12 “छिमित सान्त्वना बीम्ह जि हे खः। सीनावनीपिं मनूतपाखें, घाँय् थें गनावनीपिं मनूतय् सन्तान खनाः छ छाय् ग्याये माःगु?
परमप्रभुया दूतं एलियायात धाल, “व नापं क्वय् हुँ, व खनाः ग्याये मते।” उकिं एलिया व कप्तानलिसें जुजुयाथाय् क्वय् वन।
परमप्रभु जि नाप दी, जितः ग्याये माःगु मदु। मनूतय्सं जितः छुं हे याये फइ मखु।
इपिं सीबलय् चाय् लिहांवनी। उखुन्हु इमिगु फुक्क ग्वसाः नाश जुइ।
दुष्ट मनूत घाँय् थें थाहां वयेफु, दुष्ट ज्या याइपिनिगु भिं जुइफु, तर इपिं सदांया लागि नाश जुयावनी।
सकसिनं शासकयागु मन त्याकेत स्वइ, तर परमप्रभुयापाखें जक न्याय दइ।
परमेश्वर धात्थें जितः उद्धार याइम्ह खः, जिं वय्कःयात विश्वास याये अले जि छति नं ग्याये मखु। परमप्रभु जिगु शक्ति व भजन खः, वय्कः हे जिगु निंतिं छुत्कारा बीम्ह जुयादीगु दु।”
छम्हू जक सासः दुम्ह मनूतय्के भलसा तये मते। व छु हे मू वंम्ह खः धकाः?
छिमि परमेश्वरं धयादी, जिमि प्रजायात सान्त्वना, सान्त्वना।
“जि, जि व हे खः, गुम्हय्सिनं छंगु अपराध थःगु हे लागिं क्षमा यानाबी, जिं छंगु पाप गुबलें लुमंके मखु।
हे आकाश, लय्तातां तसकं म्ये हा! हे पृथ्वी, लय्ता! हे पर्वतत कथुप्वाः चाय्काः तसकं म्ये हा! छाय्धाःसा परमप्रभुं थः प्रजायात सान्त्वना बियादीगु दु, अले दुःखकष्टय् लानाच्वंपिं प्रजातयात वय्कलं दयामाया यानादी।
परमप्रभुं धात्थें हे सियोनयात सान्त्वना बियादी, अले वय्कलं इमिगु झिजांमिजां दंगु थाय्यात दया यानादी, अले मरुभूमियात अदनया बगैँचा थें व अनयागु गंगु बँयात परमप्रभुया क्यब दय्कादी। अन लसता व आनन्द, सुभाय्या म्येया सः न्यनेदइ।
हे यरूशलेमया भज्यंक नाश जूगु थाय्त, लसतां छसलं म्ये हा, छाय्धाःसा परमप्रभुं थः प्रजायात सान्त्वना बियादीगु दु। वय्कलं मू पुलाः यरूशलेमयात त्वःतकादीगु दु।
“छिमिसं सुयागु भय कयाः जितः मखुगु खँ ल्हानागु? अले छाय् छिमिसं जितः लुममंकागु व जितः नुगलय् मतयागु? छु जि यक्व ई तक सुम्क च्वनागुलिं छिमिसं जिगु भय मकयागु ला?
वय्कलं जितः परमप्रभुं दयामाया याइगु दँ व झी परमेश्वरया बदला कायेगु दिं घोषणा यायेत, फुक्क दुखं च्वनाच्वंपिंन्त सान्त्वना बीत छ्वयाहयादीगु खः।
मांम्हं थः मचायात सान्त्वना ब्यू थें जिं छिमित सान्त्वना बी। अले छिमिसं यरूशलेमया कारणं सान्त्वना काये खनी।”
“गुगु नं खँयात थुमिसं जाः ग्वयातःगु धकाः धाइ उकियात छं पत्याः याये मते। छु खं इपिं ग्याइ छ ग्याये मते अले नुगः भाराभारा मिंके मते।
अले सिदकियाह जुजुं यर्मियायात धाल, “बेबिलोनीतय्थाय् बिस्युं वंपिं यहूदायापिं खनाः जि ग्याः। छाय्धाःसा बेबिलोनीतय्सं जितः इमिगु ल्हातय् बिल धाःसा इमिसं जिलिसें बांमलाःगु व्यवहार याइ।”
इपिं बेबिलोनीत खनाः ग्याःगु खः, छाय्धाःसा बेबिलोनयाम्ह जुजुं देशया बडाहाकिम ल्यःम्ह अहीकामया काय् गदल्याहयात नतन्याहया काय् इश्माएलं स्याःगु खः।
“अय् सीमानिम्ह मनू, इपिं खनाः ग्याये मते अले इमिगु खँ न्यनाः ग्याये मते! छंगु प्यखें कंमा व कं दुसां वा बिच्छितय्गु दथुइ च्वनेमाःसां छ ग्याये मते! इमिसं न्ह्यागु धाःसां छ ग्याये मते! खः ला, इपिं विद्रोही सन्तान खः।
“म्ह जक स्याये फुपिं, आत्मा स्याये मफुपिंलिसे छिपिं ग्याये मते। बरु छिमिगु म्ह व आत्मा नितांयात नरकय् छ्वयादी फुम्हलिसे जक ग्याना च्वँ।
“जिं छिमित मांबौ मदुपिं थें त्वःतावने मखु, जि छिमिथाय् हानं लिहां वये।
थथे यहूदिया, गालील व सामरियाय् च्वंगु मण्डलीइ सुख शान्ति जुल। प्रभुयात हनेगु व वय्कःयागु खँ न्यनिगुलिं यानाः पवित्र आत्मायागु ग्वाहालि दयाः मण्डली च्वन्ह्याना वल, अले विश्वासीत नं यक्व दयावल।
धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “फुक्क मनूत घाँय् थें खः। न्ह्याक्व बांलाकूसां इपिं स्वां थें खः। घाँय् सिनावनी, स्वां हायावनी।
शाऊलं शमूएलयात धाल, “जिं पापयात हँ! छु जिं परमप्रभुया आज्ञा व छिसं धाःगु खँ मन्यना ला। जि मनूतपाखें ग्याना, अले इमिगु खँ जिं न्यना।
शाऊल व इस्राएलीतय्सं व पलिश्तीं धाःगु खँ न्यनेवं तसकं ग्यानाः नुगः कुतुंवंकल।
अथे जुयाः वं उमिगु न्ह्यःने वँय् जूम्ह थें यानाक्यन। इमिगु सकसिगु न्ह्यःने मू ध्वाखाया निखें च्वंगु पःखालय् च्वच्वः अले दाह्री लाः त्वाला-त्वाला वय्काः वँय् थें पहः यानाच्वन।