4 “हे जिमि प्रजा, जिगु खँ न्यँ। हे जिमि प्रजा, जिगु खँय् ध्यान ब्यु। जिगुपाखें हे स्यनातःगु खँ पिहां वइ, अले जिगु न्याय जाति-जातितय्गु निंतिं जः जुइ।
अले छिं ल्ययातःपिं मनूतय्गु भिं जूगु खनाः जि लय्ताये फयेमा। छिगु जातिया लसताय् जि नं लय्ताये फयेमा, अले छिकपिनि मनूतनापं मिलय् जुयाः छितः प्रशंसा याये फयेमा।
मेगु छुं जातियात वय्कलं थथे यानादीगु मदु, वय्कःया नियम इमिसं मस्यू। हल्लेलूयाह!
धन्य खः व जातिया मनूत, गुगु जातिया परमेश्वर परमप्रभु खः। इपिं धन्यपिं खः, सुयात परमप्रभुं थः सर्बय जुइत ल्ययादिल।
“हे जिमि मनूत न्यँ, जिं नवाये, हे इस्राएल, जिं छंगु विरोधय् साक्षी बी, जि परमेश्वर खः, छिमि परमेश्वर।
हे जि मनूत! जिगु खँ न्यँ, जिं धायेत्यनागु खँय् न्हाय्पं ब्यु।
छिपिं जिगु निंतिं पुजाहारीतय्गु छगू राज्य व छगू पवित्र जाति जुइ।’ छं इस्राएलीतय्त धायेमाःगु खँ थ्व हे खः।”
छि जिनापं लय्ताःसा जितः लँपु क्यनादिसँ। छितः म्हसीके फयेमा अले छिगु दया जिके दयाच्वनेमा। लुमंकादिसँ, थ्व जाति छिकपिनि हे मनूत खः।”
छाय्धाःसा इमिगु उजं मत खः, इमिगु न्वानाखँ जः खः, इमिसं ब्वःबियाः छं थःगु जीवन सुथां लाके फइ।
न्यायपाखें सियोन शहर बचय् जुइ अले अन च्वंपिं मनूत सुनां पश्चाताप याइ इपिं फुक्क धार्मिकतां बचय् जुइ।
अले यक्व मनूत वयाः थथे धाइ, “वा, झीपिं परमप्रभुया पर्वत, याकूबया परमेश्वरयागु देगलय् वनेनु। अनंलि वय्कलं हे झीपिं वय्कःयागु लँपुइ वने फयेमा धकाः झीत थःगु लँपु स्यनादी।” अले व्यवस्था सियोनं व परमप्रभुया वचन यरूशलेमं पिहां वइ।
शहरय् च्वंगु मू ध्वाखा चाय्कि अले पाय्छिगु ज्या याइपिं विश्वासी जातित अन दुहां वनेमा।
खः, परमप्रभु, जिपिं छिगु इच्छा कथं जुइ अले थःगु आशा छिके हे तये, जिमिगु मनया इच्छा छिगु नांयात तःधंकेगु खः।
छाय्धाःसा परमप्रभु झी न्यायाधीश खः, परमप्रभु झीत व्यवस्था बियादीम्ह खः, परमप्रभु झी जुजु जुयादी, वय्कलं हे झीत बचय् यानादी।
थःगु धार्मिकताया कारणं थःगु व्यवस्थायात तःधंकेगु व महिमां जाय्केगु परमप्रभुयात यल।
“जि, परमप्रभुं जिगु धार्मिकताकथं छन्त सःतागु दु, जिं छंगु ल्हाः ज्वनाः छन्त रक्षा याये। जिं छन्त जिमि मनूतलिसें जिगु बाचाया चिं अले यहूदीमखुपिनिगु निंतिं जः दय्काबी।
वय्कलं थथे धयादी, “याकूबया मनूतय्त हाकनं थापं यायेत व इस्राएलयापिं ल्यंदुपिं फुक्क लित हयेत छ जिमि दास जुइगु खँ चिचाधंगु खँ खः ला? पृथ्वीयागु कुन्चाय् कुन्चाय् तक जिं जिगु उद्धार थ्यनेमा धकाः यहूदीमखुपिनिगु निंतिं जिं छन्त जः नं दय्काबी।”
हे मनूत, जिथाय् वयाः जिगु खँ बांलाक न्यँ! अले छिमित जीवन दइ। जिं छिपिंनापं सदांया निंतिं छगू बाचा चिने, जिं दाऊदयात सदां दइगु दयामाया बी धकाः बचं बियागु पवित्र आशिष छिमित बी।
वय्कलं धयादिल, “धात्थें हे थुपिं जिमि प्रजा खः, उपिं काय्पिं गुपिन्सं जितः ध्वखा बी मखु।” अथे जुयाः वय्कः इमित मुक्ति बीम्ह जुयादिल।
अले यक्व जातित वयाः थथे धाइ, “वा, झीपिं परमप्रभुया पर्वत, याकूबया परमेश्वरयागु देगलय् वनेनु। अनंलि वय्कलं हे झीपिं वय्कःयागु लँपुइ वने फयेमा धकाः झीत थःगु लँपु स्यनादी।” अले व्यवस्था सियोनं व परमप्रभुया वचन यरूशलेमं पिहां वइ।
यहूदीमखुपिन्त नं लँ क्यनीम्ह वय्कः मुक्तिदाता व जः खः। उकिं वय्कः मुक्तिदाता झायादीगुलिं मनूतय्सं झी इस्राएलीतय्त तःधंकी।”
अथे हे यहूदीमखुपिन्त विश्वासी यायेत जि नं इपिं थें जुया। थथे यात धकाः जितः सुनानं परमेश्वरयागु आज्ञा पालन मयाइम्ह मनू धकाः धाये फइ मखु, छाय्धाःसा जिं ला ख्रीष्टयागु आज्ञा पालन याना जुयागु दु।
जिं इमि इस्राएली दाजुकिजातय् दथुं छ थें ज्याःम्ह छम्ह अगमवक्ता दय्के। जिं जिगु खँ वयागु म्हुतुइ तयाबी, अले वं जिं धयागु आज्ञा इमित कनाबी।
छिपिं ला ल्ययातःपिं, जुजुया पुजाहारी, पवित्रपिं व परमेश्वरया थः हे मनूत खः। वय्कःयात तःधंका जुइत हे छिमित खिउँथासं वय्कःया अजू चायापुगु जलय् हयादीगु खः।