20 धिक्कार इमित, गुपिन्सं मभिंयात भिं अले भिंयात मभिं धकाः धाइ, खिउँगुयात जः व जःयात खिउँगु धकाः धाइ, अले खायुगुयात चाकुसे च्वं धकाः धाइ व चाकुसे च्वंगुयात खाइसे च्वं धकाः धाइ।
थुपिं मनूतय्सं चायात दिं दय्कीगु, खिउँबलय् हे थुमिसं धाइगु, ‘जः लिक्क दु’।
“मखुगु खँपाखें तापाक्क च्वँ। द्वं मदुम्ह व खःकथं जुइम्ह मनूयात स्याये मते, छाय्धाःसा द्वंयाःम्हय्सित जिं गुबलें नं द्वं मयाःम्ह ठहरे याये मखु।
दोष मदुपिन्त दोष बीगु व दोष दुपिन्त दोष मबीगु नितां परमप्रभुयात मयः।
मभिंगु ज्या व स्याये पालेगु ज्या इमिगु नसा व त्वँसा खः।
सुनानं दाखमद्य त्वनाः लसतां म्ये हाली मखु, भिंगु अय्ला धकाः त्वंपिन्त खाइसे च्वने धुंकल।
सुनां मनूतय्त खँ ल्हानाः दोपं बियाच्वनी अले अड्डाय् मेगु पक्षयाम्हय्सित जालय् क्यंकी अले दोष मदुम्हय्सित न्याय यायेबलय् मखुगु साक्षी बियाः न्यायपाखें तापाकाबी।
दर्शन खनीपिन्त इमिसं धाइ, “आः थनिंनिसें दर्शन मखनेमा!” इमिसं अगमवक्तातय्त धाइ, “जिमित खःगु खँया दर्शन कने मते!” “जिमित यःगु खँ जक धा, मखुगु अगमवाणी कँ!
मूर्खम्ह मनूयात हाकनं गुबलें हनेबहःम्ह मनू धकाः धाइ मखु, न त मभिंगु ज्या यानाजुइपिन्त हे हनाबना याइ।
छिमिसं छम्हू निम्हु तछ्व व छपा निपा मरिया निंतिं जिमि प्रजाया न्ह्यःने जितः हेला यात। मखुगु खँ न्यनीपिं जिमि प्रजायात मखुगु खँ ल्हानाः सीम्वाःपिं मनूतय्त छिमिसं स्यात। म्वायेम्वाःपिं मनूतय्त धाःसा छिमिसं बचय् याना तल।
छिमिसं न्याययात स्यंकीगु अले थुकियात खाइकाबीगु, छिमिसं धार्मिकतायात धुलय् वान्छ्वया बीगु।
छिमिसं ला भिंयात तस्सकं मयय्कू व मभिंयात यय्कू। छिमिसं जि प्रजाया छेंगू तुलीगु अले क्वँचं ला लिकाइगु।
अथे जुयाः व्यवस्था बमलाय् धुंकल अले न्याय मजुइ धुंकल। दुष्टतय्सं धर्मीपिन्त घेरय् याइ, अथे जुयाः न्याय ज्यालगय् मजुइ धुंकल।
छिमिसं थःगु खं परमप्रभुयात हीमी चायेकूगु दु। छिमिसं न्यनी, “जिमिसं वय्कःयात गथे यानाः हीमी चाय्कागु दु?” छिमिसं थथे धाइ, “परमप्रभुया मिखाय् मभिंगु ज्या याइपिं भिं जुइ, अले इपिं खनाः लय्तायादी।” हानं “न्याय याइम्ह धकाः भापिम्ह परमेश्वर गन दी?” धकाः वय्कःयात हीमी चाय्कूगु दु।
आवंनिसें घमण्डीतय्त झीसं धन्यपिं धाये। मभिंगु ज्या याइपिं हे थाहां वंगु दु। अझ नं इमिसं परमेश्वरयात तं चाय्कूसां इपिं सजाँयपाखें बचय् जुइ।’”
वय्कलं इमित धयादिल – “मनूतय्गु न्ह्यःने भिं जुया जुइपिं छिकपिं हे ला खः नि। अय्नं परमेश्वरं छिकपिनिगु नुगलय् च्वंगु खँ स्यू, थथे मनूतय्गु न्ह्यःने तःधंछुया जुइगु हे परमेश्वरयात दकलय् मयःगु खँ खः।
मनूतय्गु दथुइ ल्वापुख्यापु जुयाः इपिं अदालतय् वनीबलय् न्यायाधीशतय्सं द्वं दुम्ह सु खः द्वं मदुम्ह सु खः व फैसला यानाबी।
न्हापा न्हापा नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं अगमवक्तात दयावःगु खः। अथे हे छिमिगु पुचलय् नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं मनूत दयावइतिनि। अज्याःपिं मनूतय्सं छिमित मखुगु खँ जक स्यनाबीगु कुतः याइ। इमित मुक्ति बियादीम्ह येशू ख्रीष्टयात हे इमिसं त्वःतावनी, अले याकनं हे स्यनावनी।