7 छं धाल, ‘जि सदांया निंतिंया रानी जुयाच्वने।’ तर छं थुपिं खँय् बिचाः मयाः, अले लिपा छु जुइ धकाः नं बिचाः मयाः।
फारोनं थुकिया च्यूताः तकं मतसे थःगु लाय्कूपाखे लिहां वन।
अथे जुयाः वय्कलं इमित थःगु तं प्वंकादीगु खः, अले लडाइँ यानाः स्यायेगुया दुःखकष्ट याकेबियादिल। मि थें ज्याःगु वय्कःया तं फुक्क इस्राएलय् च्याःगु दु। तर छु जुयाच्वंगु दु, व इमिसं गुबलें थुइका काःगु मदु, वपाखें इमिसं छुं नं सय्का काःगु मदु।
“हे बेबिलोन, तःधंगु बेबिलोनिया देशया राजधानी, छ सुम्क च्वँ! खिउँथाय् हुँ! आवंनिसें छन्त राज्य राज्यया शासक धकाः धाइ मखु।
धर्मी मनूत नाश जुयावनी अय्नं थ्व खँयात सुनानं वास्ता याइ मखु। भक्ततय्त ल्ह्वनाः यंकी, तर मभिंपाखें बचय् यायेत धर्मी मनूयात ल्ह्वनाः यंकूगु खँ सुनानं थुइ मखु।
“छिमिसं सुयागु भय कयाः जितः मखुगु खँ ल्हानागु? अले छाय् छिमिसं जितः लुममंकागु व जितः नुगलय् मतयागु? छु जि यक्व ई तक सुम्क च्वनागुलिं छिमिसं जिगु भय मकयागु ला?
अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”
वयागु अशुद्धता वयागु वसतय् दु। वं थःगु लिपाजुइगुया वास्ता हे मयाः। व तसकं हे बांमलाक क्वःदल, वयात हःपाः बीपिं सुं हे मदु। “हे परमप्रभु, जिगु दुःखकष्टयात स्वयादिसँ, छाय्धाःसा शत्रु त्याःगु दु।”
“अय् सीमानिम्ह मनू, टुरोसयाम्ह जुजुयात धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘छं तःधंछुयाः थथे धाःगु दु, जि छम्ह द्यः खः, जि समुद्रया दथुइ द्यःयागु सिंहासनय् च्वंच्वनागु दु। तर छ छम्ह मनू जक खः, द्यः मखु, खः ला, छं थःत द्यः ति हे बुद्धिमान ताय्कूगु दु।
वलिसें खँ ल्हा, अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘हे मिश्र देशयाम्ह जुजु फारो, जि छंगु विरोधय् दु, थःगु खुसिचातय्गु दथुइ च्वनाच्वनीम्ह छ तःधीम्ह लखय् च्वनीम्ह जन्तु, छं थथे धाःगु दु, “निल खुसि जिगु हे खः, व जिगु निंतिं दय्कागु खः।”
“अय् सीमानिम्ह मनू, इस्राएल देशयात परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘अन्त! देशया प्यखें कुन्चाय् अन्त वःगु दु।
झिंनिला लिपा जुजु बेबिलोनयागु लाय्कूया कःसिइ चाःहिला च्वंबलय्
जि नबूकदनेसर थःगु लाय्कुलिइ याउँक व बांलाक च्वनाच्वना।
इपिं बुद्धि दुपिं जूगु जूसा थ्व खँ थुइके फइगु खः। थःपिन्त छु जुइ धकाः इमिसं सीकेफइगु खः।
वं थथःम्हं तुं तःधं जुयाः गुलि मोज यात, उलि हे छिमिसं नं वयात दुःखकष्ट व ख्वबि ब्यु। वयागु मनं थथे धाः ‘जि ला महारानी जुयाच्वनागु दु। जि विधवा मिसा मखु। जिं गुबलें हे नं दुखं च्वनेमाली मखु।’