13 अथे जुयाः जिमि प्रजा ज्ञां मदयाः ज्वनायंकेबिया च्वनेमाली, इपिं मध्ये तःधंपिं व हनेबहःपिं नये मखनाः व चीमिपिं मनूत लः त्वनेमखनाः सी माली।
होशियां राज्य यानाच्वंगु गुंगूगु दँय् अश्शूरयाम्ह जुजुं सामरिया त्याका काल। अले इस्राएलीतय्त ज्वनाः अश्शूरय् यंकाः हलहय्, हाबोर खुसि सिथय् दुगु गोजानय् व मादीतय्गु शहर शहरय् तल।
धर्मीतय्गु खं यक्वसित ग्वाहालि दइ, मूर्खत थःपिनिगु हे बुद्धिं यानाः सी।
द्वहंनं थः मालिकयात म्हस्यू, अले गधानं थः थुवालं नकिगु थल म्हस्यू, अय्नं इस्राएलं जितः म्हमस्यू। जि थः हे मनूतय्सं छुं हे मथू।”
छिमिगु देय् झिजांमिजां जूगु दु। छिमिगु शहरत मिं च्याःगु दु। छिमिगु हे न्ह्यःने परदेशीतय्सं छिमिगु बुँ लाकाकयाः नाश यानाब्यूगु दु।
तःधंछुया जुइगु व शहरयागु फुक्क गौरवयात क्वह्यंकाबीत, पृथ्वीया सकलें नां जाःपिन्त क्वमिलु यानादीत दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थ्व ग्वसाः ग्वयादीगु दु।
गुबलय् अनयागु चिचीधंगु कचात गनावनी, उबलय् व त्वःथुलाबी अले मिसात वयाः उपिं मि तयाः छ्वय्काबी। छाय्धाःसा थ्व थु हे मथूगु छगू जाति खः। अथे जुयाः इमित दय्कादीम्हय्सिनं इमित दया यानादी मखु, अले इमित सृष्टि यानादीम्हय्सिनं इमित माया यानादी मखु।
स्व, प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं यरूशलेम व यहूदाय् मदय्कं मगाःगु फुक्क सामान व ग्वाहालि याइपिं मनूत यंकेत्यंगु दु। गथेकि– नसा, लः,
नेय्म्हय्सिया कप्तान व तःधंपिं हाकिमत, सल्लाहबीपिं, कारिगरत, जादु क्यनीपिं।
सुनां मूर्ति दय्की वं थथे गुबलें बिचाः याइ मखु छाय्धाःसा वयाके छुं ज्ञां व दुग्यां हे दइ मखु। “जिं बच्छि सिँ छ्वय्का, उकिया ह्यंग्वालय् मरि व ला छुनाः नया। छु उकिया ल्यं दुगु ब्वं घच्चाइपुगु खँत दय्कीगु ला? छु जिं सिँगःयात क्वछुनाः भागि यायेगु ला?”
अनंलि छं थःगु नुगलय् थथे धाइ, ‘सुनां जिगु निंतिं थुपिं मस्त बुइकल? जि मस्त मदय्क च्वनेमाल अले मेपिं बुइके मफुत। जितः मेगु देशय् ज्वनाः यंकल, जि याकःचा त्वःताब्यूगु खः, अय्नं थुपिं फुक्क मस्त गनं वल? सुनां थुमित ब्वलंकल?’”
अथे जुयाः परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, “स्व, जिमि दासतय्सं नयेखनी। छिपिं धाःसा नये मास्ति वय्का च्वनेमाली। जिमि दासतय्सं लः त्वनी, छिपिं धाःसा प्याः चाय्का च्वनेमाली। जिमि दासतय्सं लसतां हनी, छिपिं धाःसा लाजय् लाइ।
ख्यलय् वनेबलय् जिं लडाइँलय् सीपिं मनूतय्गु सीम्ह खनीगु। शहरय् वनेबलय् जिं अनिकाल जुयाः नये मखनाच्वंपिं खनीगु। अगमवक्तात व पुजाहारीत निखलः हे थःम्हं म्हमस्यूगु देशय् वंगु दु।’”
वया भारदारतय्सं थः च्यःतय्त लः काय्के छ्वइ। इपिं तुंथिइ वनी, तर इमित लः दइ मखु। इपिं खालिगु लः थल ज्वनाः लिहां वइ। इमिसं निराश जुयाः व लज्या चायाः थःगु छ्यं त्वपुइ।
आकाशय् सलांत्याः झंगलं ला छेँ लिहां वनेगु ई स्यू। सुकुभत्तु, इखुंचा व सारसं थः मेथाय् च्वंवनेगु ई स्यू। तर जिमि प्रजां परमप्रभुयागु विधि मस्यू।
नयेपित्याकाः सीपिं स्वयाः तरवारं सीपिं हे बांलाइ। बुँइ फल मसःगुलिं इपिं नयेपित्यानाः गंसि जुयावनी।
ई वःगु दु, दिं लिक्क वये धुंकल। न्याइम्ह लय्मतायेमा। मीम्ह दुःखी मजुइमा। छाय्धाःसा तं इमि फुक्क भीडयाके लाःगु दु।
जिमि प्रजा जिगु ज्ञान मदुगुलिं नाश जुल। “छिमिसं ज्ञानयात हेला याःगुलिं जिं नं छिमित थः पुजाहारीया ज्याय् तये मखु। छिमिसं थः परमेश्वरया ब्यवस्थायात त्वःतूगुलिं, जिं नं छिमि काय् म्ह्याय्पिन्त त्वःताबी।
“व न्हिइ बांलाःपि मिसामस्त व बल्लाःपिं ल्याय्म्हपिं मिजंत नं परमप्रभुया वचनया निंतिं प्याः चायाः मूर्च्छा जुइ।
अले मस्तनापं छिमित व छिमिगु शहरयात भज्यंक नाश यानाबी। छगः ल्वहंया द्यःने मेगु ल्वहं नं ल्यंका तइ मखु, छाय्धाःसा परमेश्वरं छिमित बचय् याः वःगु ईयात छिमिसं सीके मफुत।”
थज्याःपिन्सं परमेश्वरयात क्वह्यंकूगुलिं वय्कलं नं इमित दकलय् क्वह्यंगु मन व मभिंगु बांमलाःगु बिचालय् हे त्वःतादिल।
परमेश्वरं नवानाः स्वर्ग सृष्टि यानादिल, अले पृथ्वी लखं दय्कादिल धकाः सीक सीकं इमिसं मस्यू थें याना जुल।