जिनापं दनाच्वनीम्ह मनूयात हमला या। वयात स्या, अले फैत उखेलाः थुखेलाः जुइ। अले जिं थःगु ल्हाः चीधिकःपिं भ्याचातय्गु विरोधय् ल्ह्वने।”
होमबलिया निंतिं छम्ह द्वहंचा, छम्ह भ्याःचा व छम्ह दच्छि दुम्ह चिधिकःम्ह भ्याःचा,
वय्कलं पत्रुस व जब्दिया निम्ह काय्पिन्त धाःसानापं ब्वना यंकादिल। उबलय् वय्कलं तसकं हे नुगः मछिंकाः दिक्क जुयादिल।
यशैया अगमवक्तां धयाथकूगु खँ पूवंकेत वय्कलं थथे यानादीगु खः – “प्रभु थःम्हय्सिनं हे झीगु ल्वय्ली फुक्कं लिकयाः यंकादिल।”
यहूदीतय्सं पिलातसयात लिसः बिल – “जिमिके नं व्यवस्था दु, थ्व व्यवस्थाकथं थ्वयात स्याये हे माः, छाय्धाःसा थ्वं थःत परमेश्वरया काय् धकाः धयाजुल।”
झीत पापं छुतय् यायेत येशूयात स्याकेत लःल्हानादिल, अले झीत धर्मी ठहरय् यायेत हानं म्वाकादिल।
येशू ख्रीष्टं व्यवस्थाया सरापं झीत मू पुलाः त्वःतकादिल। वय्कलं क्रूसय् यग्गानाः झीगु सराः थःम्हं फयादीगु दु। व्यवस्थाय् धयातःगु दु “सिँयागु थामय् यख्खाइम्हय्सित सराः लाइ।”
अथे हे तःम्हय्सिगु पाप हुया छ्वयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। वय्कः निक्वः खुसि नं झाइतिनि। उबलय् वय्कः पाप हुया छ्वयेत मखु, बरु वय्कःयागु लँ स्वयाच्वंपिन्त बचय् यायेत झाइ।
वय्कः थःम्हय्सिनं हे झीगु पाप क्वबिया क्रूसय् सिनादिल। अय्जूगुलिं झीसं पाप यायेगु मतिइ तकं मतसे परमेश्वरयात यय्क भिंगु बांलाःगु जक यानाच्वनेमाः। छिमित मुक्ति बीत ख्रीष्ट सिनादीगु खः।
छाय्धाःसा झीत परमेश्वरयाथाय् हयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। पाप हे मदय्कं पापीतय्गु निंतिं दुःख फयादिल। वय्कः पृथ्वीइ सिनादिल, अले आत्मां वय्कःयात हानं म्वाकादिल।
झीगु पापयागु निंतिं जक मखु, संसारय् च्वंपिं फुक्क मनूतय्गु पापया निंतिं वय्कः बलिदान जुयादीगु खः।