16 जिं जिगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु अले जिगु ल्हाःया किचलं छ त्वपूगु दु, जिं आकाशयात वयागु थासय् तयागु दु, अले पृथ्वीया जग तयागु दु, अले सियोनयात ‘छ जिमि प्रजा खः’ धकाः धयागु दु।”
भ्वखाय् ब्वयाः मनूत व पृथ्वी वाराक्वारा संसां, जिं धाःसा थुकिया जगयात लिधंसा बियातये। सेला
वय्कलं छन्त थःगु पपुतिं त्वपुयादी, अले छन्त वय्कःया शरणय् बांलाक च्वने दइ। वय्कःया विश्वास याये बहःगु बचं छंगु ढाल व सुरक्षा खः।
इपिं परमप्रभुया देगलय् प्यूगु सिमा थें जुइ, इपिं झी परमेश्वरया चुकय् च्वन्ह्याया वइ,
जिगु महिमा अनं जुया वनीबलय् जिं छन्त व ल्वहंयागु कापिचाय् तयाबी। अले अनं जुया मवंतले छन्त जिगु ल्हातं हे त्वपुयातये।
छ व नापं खँ ल्हा अले छं धायेमाःगु खँ वयात धा। जिं छिपिं निम्हय्सितं न्ववायेत ग्वाहालि याये। अले छिमिसं यायेमाःगु खँ जिं स्यने।
परमप्रभुं स्वर्ग सृष्टि यानादिल। वय्कः हे परमेश्वर खः। वय्कलं पृथ्वीयात बां लुइकादिल, वय्कलं उकियात थापं यानादिल। वय्कलं पृथ्वीयात झिजांमिजां जुइत सृष्टि यानादीगु मखु, तर मनूत च्वनेत दय्कादीगु खः। वय्कलं थथे धयादी, “जि हे परमप्रभु खः, जि बाहेक मेपिं सुं नं द्यः मदु।
जिं थःगु हे ल्हातं पृथ्वीया जग स्वनागु दु, जिगु जव ल्हातं आकाशयात चक्कंकागु दु। गुबलय् जिं इमित सःते अले इपिं फुक्क छथाय् मुं वइ।
वय्कलं जिगु म्हुतु ज्वःगु तरवार थें यानादिल। वय्कलं जितः थःगु ल्हाःया किचलय् सुचुकादिल। वय्कलं जितः च्वामुसे च्वंगु वाण दय्कादिल, अले जितः थःगु वाण तयेगु बलाथुली सुचुकातयादिल।
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिं दयामाया यायेगु इलय् छन्त लिसः बी, अले उद्धारया दिनय् छन्त जिं ग्वाहालि याये। जिं छन्त जिमि मनूतलिसें जिगु बाचा चिनेत, देश हाकनं पलिस्था यायेत व उकिया नाश जूगु फुक्क सम्पत्ति हाकनं छिमिगु अधिकारय् हयेत,
त्यानुचाःपिन्त हपाः बीत परमेश्वरं जितः स्यनामिं थें न्ववायेगु स्यनादीगु दु। वय्कलं जितः सुथ पत्तिकं थनादीगु दु। ब्वनामिं थें ध्यान बियाः न्यनेत वय्कलं जिगु न्हाय्पं चाय्कादीगु दु।
जिं इमिगु म्हुतुइ प्रशंसा हये, तापाक्क व लिक्क च्वंपिन्त शान्ति दयेमा,” परमप्रभुं धयादी, “जिं छिमित लंकाबी।”
परमप्रभुं धयादी, “जिगु खँय् धाःसा, जिगु बाचा छिमिगु निंतिं थ्व हे जुइ। जिगु आत्मा छंके दु व चिलावनी मखु, अले जिगु वचन जिं छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु। उपिं छंगु म्हुतुइ व छिमि काय् म्ह्याय्पिनिगु म्हुतुइ व छिमि सन्तानतय् म्हुतुइ थनिंनिसें सदांया निंतिं दयाच्वनी।” परमप्रभुं घोषणा यानादी।
अनंलि छिमि फुक्क प्रजात धर्मी जुइ, इमिसं सदांया निंतिं देशय् अधिकार याइ। जिगु गौरव क्यनेत इपिं जिं पिनागु माचा थें खः, अले इपिं जिगु ल्हाःया ज्या खः।
व सियोनय् दुखं च्वनाच्वंपिन्त नौया पलेसा तसकं बांलाःगु श्रीपेच, व दुखं पलेसा लसताया चिकं बीत, ख्वःगु नुगःया पलेसा प्रशंसाया वसः पुंकाबीत, वय्कःया गौरव खनेदयेमा धकाः इमित परमप्रभुं हे पिनादीगु धार्मिकताया स्वसिमात धकाः धाइ।
“स्व, जिं न्हूगु आकाश व न्हूगु पृथ्वी सृष्टि याये। न्हापा न्हापाया खँतय्गु लुमन्ति जुइ मखु, न उपिं मनय् हे वइ।
“गथे न्हूगु आकाश व न्हूगु पृथ्वी जिं दय्के, उपिं जिगु न्ह्यःने दयाच्वनी,” परमप्रभुं धयादी। “थुकथं छिमिगु नां व छिमि सन्तान ल्यनाच्वनी।
अनंलि परमप्रभुं ल्हाः ताहाक यानाः जिगु म्हुतुसि थियादिल, अले धयादिल, “स्व, जिं थःगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु।
जि हे परमप्रभु खः धकाः म्हसीगु नुगः जिं इमित बी। अले इपिं जि प्रजा जुइ। जि इमि परमेश्वर जुये, छाय्धाःसा इपिं दुनुगलंनिसें जिथाय् लिहां वइ।
“उबलय् जिं इस्राएलया घरानानापं चीत्यनागु बाचा थुकथं खः, जिं थःगु नियम इमिगु मनय् तयाबी अले इमिगु नुगलय् च्वयाबी। जि इमि परमेश्वर जुइ अले इपिं जिम्ह मनूत जुइ।
इपिं जिम्ह प्रजा जुइ, जि इमि परमेश्वर जुइ।
थ्व हे स्वब्वय् छब्व मनूतय्त जाँचय् यायेत मिं वहः यचुकीगु थें जिं इमित यचुके। लुँयात जाँचय् यानागु थें जिं इमित जाँचय् याये, अबलय् इमिसं जिगु नामं बिन्ति याइ। अले जिं इमित लिसः बी, ‘इपिं जि प्रजा खः’ धकाः जिं इमित धाये। अले इमिसं धाइ, ‘परमप्रभु जिमि परमेश्वर खः।’”
जिं इमित यरूशलेमय् च्वनेत ब्वनाहये। इपिं जि मनूत जुइ। अले जि इमिपाखे विश्वास याये बहःम्ह व धर्मी जुयाः इमि परमेश्वर जुये।”
छिं जितः बियादीगु खँ जिं इमित बी धुन। अले इमिसं नं ग्रहण यात। जि छिथासं वयागु खः धकाः इमिसं बांलाक सीके धुंकल, अले छिं जितः छ्वयाहयादीगु खः धकाः नं इमिसं विश्वास यानाच्वंगु दु।
परमेश्वरं छ्वया हःम्हय्सिनं हे जक परमेश्वरयागु वचन नवाइ, छाय्धाःसा वय्कःयात पवित्र आत्मां जाय्कादीगु दु।
जिं इमि इस्राएली दाजुकिजातय् दथुं छ थें ज्याःम्ह छम्ह अगमवक्ता दय्के। जिं जिगु खँ वयागु म्हुतुइ तयाबी, अले वं जिं धयागु आज्ञा इमित कनाबी।
छिमिगु शरण कायेगु थाय् सदांयाम्ह परमेश्वर खः, छिमिगु क्वय् वय्कःया ल्हाः न्ह्याबलें दयाच्वनी। ‘इमित नाश या’ धाधां वय्कलं छिमिगु न्ह्यःनेनं छिमि शत्रुतय्त लिनाछ्वइ।
जिं इस्राएलीतलिसे चीत्यनागु बाचा थुकथं खः – ‘जिं थःगु नियम इमिगु मनय् थ्यंक तयाबी, अले इमिगु नुगलय् नं च्वयाबी। अले जि इमि परमेश्वर जुइ व इपिं जिम्ह मनूत जुइ।’
थथे जुइ धुंकाः हानं मेगु हे न्हूगु आकाश व पृथ्वी दय्कादी धकाः परमेश्वरं धयादीगु दु। थ्व न्हूगु आकाश व पृथ्वीइ धर्मीपिं मनूत जक च्वने खनी। थ्व हे न्हूगु आकाश व पृथ्वीयात झीसं पियाच्वनागु खः।
थ्व सफुलिइ च्वयातःगु खँ परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खँ खः। थः दासतय्सं छु जुइतिनि धयागु खँ थुइके फयेमा धकाः परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खः। येशूं थ्व खँ क्यनेत छम्ह स्वर्गदूतयात यूहन्नायाथाय् छ्वयादिल।