18 वं बुइकूपिं फुक्क काय्पिं मध्ये वयात लँ क्यनीपिं सुं नं मदु। वं ब्वलंकूपिं काय्पिं मध्ये सुं नं वयागु ल्हाः ज्वनाः यंकीपिं मदु।
धात्थें छुं दोष मदुम्ह मनूयात परमेश्वरं गुबलें त्वःतादी मखु, न वय्कलं मभिंगु ज्या याइपिनिगु ल्हाःयात बल्लाकादी।
जिगु जवपाखे स्वयादिसँ। जिगु धन्धा काइम्ह सुं हे मदु। जिं शरण कायेगु थाय् गनं मदु। सुनानं जितः वास्ता याइ मखु।
छिं जिमि पासापिं व जिमि यःपिन्त जिपाखें तापाकादीगु दु, खिउँगु जिमि छम्ह पासा जूगु दु।
छाय्धाःसा जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः। जिं छंगु जव ल्हाः ज्वनाः छन्त थथे धाये, ‘ग्याये मते, जिं छन्त ग्वाहालि याये।’
“परमप्रभुं थम्हं अभिषेक यानादीम्ह कोरेसयात धयादी, जात जातितय्त त्याकेत, जुजुतय्गु ल्हातं अधिकार लाकाकायेत, शहर शहरया मू ध्वाखात चाय्केत व ध्वाखात वयागु विरोधय् गुबलें तीमफय्मा धकाः जिं वयात शक्ति बियागु दु, जि परमप्रभुं जुजु कोरेसयात थथे धाये,
अनंलि छं थःगु नुगलय् थथे धाइ, ‘सुनां जिगु निंतिं थुपिं मस्त बुइकल? जि मस्त मदय्क च्वनेमाल अले मेपिं बुइके मफुत। जितः मेगु देशय् ज्वनाः यंकल, जि याकःचा त्वःताब्यूगु खः, अय्नं थुपिं फुक्क मस्त गनं वल? सुनां थुमित ब्वलंकल?’”
“हे दुःखय् लानाच्वंम्ह, ग्वःफसं पुइकाः छ्वावाःम्ह अले सान्त्वना काय् मखंगु शहर, स्व, जिं फिरोजाया थीनं छन्त दय्के, नीरं छंगु जग स्वने।
जिगु पाल नाश जूगु दु। उकियागु फुक्क खिपः चबूगु दु। जि काय्पिं जिथासं वने धुंकल, आः इपिं मन्त। जिगु पाल ग्वयाबीम्ह व जि च्वनेगु थाय् दय्काबीम्ह आः सुं मन्त।
इमि तापाःबाज्यापिन्त मिश्र देशं लिगना हये धुंकाः इपिंलिसें चिनागु थें ज्याःगु बाचा थ्व मखु। जि इमि भाःत थें खःसां इमिसं व बाचा त्वथुल।” परमप्रभुं धयादी,
जिम्ह फैत लँ द्वंकाः पहाड पहाडय् व ततःजाःगु डाँडाय् वन। इपिं पृथ्वीया फुक्क थासय् छ्यालब्याल जुल। सुनानं इमित वास्ता मयाः, सुनानं इमित माःमवं।
“कन्या इस्राएल हाकनं गुबलें दने मफय्क क्वःदःगु दु, वयात थःगु देशय् हे त्वःताथकल, वयात थनीम्ह सुं हे मदु।”
इमित त्वःताछ्व। इपिं कांपिं लँजवाः खः। कांम्ह मनुखं कांम्ह मनूयात ल्हाः ज्वनाः यंकूसा इपिं निम्हं गालय् लाइ।”
मनूतय्गु हुलयात खनाः वय्कःयात माया वन, छाय्धाःसा इपिं जवाः मदुपिं फैचात थें हाःनाः मदयाः उखेलाः थुखेलाः मदयाच्वन।
वय्कलं कांम्हय्सित ल्हाः ज्वनाः गामं पिने यंकादिल। अले वयागु मिखाय् ई तयाः ल्हातं थियाः धयादिल – “छं छुं खं ला?”
प्रभुं छन्त सजाँय बियादी धुंकल। छुं ई तक छ कां जुइ। अले छंगु मिखां निभाः जः खनी मखु।” थुलि धायेवं एलुमासं छुं हे मखना वन। अले ल्हाः ज्वना यंकीम्ह सुं मनू दु ला धकाः पचिपचि याः जुल।
अले शाऊलं दनाः मिखा चाय्कूबलय् मिखां छुं हे मखन। अथे जूगुलिं मनूतय्सं वयात ल्हाः ज्वनाः दमस्कसय् हयाबिल।
इमि तापाःबाज्यापिन्त मिश्र देशं लिगना हये धुंकाः इपिं लिसे चिनागु थें ज्याःगु बाचा थ्व मखु। जिं चिनागु बाचायात इमिसं च्यूताः मतःगुलिं नं जिं इमित च्यूताः मयानागु खः।