20 छिमि काय्पिं मूर्च्छा जूगु दु। चल्ला जालय् क्यं थें इपिं नं बल मदयाः लँय् क्वदःगु दु। इमिके परमप्रभुया तं व छिमि परमेश्वरया ख्याच्वलं जाःगु दु।
अजू चा अले छक्क जु, मिखां मखनाः कां जु। त्वना हे जु तर दाखमद्यं मखु, धेधेचू तर अय्लाखं मखु।
मचा ल्याय्म्हपिं मनूत नं बल मदयाः त्यानु चायावनी अले ल्याय्म्हपिं मनूत त्यानुचायाः क्वदली।
छिमित दुःखकष्ट ब्यूपिन्त जिं इमिगु थःगु हे ला नके। दाखमद्यं का थें इपिं थःगु हे हिं काइतिनि। अनंलि फुक्क मनूतय्सं थ्व खँ सी जि, परमप्रभु छन्त मुक्ति बीम्ह खः, अले छन्त उद्धार याइम्ह, याकूबया तसकं बल्लाःम्ह खः।”
अथे जुयाः परमप्रभु थः प्रजालिसे तंचायादीगु दु अले इमित सजाँय बीत थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीगु दु। पर्वतत थरथर खाइ अले सीम्हत धू थें लँय् अथें हे वांछ्वया तइ। तर उलि जुलं नं परमप्रभुया तं क्वलाइ मखुनि अले इमित सजाँय बीत वय्कःया ल्हाः ल्ह्वना तुं च्वनादी।
अय् यरूशलेम, दनाः वा, छ गुम्हय्सिनं परमप्रभुया ल्हाःपाखें वय्कःया तंया ख्वलां त्वंगु दु, अले धेधेचुइकीगु ख्वलापाखें सुचुक्क त्वंगु दु, न्ह्यलं चाय्कि, न्ह्यलं चाय्कि!
अथे जुयाः जिगु खँ न्यँ, छ दुःख सियाच्वंगु व अय्लाखं काःम्ह थें च्वं तर दाखमद्यं काःगु मखु।
स्व, परमप्रभु मिनापं झायादी, अले वय्कःया रथत ग्वःफय् थें खः। वय्कलं तच्वःगु तमं पलेसा कयादी, अले मिप्वालं सजाँय बियादी।
इपिं तसकं कष्टय् लाना नयेपित्याकाः देशय् चाचाःहिलाजुइ। उबलय् इमित तसकं नयेपित्याइ, इपिं तसकं तंम्वइ अले च्वय् स्वयाः थः जुजु व थः परमेश्वरयात सराः बी।
अले अगमवाणी ल्हानाच्वंपिं मनूतय्त अनिकाल व तरवारं सीधुंकाः यरूशलेमया लँय् वांछ्वइ। इमित व इमि कलाःपिन्त वा काय् म्ह्याय्पिन्त थुनीपिं सुं दइ मखु। जिं इमिके इमित ल्वःगु विपत्तित प्वंकाबी।
ख्यलय् वनेबलय् जिं लडाइँलय् सीपिं मनूतय्गु सीम्ह खनीगु। शहरय् वनेबलय् जिं अनिकाल जुयाः नये मखनाच्वंपिं खनीगु। अगमवक्तात व पुजाहारीत निखलः हे थःम्हं म्हमस्यूगु देशय् वंगु दु।’”
“परमप्रभुं जितः रक्षा याइपिं दकलय् बल्लाःपिं फुक्क सिपाइँतय्त क्वह्यंकादीगु दु। वय्कलं जिमि ल्याय्म्हपिं मनूत नाश यायेत सिपाइँत छ्वयादिल। दाखयात तिसीगु थें परमप्रभुं जितः, यहूदाया कन्या म्ह्याय्यात तिसिनादिल।
“जिं थः प्रेमीतय्त सःता, तर इमिसं जितः धोखा बिल। थःत म्वाकातयेत नयेगु नसा माःजूबलय् शहरय् जिम्ह पुजाहारीत व न्ह्यलुवाः नाश जुल।
पाः च्वनीगु ई शुरु जुइबलय् दनाः चान्हय् हा! परमप्रभुया न्ह्यःने हे छंगु नुगः लः थें प्वंकि। गल्लि गल्लिइ नयेपित्यानाः मूर्च्छा जुयाच्वंपिं मस्तय्गु प्राण म्वाकेगु निंतिं थःगु ल्हाः वय्कःपाखे ल्ह्वँ।
तर आः परमप्रभुया तं क्वलात, वय्कलं थःगु च्याःगु तं प्वंकादिल। वय्कलं सियोनय् मि च्याकादिल, अथे जुयाः वयागु जगत दक्वं भज्यंक नाश जुल।
भिंगु लुँ थें मू वंपिं सियोनया काय्पिं आः कुमाःया ल्हातं दय्कातःगु चायागु थलबल थें जुल।
ल्याय्म्हपिन्सं तसकं दुःख सियाः घः क्यलेमा, मिजंमस्त सिँ क्वबिया धेधेचुयाः न्यासि वनी।
जिं वयागु निंतिं थःगु जाः ह्वले अले व जिगु जालय् लाइ। जिं वयात कल्दीतय्गु देश बेबिलोनियाय् हये, तर वं व खनी मखु, व अन हे सी।
जिं वयागु विरोधय् थःगु जाः ह्वले, अले व जिगु जालय् लाइ। जिं वयात बेबिलोनय् हये, वं जितः विश्वासघात याःगुलिं जिं वयागु इन्साफ याये।
जिं छिमिगु निंतिं तयार यानागु बलिया भ्वय्लय् दा ननं छिमिगु प्वाः जाइ, हि त्वँत्वं छिपिं काइ।
चल्ला, धलयसा, हरिण, चिधिकःपिं चल्ला, गुँ दुगुचा, साबर दुगुचा, याःसा व गुँफै।
वय्कःयात त्वःताः छिमिसं याःगु मभिंगु ज्यां यानाः छिमिसं छु छु ज्या ल्हातय् काइ उपिं फुक्क ज्याय् छिपिं भज्यंक स्यनामवंतले सराः, अलमल व ल्वापु छ्वयाहयादी।
अज्याःपिन्सं परमेश्वरयागु तःधंगु तं छुनं ल्वाकछ्याना मतःगु ख्वल्चां त्वने माली। अज्याःपिन्सं मि व गन्धक दुथाय् पवित्रपिं स्वर्गदूततय्गु व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु न्ह्यःने च्वनाः सास्ती नया च्वनेमाली।